(Κείμενο: Στο Κόκκινο, 14/4/2018)
Ο κ. Ζώτος χαρακτήρισε γενναία και πολύ σημαντική την καταδικαστική απόφαση, την οποία έλαβε το δικαστήριο τον Σεπτέμβριο του 2015, για δυο λόγους: Αφενός επειδή ήταν ομόφωνη και αφετέρου διότι για πρώτη φορά ελληνικό δικαστήριο εφάρμοσε τη διάταξη του νόμου που ορίζει το ρατσιστικό κίνητρο ως επιβαρυντική περίσταση κατά την επιμέτρηση της ποινής. «Ακολούθησαν κι άλλες», σημείωσε και υπενθύμισε χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Χρειάστηκε όμως «μια αρκετά δύσκολη μάχη» για να αναγνωριστεί το προφανές, είπε ο συνήγορος της οικογένειας Λουκμάν. Πρόσθεσε δε ότι η υπόθεση είχε εισαχθεί, όχι με καταλογισμό ρατσιστικού κινήτρου στο βούλευμα, αλλά με φερόμενη αιτία «έναν διαπληκτισμό για το αν θα περνούσε πρώτο το ποδήλατο ή το σκούτερ που είχαν οι δράστες». Εκδοχή «αρκετά αστεία, βάσει των πραγματικών στοιχείων», σχολίασε.
Έτσι, συνέχισε, διερευνήθηκε στο δικαστήριο κατά πόσο υπήρχε ρατσιστικό κίνητρο. «Νωρίτερα δεν το διερεύνησε κανείς», ανέφερε. «Ούτε η αστυνομία το διερεύνησε, ούτε στην προανακριτική διαδικασία διερευνήθηκε, ούτε στην κυρίως ανάκριση».
“Έξαρση του ρατσισμού, τότε – Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο τότε πρωθυπουργός”
Σύμφωνα με τον κ. Ζώτο σημαντικότατο ρόλο διαδραμάτισε το αντιρατσιστικό κίνημα, η παρουσία των πολιτών, αλλά και η ισχύς των ίδιων των στοιχείων.
«Του επιτέθηκαν με μαχαίρια – πεταλούδα. Δεν τον έκλεψαν, τα λιγοστά χρήματα που είχε δεν αφαιρέθηκαν. Οι δράστες διέθεταν κι άλλα μαχαίρια πεταλούδα και πλήθος προκηρύξεων της ‘Χρυσής Αυγής’ (…). Φώναζε το πράγμα από μακριά: ‘Διερευνήστε το’…».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με το κλίμα που επικρατούσε στην κοινωνία και το πολιτικό σύστημα, κατά την εποχή της δολοφονίας του Λουκμάν (Ιανουάριος 2013), ο Ζώτος είπε:
«Ο ρατσισμός βρισκόταν τότε σε μεγάλη έξαρση. Ενδεικτικά θυμίζω ότι μερικούς μήνες νωρίτερα είχε ακουστεί από τα πλέον επίσημα χείλη, εκείνα του τότε πρωθυπουργού (σ. σ . του Α. Σαμαρά), ότι έπρεπε να ανακαταληφθούν οι πόλεις (…). Ο ρατσισμός μεταδιδόταν από τα πάνω προς τα κάτω…».
Ακούστε τη συνέντευξη εδώ: