Αλέξης Λάζαρης: «Με χτυπούσαν άγρια στο κεφάλι και γελούσαν»

Ο Αλέξης Λάζαρης στο νοσοκομείο.

(Κείμενο: Γιάννης Μπασκάκης, ΕφΣυν, 3/4/2017)

Τα σημάδια στο πρόσωπο του φοιτητή Αλέξη Λάζαρη μαρτυρούν την αγριότητα του ξυλοδαρμού που δέχτηκε από μέλη του τάγματος εφόδου που έχει ως έδρα τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων.

Από το κεντρικό κτίριο της ναζιστικής οργάνωσης ξεκίνησε αυτή η δολοφονική επίθεση, η οποία ξυπνάει βέβαια μνήμες από την πασίγνωστη απόπειρα ανθρωποκτονίας το 1998 στην Ευελπίδων σε βάρος του φοιτητή -τότε- Δημήτρη Κουσουρή από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής υπό τον πρώην υπαρχηγό της Περίανδρο.

Επισκεφτήκαμε τον 24χρονο Αλέξη στον «Ερυθρό Σταυρό», όπου νοσηλεύεται έχοντας στο πλάι του τους γονείς και τον αδελφό του. Του ζητήσαμε να μας αφηγηθεί καρέ καρέ όλα όσα έζησε και τη βία που δέχτηκε, απλώς και μόνο γιατί έτυχε να περνάει από το συγκεκριμένο σημείο και η εμφάνισή του να ταιριάζει στο προφίλ όσων η ναζιστική οργάνωση θεωρεί πολιτικούς της αντιπάλους.

Γιατί προφανώς η επίθεση στον φοιτητή δεν ήταν παρά μια επίδειξη δύναμης και μια πράξη αντεκδίκησης στα τυφλά, εκ μέρους της Χρυσής Αυγής, για την επίθεση που είχαν δεχτεί πριν από κάποιες ώρες από αγνώστους οι βιτρίνες των κεντρικών της γραφείων. Με αυτόν τον τρόπο η ναζιστική οργάνωση έδειξε και πάλι το αληθινό εγκληματικό της πρόσωπο.

Το χρονικό

Οπως λέει στην «Εφ.Συν.» ο Αλέξης, γύρω στις 3 το μεσημέρι της Παρασκευής επέστρεφε στο σπίτι του από την Εθνική Γλυπτοθήκη, όπου είχε βρεθεί για τις ανάγκες της διπλωματικής που κάνει ως φοιτητής αρχιτεκτονικής και διακόσμησης εσωτερικών χώρων. Τότε ήταν που βρέθηκε επί της οδού Μεσογείων απέναντι από τα γραφεία της οργάνωσης.

«Εκεί κάποιος άνθρωπος έβρεχε τον δρόμο και στέκομαι για λίγο για να μην περάσω και βραχώ. Γυρνάω τότε, κοιτάζω απέναντι και βλέπω μια ομάδα 6-7 ατόμων έξω από τα γραφεία. Φορούσαν γυαλιά στο κεφάλι, ένας ήταν ξυρισμένος τελείως, άλλος με κουκούλα, ένας είχε στο χέρι κράνος. Μου κάνουν κάποια νεύματα κουνώντας τα κεφάλια και τα χέρια τους».

Βλέποντας τα νεύματα, ο Αλέξης αποφασίζει να προσπεράσει το ύψος των γραφείων της οργάνωσης και να στρίψει από το επόμενο στενό του κτιρίου της Χρυσής Αυγής.

«Πέρασα από το δίπλα στενό και φτάνω στη γωνία του οικοδομικού τετραγώνου και στρίβω στα δεξιά στην Παπαδά κι όταν φτάνω στο στενό τους, στην ευθεία τους, τους κοιτάζω, μου ξανακάνουν τα ίδια, σηκώνω τα χέρια μου κουνώντας τα σαν να λέω “τι;”. Εκεί αρχίσανε τις βρισιές: “Ελα, ρε πούστη, εδώ!” και κάτι τέτοια. Και τους βλέπω κατευθείαν να τρέχουν ο ένας από κάτω, ο άλλος από πάνω, από πίσω μου».

