Η θεσμική ανοχή ενθαρρύνει τη βία (του Κωστή Παπαϊωάννου)

(Κείμενο: Κωστής Παπαϊωάννου, ΕφΣυν, 4/4/2017)

Η επίθεση της Χρυσής Αυγής στον Αλ. Λάζαρη εντάσσεται σε ένα μεγάλο τόξο βίας. Χαρακτηριστικά θύματα ο Δ. Κουσουρής στην Ευελπίδων τον Ιούνιο 1998, ο Κ. Διαλυνάς στην Πανεπιστημιούπολη τον Οκτώβριο 2007 και, βέβαια, ο Π. Φύσσας στο Κερατσίνι τον Σεπτέμβριο 2013.

Η πρόσφατη επίθεση επιβεβαιώνει και πάλι το γνωστό modus operandi των ταγμάτων εφόδου της οργάνωσης.

Εχουμε επίθεση συντεταγμένη, που εκδηλώνεται με τρόπο στρατιωτικό και πυροδοτείται με παράγγελμα του επικεφαλής. Εχουμε τα ίδια μέσα τέλεσης, την ίδια οργάνωση στην τέλεση των πράξεων. Εχουμε κυρίως την ίδια αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή.

Ας σταθούμε εδώ. Οταν πολλοί μαζί χτυπάμε κάποιον στο κεφάλι, όταν τον ρίχνουμε κάτω και συνεχίζουμε να τον χτυπάμε στο κεφάλι, τότε είναι σαφές πως έχουμε πλήρως και αναμφίβολα αποδεχτεί το ενδεχόμενο αυτός ο άνθρωπος να πεθάνει. Το έχουμε αποδεχτεί και διατρανώνουμε πως δεν μας νοιάζει.

Αυτό δείχνει βαθιά εγκληματική συμπεριφορά. Δείχνει αμετανόητη και δομική εγκληματική συμπεριφορά, η οποία δεν εξαντλείται στους 3, 4, 5 ή 15 που απαρτίζουν την ομάδα που επιτίθεται κάθε φορά.

Είναι μια εγκληματική συμπεριφορά που ενώνει τα μέλη της ομάδας και ταυτόχρονα τα υπερβαίνει, τα συνέχει και ταυτόχρονα τα ξεπερνά. Η εγκληματική συμπεριφορά φτάνει στην ίδια την οργάνωσή τους, είναι δικό της ταυτοτικό χαρακτηριστικό.

Σε καμία από τις περιπτώσεις αυτού του τόξου βίας, αλλά και σε όποια άλλη οργανωμένη επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής, δεν είχαμε αντίπαλες ομάδες να συγκρούονται γύρω από μια δική τους υπόθεση, μια δική τους διαφορά.

Η βία δεν προκύπτει για τα όμορφα μάτια μιας γυναίκας ή για τη διαιτησία στο ντέρμπι. Προχθές χτύπησαν επικαλούμενοι μια επίθεση στα γραφεία τους, επίθεση που είχε τελειώσει από ώρα.

Εκαναν δηλαδή ως ομάδα μια επίθεση μεταγενέστερα οργανωμένη, σχεδιασμένη και ενορχηστρωμένη. Ψύχραιμα και εκτός κάθε έντασης της στιγμής. Και μάλιστα επίθεση με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά του θύματος.

Δεν είχαμε αυτοδικία, ένταση, σύγκρουση. Είχαμε κυνήγι, παγανιά. Οι χρυσαυγίτες έκαναν επιχείρηση. Ξεκίνησαν από τα γραφεία τους, χτύπησαν, απείλησαν πως θα σύρουν το θύμα πίσω στα γραφεία τους για να το αποτελειώσουν και επέστρεψαν εκεί.

Εμβληματικός σε πολλές επιθέσεις λοιπόν και ο ρόλος των γραφείων της οργάνωσης. Δεν μπορεί η Αστυνομία να τα αντιμετωπίζει σαν γραφεία οποιουδήποτε κόμματος. Είναι η «φωλιά του κτήνους».

Πρωταγωνιστικό ρόλο στο κυνήγι είχε ο Χρ. Ζέρβας, συνεργάτης του αρχηγού Μιχαλολιάκου και του υπαρχηγού Κασιδιάρη.

Μετακλητός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου στη Βουλή (υποθέτουμε «επιστημονικός» συνεργάτης), υποψήφιος βουλευτής, μέλος της Κ.Ε. της οργάνωσης. Κι αυτό δεν είναι έκπληξη. Ο ηγετικός πυρήνας δεν είναι έξω από τον κύκλο της βίας. Ισα ίσα.

Η επίθεση αυτή μπορεί να αναγνωστεί με διάφορους τρόπους. Επιλέγω δύο. Ο ένας είναι πως κάθε φορά το ναζιστικό μόρφωμα δοκιμάζει τις αντοχές του συστήματος. Κλιμακώνει μέχρι να βρει αντίσταση. Θεσμική αντίσταση ή αντίσταση στον δρόμο. Αρα, η θεσμική ανοχή ενθαρρύνει τη βία.

Ο δεύτερος τρόπος ανάγνωσης έχει να κάνει με απώλεια ψυχραιμίας ενώπιον των δικαστικών εξελίξεων. Τα πράγματα δεν πάνε καλά, στη δίκη προκύπτει αβίαστα ο χαρακτήρας της οργάνωσης, η δομή και ο τρόπος λειτουργίας της. Γι’ αυτό δεν περισσεύει η ψυχραιμία. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα.

Η Χρυσή Αυγή δεν αντέχει την απραξία, δεν κρατιέται. Θέλει να κάνει αυτό που ξέρει, αυτό που έκανε πάντα. Γι’ αυτό είναι φτιαγμένη. Είναι στο αίμα της, στο DNA της -που θα έλεγαν και τα μέλη της- να σκοτώνει και να δέρνει.

Την ίδια ώρα, κόμματα με παραπλήσια ιδεολογική κατεύθυνση ενισχύονται στην Ευρώπη. Η Ακροδεξιά κοιτάζει την εξουσία, αυτή η «Διεθνής της Ακροδεξιάς» που έχει απομονώσει τη Χρυσή Αυγή λόγω ακριβώς της βίας της.

Κι όμως, ακόμα και τώρα οι εγχώριοι νεοναζί δεν μπορούν να κρατηθούν ούτε για λίγο. Δεν είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία.

Υπάρχουν χάρη σ’ αυτήν τη βία, υπάρχουν στο όνομά της. Μπορούν μόνο να σπάνε κεφάλια. Χωρίς αυτό δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

*Εκπαιδευτικός, τέως γ.γ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.