Ο Β. Αθανασόπουλος συνοδεύει το ζεύγος Μιχαλολιάκου στη Βουλή για την ορκωμοσία μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012 | EUROKINISSI.
(Κείμενο: Δημήτρης Ψαρράς, Γιάννης Μπασκάκης, ΕφΣυν, 13/5/2017)
Ολοι θυμόμαστε τα πενιχρά αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. σχετικά με την ύπαρξη θυλάκων της Χρυσής Αυγής στην αστυνομία. H έρευνα αυτή, που διεξήχθη (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2013) με εντολή του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια, δεν βρήκε παρά 10 περιπτώσεις όλες κι όλες διασύνδεσης αστυνομικών με την εγκληματική δράση της ναζιστικής οργάνωσης. Αριθμός που φαινόταν ελάχιστος ακόμη και μπροστά στα δημοσιευμένα στοιχεία στον Τύπο της εποχής.
Ο Β. Αθανασόπουλος συνοδεύει τον «φίρερ» και την ηγεσία της οργάνωσης στα σκαλιά της Βουλής | EUROKINISSI.
Σήμερα η «Εφ.Συν.» αποκαλύπτει τον βίο και την πολιτεία εν ενεργεία αστυνομικού, ο οποίος όχι μόνο συνδέεται με την υπόδικη οργάνωση, αλλά είναι και ηγετικό της στέλεχος, γνωστό με το παρατσούκλι «Χάρος»! Πρόκειται λοιπόν για το απόλυτο «πρόσωπο-κλειδί» σε αυτήν την ώσμωση Χρυσής Αυγής με στελέχη της ΕΛ.ΑΣ.
Μάλιστα το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για τον άγριο τραυματισμό διαδηλώτριας, το 1995, κατά τη διάρκεια αντιφασιστικής συγκέντρωσης, η οποία δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι πραγματοποιήθηκε με στόχο να καταγγείλει την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.
Χρυσαυγίτης από τα παλιά. Ο Αθανασόπουλος, με πολιτικά, κλοτσάει με λύσσα τη Μ. Κορωναίου που μετείχε σε διαδήλωση κατά της Χρυσής Αυγής (14.4.1995).
Κι έχει ενδιαφέρον ότι τότε ο ίδιος ο δράστης δεν έδρασε καν με την ιδιότητα του αστυνομικού, αλλά με αυτήν του… χρυσαυγίτη. Και όμως η καταδίκη αυτή δεν τον εμπόδισε να προαχθεί σε διοικητή αστυνομικού τμήματος, ενώ παράλληλα με την ανέλιξή του στο αστυνομικό σώμα, ο αρχηγός του, ο Ν. Μιχαλολιάκος, τον αντάμειψε για τη δράση του, προωθώντας τον υψηλότερα στην ιεραρχία της ναζιστικής οργάνωσης.
Και όταν η Χρυσή Αυγή κατάφερε να μπει στο Κοινοβούλιο, ο φίρερ Μιχαλολιάκος τον κάλεσε να έρθει κοντά του, εντάσσοντάς τον στην προσωπική φρουρά του.
Ποιος είναι όμως ο περί ου ο λόγος; Ονομάζεται Βασίλειος Αθανασόπουλος και σήμερα έχει τον βαθμό του Ανθυπαστυνόμου. Στις 11.8.2006 έγινε Διοικητής στο Α.Τ. Μεσσήνης, στη Μεσσηνία, όπου είναι και η οργανική του θέση. Την 1.6.2012, δηλαδή ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012, ο Αθανασόπουλος αποσπάστηκε στη φρουρά του Ν. Μιχαλολιάκου, όπου και παρέμεινε έως τις 27.9.2013, όταν αποσύρθηκαν όλοι οι αστυνομικοί από τη φρουρά των χρυσαυγιτών, με απόφαση του τότε υπουργού Ν. Δένδια.
Στη συνέχεια αποσπάστηκε (29.10.2015) στη φρουρά ενός άλλου χρυσαυγίτη, του Δ. Κουκούτση, ο οποίος ήταν ως γνωστόν ο βουλευτής της οργάνωσης στη Μεσσηνία, την περιοχή δηλαδή του Αθανασόπουλου. Ο Κουκούτσης αποχώρησε από τη Χρυσή Αυγή, κρατώντας την έδρα του και υποβιβάζοντας τη ναζιστική οργάνωση στην τέταρτη θέση στο Κοινοβούλιο, στις 4.3.2017. Ηταν η μέρα Σάββατο.