Τότε ο Αλέξης αρχίζει να τρέχει για να αποφύγει την επίθεση. «Εκανα κάποιους ελιγμούς μέσα στα στενά προσπαθώντας να πάω σπίτι. Δεν σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή να μπω κάπου αλλού, να κρυφτώ», λέει και συνεχίζει:

«Στέκομαι για ένα λεπτό να πάρω μια ανάσα, ένα δευτερόλεπτο, γυρνάω πίσω κι ήτανε ο ένας από αυτούς. Με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει “χειρονομίες, ρε πούστη;” Και άρχισε να με βαράει με μπουνιές και γέλαγε κιόλας. Με βάραγε και γέλαγε και μου ‘ριχνε κλοτσιές στο κεφάλι. Και ταυτόχρονα έσκασε κι ένας από πίσω και με βάραγε από πίσω με γροθιές πάλι στο κεφάλι».

«Θες να τον σκοτώσεις»;

Οπως διηγείται ο Αλέξης, ο ίδιος έχει πέσει κάτω από τα χτυπήματα, ενώ οι χρυσαυγίτες συνεχίζουν να τον χτυπούν. Κάποια στιγμή παρεμβαίνουν κάποιοι περαστικοί που καλούν τους δράστες να σταματήσουν. Τότε ο ένας από τους δράστες οπισθοχωρεί και έρχεται τρίτος δράστης, ο οποίος συμμετέχει στον ξυλοδαρμό.

«Συνεχίζανε να με βαράνε κι έρχεται ένας περαστικός, πιάνει το χέρι του ενός που με βάραγε, του λέει, τι θες, να τον σκοτώσεις; Σταματάει αυτός για ένα λεπτό, σηκώνεται να φύγει, σηκώνομαι κι εγώ για να μη μείνω κάτω, έχω φάει τις κλοτσιές και τις μπουνιές στο κεφάλι, είμαι ζαλισμένος», μας λέει ο φοιτητής και συνεχίζει:

«Οταν σηκώνομαι είναι ένας τέταρτος που είναι λίγο πιο ψηλός και μου λέει “καλά είσαι, φίλε;” Λέω, όχι, δεν είμαι καλά. “Α, δεν είσαι καλά”, μου λέει και μου ρίχνει ξανά μπουνιά και δεύτερη μπουνιά, ξαναπέφτω κάτω και δίνουνε σε έναν την μπλούζα και την τσάντα μου. Μου λένε “έλα, πάμε στα γραφεία”. Φώναζα “άσε με, ρε φίλε!”.

»Για δύο μέτρα με έσυραν προς τα γραφεία και όπως σηκώνομαι να τραβήξω την τσάντα μου, του λέω “άσε την τσάντα, ρε φίλε” και την τραβάει, κόβει το σκοινί, την παίρνει την τσάντα και ανεβαίνει τρικάβαλο στη μηχανή και φύγανε ανάποδα στον δρόμο κατευθυνόμενοι προς τα γραφεία της Χρυσής Αυγής».

Στην τσάντα που του λήστεψαν ο Αλέξης είχε μια φωτογραφική κάμερα, το κινητό του και τα κλειδιά του. Μετά την επίθεση, όπως διηγείται:

«Πιάνω το πρόσωπό μου, κατάλαβα ότι είχα αίματα, έρχεται μια κοπέλα, μου δίνει λίγο νερό, ξαναπάω μετά να πάρω τηλέφωνο τους δικούς μου. Είχα πόνο στο κεφάλι. Με χτυπούσαν μόνο στο κεφάλι. Και πίσω στον σβέρκο έφαγα κλοτσιά», μας λέει και θυμάται τα λόγια των γιατρών που του είπαν ότι ευτυχώς τη γλίτωσε φτηνά.

Αλλά το θέμα είναι ότι η Χρυσή Αυγή δεν έμεινε μόνο στην επίθεση. Εμφανίστηκε και έξω από τον «Ερυθρό Σταυρό» όπου νοσηλεύεται ο Αλέξης και πέταξε τρικάκια σε μια προσπάθεια να εκφοβίσει περαιτέρω το θύμα της εγκληματικής της ενέργειας.

Σημειώνεται ότι το Σάββατο 8/4 διοργανώνεται αντιφασιστικό συλλαλητήριο στη συμβολή των οδών Λ.Αλεξάνδρας και Κηφισίας, στο οποίο καλούν οι γονείς του Αλέξη Λάζαρη, η ΚΕΕΡΦΑ και πλήθος συλλογικοτήτων με κεντρικό αίτημα: να κλείσουν τα γραφεία-ορμητήρια της Χρυσής Αυγής.

————————–

Διαβάστε περισσότερα:

One thought on “Αλέξης Λάζαρης: «Με χτυπούσαν άγρια στο κεφάλι και γελούσαν»

  1. Ή είναι ηλίθιοι οι ναζί ή τα παίρνουν από το σύντροφο σορος

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.