(Κείμενο: Γιώτα Τέσση, ΕφΣυν, 15/3/2019)
Συνεχίζεται η δυσκολία των συνηγόρων υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής να βρουν μάρτυρες προς υποστήριξη των εντολέων τους καθώς από τους πρώτους πενήντα που είχαν δηλωθεί αρχικά, μόλις δέκα προσήλθαν να καταθέσουν και αυτοί ήταν κυρίως μάρτυρες χαρακτήρα, δηλαδή γονείς ή φίλοι των κατηγορουμένων που δηλώνουν άγνοια για τα πραγματικά περιστατικά και έχουν να πουν μόνο καλά λόγια για τους οικείους τους.
Ενδεικτική είναι η χθεσινή κατάθεση του Γ. Μπελιμπασάκη που το μόνο που είπε για τον Α. Δασκαλάκη, ο οποίος έχει καταδικαστεί για την επίθεση εναντίον Πακιστανών στην Ιεράπετρα, είναι ότι «πρόκειται για ένα σεμνό παιδί που προέρχεται από φιλήσυχη οικογένεια». Ο μάρτυρας δεν ήξερε τίποτα απολύτως για την υπόθεση και υποστήριξε ότι ουδέποτε συζήτησε το θέμα με τον κατηγορούμενο, τον οποίο υπερασπιζόταν στο δικαστήριο.
Συνήθεις… μάρτυρες
Ασφαλώς για τους υπόδικους βουλευτές η ηγεσία δεν αρκείται μόνο σε συγγενείς των κατηγορουμένων και επιστρατεύει στελέχη και υπαλλήλους της οργάνωσης, όπως έγινε στην περίπτωση του Γ. Γερμενή, για τον οποίο ήρθαν στο δικαστήριο οι Γ. Αλεξανδράκης, Γ. Παπαγεωργίου και Κ. Παπαδόπουλος. Οι δύο πρώτοι είχαν καταθέσει πρόσφατα και σε άλλη δίκη με κατηγορούμενο τον Ν. Μιχαλολιάκο, αλλά ας δούμε ξεχωριστά ποια είναι η σχέση τους με τη Χρυσή Αυγή και τι κατέθεσε ο καθένας.
Ηγετικό στέλεχος και θεωρητικός της οργάνωσης, ο Αλεξανδράκης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και διορισμένος στη Βουλή ως επιστημονικός συνεργάτης της Χρυσής Αυγής και αρθρογραφεί στην εφημερίδα του Μιχαλολιάκου. Κατέθεσε ότι γνωρίζει πολύ καλά τον Γ. Γερμενή από το 2010 και προσπάθησε να πείσει ότι δεν ισχύουν όσα του αποδίδονται στο κατηγορητήριο.
Αλλωστε ο ίδιος δεν έχει ακούσει ποτέ για τον ξυλοδαρμό του Αστ. Χάμου από τον Γερμενή και τον Λαγό στον Μελιγαλά, δεν θεωρεί βίαιη την επίθεση εναντίον του Καμίνη, για την οποία έχει καταδικαστεί ο Γερμενής, δεν γνωρίζει τη φράση του κατηγορούμενου «όπου το κράτος δεν παίρνει τον νόμο, θα τον παίρνει η Χρυσή Αυγή» και όσον αφορά τα λόγια του για τον «αιώνιο εχθρό και Εβραίο» σχολίασε: «λογοτεχνική και ποιητική αδεία»…
Ο Αλεξανδράκης δεν έχει ακούσει ούτε για το πρόγραμμα «Κένταυρος» της Χρυσής Αυγής, ενώ το μόνο που ξέρει για τη Μαλακάσα είναι ότι εκεί γίνονται συναυλίες και όχι στρατιωτικές εκπαιδεύσεις μελών της οργάνωσης. Θυμάται ότι ο Σιατούνης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής αλλά αγνοεί ότι έχει καταδικαστεί για τη δολοφονική επίθεση στο στέκι «Αντίπνοια», ενώ η μνήμη του δεν τον βοηθάει ούτε στο καταστατικό που κατέθεσε η Χρυσή Αυγή στον Αρειο Πάγο το 2012· «θα σας γελάσω αν ήταν το πρώτο» λέει, αφήνοντας στην άκρη τον ψευδή ισχυρισμό της Χρυσής Αυγής ότι αυτό ήταν το πρώτο, προκειμένου να αρνηθεί το γνήσιο καταστατικό της που ενοχοποιεί τον αρχηγό. Και, τέλος, καταθέτει «με κάθε επιφύλαξη» ότι ο Μιχαλολιάκος εκλέγεται από την Κεντρική Επιτροπή, αλλά «νομίζω ότι δεν υπήρχε και άλλη υποψηφιότητα».