Πιστός στην Οργάνωση
Κατευθείαν τη Δευτέρα 6.3.2017 λοιπόν, ο Αθανασόπουλος αποχωρεί από τη φρουρά τού πρώην πλέον ηγετικού στελέχους της οργάνωσης και στις 10.3.2017 μετακινείται στη φρουρά ενός άλλου χρυσαυγίτη βουλευτή, του Ν. Μίχου, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Το «αυτόματο» διαζύγιο Αθανασόπουλου-Κουκούτση δεν φανερώνει απλώς την επιδίωξη του αστυνομικού να βρίσκεται στη φρουρά εν ενεργεία χρυσαυγιτών, επιβεβαιώνοντας την ένταξή του στη ναζιστική οργάνωση, αλλά προδίδει και τον ρόλο που, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», έπαιξε ο Αθανασόπουλος στην αποχώρηση του Κουκούτση, επηρεάζοντας τους συσχετισμούς στη σκληρή τοπική οργάνωση.
Γιατί βέβαια ο αστυνομικός δεν είναι ένα τυχαίο στέλεχος της ναζιστικής οργάνωσης. Είναι ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής στην περιοχή της Μεσσηνίας και στους ναζιστικούς κύκλους είναι -όπως είπαμε- γνωστός με το ιδιαίτερα ταιριαστό, για οργάνωση που τελεί εγκλήματα, ψευδώνυμο «Χάρος».
Και έχει σημασία ότι τον Μάρτιο του 2014 ο Αθανασόπουλος ανακοινώθηκε και ως υποψήφιος της Χρυσής Αυγής για τον Δήμο Αθηναίων και μάλιστα διά στόματος του ίδιου του Κασιδιάρη: «Και πάμε στο πολύπαθο το 6ο δημοτικό διαμέρισμα (σ.σ. περιοχή Αγ. Παντελεήμονα).
Και ξεκινάμε βεβαίως με έναν αστυνομικό, τον Αθανασόπουλο τον Βασίλη!», είπε ο υπαρχηγός της οργάνωσης κατά την παρουσίαση των ψηφοδελτίων του και το χρυσαυγίτικο κοινό ξέσπασε σε χειροκροτήματα.
Στη συνέχεια παραμένει στη σκηνή κάνοντας τον αδιάφορο («Ελευθεροτυπία» και «Τα Νέα»).
Ετσι το όνομα του Αθανασόπουλου ανακοινώθηκε δίπλα σε ονόματα γνωστών χρυσαυγιτών, όπως η Θέμις Σκορδέλη, επικεφαλής του τάγματος εφόδου του Αγ. Παντελεήμονα, ή όπως ο προφυλακισμένος για τον πρόσφατο άγριο ξυλοδαρμό του φοιτητή Αλέξη Λάζαρη, Χρήστος Ζέρβας.
Αλλά ο Αθανασόπουλος επιδιώκει να κρατάει χαμηλούς τόνους, να μην εμφανίζεται σε πολλές φωτογραφίες και να μη χρησιμοποιεί το αληθινό του όνομα. Το «Χάρος» δεν είναι το μόνο του προσωνύμιο.
Οταν υπογράφει χρησιμοποιεί άλλα ψευδώνυμα, με πιο γνωστό το «Αντίοχος». Ο Αντίοχος είναι βέβαια βασικός αρθρογράφος της επίσημης εφημερίδας της Χρυσής Αυγής εδώ και 15 χρόνια, ενώ είναι και ο κεντρικός αρθρογράφος του χρυσαυγίτικου ιστότοπου «Εθνικισμός.net», όπου ξεσπαθώνει καθημερινά, έχοντας αναλάβει τον ρόλο να επιτίθεται σε όσους η οργάνωση θεωρεί πολιτικούς της αντιπάλους.
Τον προδίδει το πολύχρωμο μπουφάν.
Ο Βασίλειος Αθανασόπουλος δεν είναι χθεσινός στη ναζιστική οργάνωση. Η δράση του είναι γνωστή από το 1995, όταν πιάστηκε από τον φωτογραφικό φακό να κλοτσάει με μανία στο κεφάλι την εργάτρια Μέλπω Κορωναίου. Το επεισόδιο συνέβη στις 14.4.1995.
Η Κορωναίου μετείχε σε μια αντιφασιστική διαδήλωση που ξεκίνησε από την πλατεία Κυψέλης και είχε σκοπό να βαδίσει προς τα γραφεία της Χρυσής Αυγής που τότε βρίσκονταν στην οδό Κεφαλληνίας. Αφορμή υπήρξε το άγριο μαχαίρωμα του 19χρονου Γ. Σταθόπουλου από τον ακροδεξιό Θ. Μανώλογλου στην πλατεία Αττικής λίγες μέρες νωρίτερα. Η διαδήλωση χτυπήθηκε από την Αστυνομία στη συμβολή της Πατησίων με την Κοδριγκτώνος και τα επεισόδια γενικεύτηκαν.
Η βία που ασκήθηκε εναντίον των διαδηλωτών από ένστολους και μη άνδρες των ΜΑΤ προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση. Οι κλοτσιές στο κεφάλι μιας γυναίκας ξαπλωμένης στο οδόστρωμα δεν είναι συνηθισμένο θέαμα, ακόμη και σε περιπτώσεις έντονων συγκρούσεων μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών.
Οπως καταλαβαίνουμε σήμερα, ο λόγος της ακραίας βίας ήταν ότι ο δράστης ήταν από τότε στέλεχος της Χρυσής Αυγής και στο πρόσωπο της διαδηλώτριας έβλεπε έναν «αντίπαλο», ο οποίος με βάση την κοσμοθεωρία της ναζιστικής οργάνωσης πρέπει να εξολοθρευτεί ως «υπάνθρωπος».
Η υπόθεση αυτή είναι χαρακτηριστική για τον τρόπο δράσης της Χρυσής Αυγής.
– Στις 17.4 καταγράφηκε για πρώτη φορά στην «Ελευθεροτυπία» αναλυτικά η επίθεση, σε ρεπορτάζ της Ιωάννας Σωτήρχου.
– Στις 18.4 δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδα το φωτογραφικό ντοκουμέντο και αποκαλύφτηκε ότι ο δράστης ήταν αστυνομικός με πολιτικά.
– Στις 19.4 ανακοινώθηκε η παραγγελία ΕΔΕ από την ΕΛ.ΑΣ., με ερώτημα να διαπιστωθεί αν ο εικονιζόμενος είναι αστυνομικός.
– Στις 20.4 η «Ελευθεροτυπία» υποχρεώθηκε να αναφέρει ότι γνωρίζει την ταυτότητα του δράστη και ότι τα αρχικά του είναι Β.Α. Στο ρεπορτάζ αναφέρεται και ότι ο ίδιος είχε πρωτοστατήσει από χρόνια στη δημιουργία παραρτήματος ακροδεξιάς οργάνωσης (δηλαδή της Χρυσής Αυγής) στον τόπο καταγωγής του, την Καλαμάτα, όπου ήταν γνωστός με το δηλωτικό παρατσούκλι «Χάρος».
Δεν υπήρχε πλέον κανένα περιθώριο υπεκφυγής για την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Την ίδια μέρα τέθηκε σε διαθεσιμότητα ο Αθανασόπουλος και διατάχθηκε εναντίον του ΕΔΕ. Το πόρισμα που υπογράφεται από τον αντιστράτηγο Χαράλαμπο Σκίτσα τού επέβαλε ποινή αργίας «διά προσκαίρου παύσεως» για το χτύπημα, «χωρίς τούτο και να αποδεικνύεται μετά βεβαιότητος».
Ελλειψη «βεβαιότητας»
Αυτή η έλλειψη «βεβαιότητος» επέτρεψε στην τότε ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. και την πολιτική ηγεσία να κουκουλώσουν την υπόθεση, παρά το γεγονός ότι ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωνε ότι «δεν θα υπάρξει συγκάλυψη», διότι οι φωτογραφίες τού προκάλεσαν «αλγεινή εντύπωση».
Ούτε ένας από τους αστυνομικούς που εξετάστηκαν δεν αναγνώρισε τον Αθανασόπουλο, αλλά κανείς δεν είδε και την άγρια κακοποίηση.
Ακολούθησε μια απίστευτη περιπέτεια του θύματος, που υποχρεώθηκε να υποβάλει μήνυση και αγωγή, εφόσον δεν κινήθηκε αυτεπάγγελτα η δίωξη, με τη δίκη να πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή (Μάρτιος 1997, Νοέμβριος 1997, Μάρτιος 1998, κ.ο.κ.) και τις αστυνομικές υπηρεσίες να στέλνουν τη δικογραφία σε απίθανα μέρη, όπου υποτίθεται ότι υπηρετούσε ο κατηγορούμενος.