Δεν ξέρει επίσης ότι ο Ρουπακιάς ήταν στο πενταμελές της τοπικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, ωστόσο γνωρίζει τον πυρηνάρχη Νίκαιας και επικεφαλής του τάγματος εφόδου που δολοφόνησε τον Φύσσα, Πατέλη, για τον οποίο καταθέτει ότι δούλευε στα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης στη Μεσογείων «και τον χαιρετούσα καθημερινά».
Τον Πατέλη χαιρετούσε καθημερινά, όπως κατέθεσε, και ο επόμενος μάρτυρας υπεράσπισης του Γερμενή, ο Γ. Παπαγεωργίου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της οργάνωσης από το 2007 και πυρηνάρχης Ανατολικής Αττικής (Αρτέμιδας).
Ασθενής η μνήμη
Ωστόσο, η μνήμη του στα υπόλοιπα αποδείχτηκε ασθενής, καθώς δεν θυμόταν συμμετοχή του Γερμενή στην επίθεση εναντίον αλλοδαπών μικροπωλητών στο πανηγύρι της Ραφήνας, δεν έχει ακούσει την καταγεγραμμένη σε βίντεο δήλωση του Μιχαλολιάκου ότι «όποιος περνάει έξω από τα γραφεία μας ή έτρεχε ή δεν προλάβαινε να τρέξει», ενώ ισχυρίστηκε ότι ο Σιατούνης «δεν ήταν ποτέ μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, απλώς υποστηρικτής», παρότι τον πραγματικό του ρόλο είχε ομολογήσει ο προηγούμενος μάρτυρας.
Ο Κίμων Παπαδόπουλος είναι γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης στα νότια προάστια και από το 2012 είναι υποψήφιος της Χρυσής Αυγής σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Το όνομά του έγινε γνωστό στο δικαστήριο από πρώην χρυσαυγίτη που κατέθεσε υπό καθεστώς προστασίας και τον περιέγραψε ως τον άνθρωπο που τον προσηλύτισε στην οργάνωση μαζί με άλλα μέλη.
Ο συγκεκριμένος μάρτυρας είχε αναφερθεί εκτενώς στη σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση υπό τις εντολές του Γ. Γερμενή λέγοντας «ο Γερμενής με έμαθε να σκοτώνω», είχε υποστηρίξει ότι συμμετείχε σε νυχτερινές επιθέσεις κατά μεταναστών με τους Κασιδιάρη, Γερμενή, Δεβελέκο, είχε χαρακτηρίσει προσωπικούς φίλους τούς Πατέλη και Ρουπακιά και ήταν κατηγορηματικός στο ότι όλα γίνονταν εν γνώσει και κατ’ εντολών του Αρχηγού.
Ολα αυτά ο Παπαδόπουλος προσπάθησε να τα αποδώσει στη «μεγαλομανία» και στη «ζωηρή φαντασία» του προστατευόμενου μάρτυρα, ενώ αρνήθηκε ότι η Χρυσή Αυγή έχει ιεραρχική δομή. Ωστόσο, ο ίδιος παραδέχτηκε ότι η επιλογή του ως γραμματέα «έγινε από τον Μιχαλολιάκο, είχα καλές συστάσεις από τον Βουλδή τον γραμματέα και άλλους, φαντάζομαι ότι ο Μιχαλολιάκος ρώτησε πριν με τοποθετήσει». Κατέθεσε επίσης ότι το πενταμελές κάθε τοπικής οργάνωσης αποτελείται από μέλη και στελέχη της οργάνωσης που είναι σε γνώση της κεντρικής διοίκησης, προκαλώντας την ερώτηση της Πολιτικής Αγωγής «τότε πώς γίνεται να αγνοεί η κεντρική διοίκηση τον Ρουπακιά που ήταν στο πενταμελές της Νίκαιας;».