Τελικά η υπόθεση εξετάστηκε στις 25.10.1999 από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, το οποίο καταδίκασε τον Αθανασόπουλο σε φυλάκιση δυόμισι ετών με αναστολή.
Σύμφωνα με την απόφαση 69433/99, ο κατηγορούμενος, «υπηρετών στη Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης Αττικής και ευρισκόμενος εκτός υπηρεσίας, ενεργώντας κατόπιν συναποφάσεως με άγνωστα κατά τα ανωτέρω άτομα, χωρίς να προκληθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο από την εγκαλούσα Μελπομένη Κορωναίου που συμμετείχε ήρεμα στη διαδήλωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιούσαν εκείνη την ημέρα διάφορες πολιτικές ομάδες και οργανώσεις νεολαίας για τον προ ολίγων ημερών τραυματισμό με μαχαίρι του Γιάννη Σταθόπουλου από τον φερόμενο ως ναζιστή Θ. Μανώλογλου, χτυπούσε ασταμάτητα με κλοτσιές και με κλομπ την εγκαλούσα σε όλα τα σημεία του σώματός της και όταν εκείνη έπεσε στο οδόστρωμα, αδύναμη να αντιδράσει, συνέχισε να την κλοτσάει στο κεφάλι και στο πρόσωπο, με συνέπεια να της προκαλέσει “τριπλό κάταγμα της κάτω γνάθου, γενείου και αμφοτέρων των κονδύλων και κάταγμα οδόντων Νο 11, 21 και 22”, τραυματισμό από τον οποίο μπορούσε να υποστεί η ανωτέρω βαριά σωματική βλάβη».
Το Τριμελές Εφετείο επικύρωσε κατά λέξη την απόφαση, μειώνοντας την ποινή σε δεκαπέντε μήνες με αναστολή (απόφαση 9844/2001). Εις βάρος του Αθανασόπουλου αποφάσισαν και τα αστικά δικαστήρια (απόφαση 53336/2002 και 5012/2003).
Καταδίκη μετά… προαγωγής
Ομως ο Αθανασόπουλος παρέμεινε στην ΕΛ.ΑΣ. και μάλιστα στις 11.8.2006 ανέλαβε καθήκοντα διοικητή στη Μεσσηνία. Σε όλο αυτό το διάστημα των είκοσι χρόνων κανένας δεν συνέδεσε την αποτρόπαια πράξη του αστυνομικού με την ιδιότητα του στελέχους της Χρυσής Αυγής. Σύμφωνα με την πάγια συνήθειά του, μόλις δημοσιοποιήθηκε το γεγονός, ο Μιχαλολιάκος έκανε ότι δεν γνώριζε τον Αθανασόπουλο.
Κάλεσε μάλιστα στις 17.4.1995 συνέντευξη Τύπου για να δηλώσει μαζί με τον τότε υπαρχηγό του «Περίανδρο» (κατά κόσμον Αντώνιο Ανδρουτσόπουλο) ότι ο Μανώλογλου δεν ήταν μέλος τους. Φυσικά ούτε κουβέντα για τον Αθανασόπουλο, εφόσον δεν είχε ακόμη αποκαλυφτεί η ταυτότητά του.
Οταν ρωτήθηκε για το συγκεκριμένο επεισόδιο της 14.4.1995, ο Μιχαλολιάκος δήλωσε ότι δεν μπορεί να μετείχαν μέλη της Χρυσής Αυγής.
Αποκαλυπτικός ήταν όμως ο Ανδρουτσόπουλος, ο οποίος αποκάλυψε ότι «μέλη της Χρυσής Αυγής με τη δημοσιογραφική ιδιότητα που της παρέχει το κόμμα και η εφημερίδα παρευρέθηκαν, πάντα δημοσιογραφικά, και μπόρεσαν να διαπιστώσουν ότι κανένα μέλος της Χρυσής Αυγής δεν παρευρίσκετο στα επεισόδια».
Να εννοούσε άραγε ότι ο Αθανασόπουλος -ο οποίος αρθρογραφεί στην εφημερίδα των ναζιστών- ήταν εκεί ως… δημοσιογράφος;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τρία χρόνια αργότερα, στη θέση του Αθανασόπουλου ήταν ο ίδιος ο Ανδρουτσόπουλος και στη θέση της Μέλπως Κορωναίου ο Δημήτρης Κουσουρής και οι σύντροφοί του.
Pingback: Οι γκαζές του Ιούνη ’17 – ΓΚΑΖΕΣ – τα γυαλένια μας