Την εκτίμηση ότι αποτυγχάνει, «και μάλιστα οικτρά», η τακτική της «Χρυσής Αυγής» στην εξελισσόμενη δίκη διατύπωσε ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής, Κώστας Παπαδάκης, μιλώντας στο «Κόκκινο» (16/9/2017) και τον Διονύση Ελευθεράτο, με αφορμή τη συμπλήρωση 4 ετών από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Τόνισε μεταξύ άλλων, ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής:
«Το ζητούμενο για τη ‘Χρυσή Αυγή’ είναι να διαχωριστούν εκείνοι που συνελήφθησαν με μαχαίρι και ρόπαλο στο χέρι από όσους τους έβαλαν. Να κριθεί πως οι εγκληματικές ενέργειες και οι δολοφονικές επιθέσεις δεν ήταν παρά προϊόν παρέκκλισης, πρωτοβουλίας θερμόαιμων οπαδών, ή και αποτέλεσμα προσωπικών διαφορών. Αποτυγχάνει όμως οικτρά αυτή προσπάθεια, υπό το βάρος των ίδιων των στοιχείων που αναδεικνύονται στην ακροαματική διαδικασία».
«Σαν χελώνα έξω από το καβούκι, τώρα»
Συνέχισε ο Κ. Παπαδάκης: «Από τα στοιχεία προκύπτει η ύπαρξη ενιαίου σχεδιασμού, οργάνωσης, δομής, ιεραρχίας. Όσοι διέπραξαν εγκλήματα το έκαναν, είτε επειδή έλαβαν ρητή εντολή από την ηγεσία είτε στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της ηγεσίας (…). Η ‘Χρυσή Αυγή», βεβαίως, θα ήθελε να διαχωριστεί η ήρα από το υποτιθέμενο στάρι. Να καταδικαστούν μεν οι Ρουπακιάδες, αφού δεν γίνεται διαφορετικά, αλλά να αθωωθούν οι Μιχαλολιάκοι».
Ο δικηγόρος χαρακτήρισε επέτειο – ορόσημο αυτήν της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Τότε, είπε, αφενός κατέστη σαφές πώς κλιμακωνόταν και πού έφθανε η δράση της «Χρυσής Αυγής» και αφετέρου, «έστω και αργά, έγινε το ξέσπασμα του αντιφασιστικού κινήματος που ξεχύθηκε στους δρόμους (…) και ανάγκασε την κυβέρνηση Σαμαρά να περάσει χειροπέδες στους ‘χρυσαυγίτες’». Έτσι φθάσαμε στη δίκη, στην οποία, «σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται η αναστολή της δραστηριότητας των ταγμάτων εφόδου». Και αυτό διότι, όπως ανέφερε ο Κ. Παπαδάκης, η «ΧΑ» που «δεν είναι κίνημα αλλά παρακράτος», υπό συνθήκες της δίκης των στελεχών της μοιάζει με χελώνα έξω από το καβούκι της».
«Να η αντίφαση και η υποκρισία»
Ο Κ. Παπαδάκης ρωτήθηκε αν θεωρεί ότι ναρκοθετήθηκε η υπερασπιστική γραμμή της «ΧΑ» από ενέργειες και δηλώσεις στελεχών της, όπως πχ ήταν η δήλωση Μιχαλολιάκου με την οποία έγινε ανάληψη ευθύνης για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Εάν, εν ολίγοις, η «ΧΑ» αδυνατεί να κρύψει τη φύση της, άρα και να προσποιηθεί με κάποια αποτελεσματικότητα. Απάντησε:
«Δεν αντέχει να κρύψει τη φύση της, διότι στην περίπτωσή της υπάρχει απόλυτη ταύτιση ανάμεσα στην εγκληματική οργάνωση και το πολιτικό κόμμα. Το νόμιμο πολιτικό κόμμα είναι το εποικοδόμημα, μια κατάκτηση της ‘Χρυσής Αυγής’ που οφείλεται σε συγκυρίες και παραμέτρους, οι οποίες φυσικά χρήζουν συζήτησης»
Και πρόσθεσε για τον Ν. Μιχαλολιάκο:
«Είναι απορίας άξιο πώς, δύο χρόνια αφ’ ότου έκανε τη δήλωση στην οποία αναφερθήκατε, δεν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις (…). Ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, για να συσπειρώσει τον εκλογικό μηχανισμό της οργάνωσης, που δεν έπρεπε να νιώσει προδομένος και εκτεθειμένος. Δείτε όμως την υποκρισία και την αντίφαση: Όταν δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας, θυμάστε τι έλεγε ο Κασσιδιάρης; Για τον ‘κομμουνιστή Ρουπακιά’ που διείσδυσε στις γραμμές τους, κλπ. Ε, δεν γίνεται από την μία πλευρά να το λες αυτό και από την άλλη να αναλαμβάνεις την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία».
«Η δίωξη είναι σκανδαλώδης υπέρ τους, όχι εναντίον τους»
Στη συνέχεια, ο Κ. Παπαδάκης έθιξε μία άλλη παράμετρο της δίκης:
«Κοιτάξτε, πολύς κόσμος – και ειδικά ο κόσμος της Αριστεράς- είναι ευαίσθητος σε θέματα διώξεων, καταστολής. Και καλά κάνει. Ας μην ακούει όμως κανείς τον μύθο ότι η δίκη της ‘Χρυσής Αυγής’ είναι, τάχα, μια ανελέητη δίωξη πολιτικής σκοπιμότητας, καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, κλπ. Αντιθέτως, η δίωξη είναι σκανδαλώδης υπέρ τους, όχι εναντίον τους! Ούτε ο χαρακτηρισμός της τρομοκρατικής οργάνωσης τους αποδόθηκε, ούτε εκείνος των ‘τρομοκρατικών επιβαρυντικών περιστάσεων’, που θα σήμαινε δέκα χρόνια φυλάκισης παραπάνω για καθένα από το αδικήματα. Ούτε ηθική αυτουργία, μολονότι 30 περίπου περιστατικά του βουλεύματος δείχνουν ότι υφίσταται. Το κατηγορητήριο είναι κουτσό (…) , αλλά έστω κι έτσι τα στοιχεία αποδεικνύονται συντριπτικά».
«Δεν είναι τεχνικό θέμα ο χώρος διεξαγωγής της δίκης».
Ο Κ. Παπαδάκης αναφέρθηκε, επίσης, στο φαινόμενο της διεξαγωγής της δίκης (και) στις Φυλακές Κορυδαλλού. Είπε, ανάμεσα σε άλλα:
«Μολονότι έκανε για αυτό παρέμβαση και ο πρωθυπουργός (…), πολύ συχνά η δίκη εξακολουθεί να γίνεται στον Κορυδαλλό. Δεν είναι τεχνικό ζήτημα, ούτε υπερβολικές οι διαμαρτυρίες για αυτό (…). Θέλουμε να έχει το κοινό ευχέρεια πρόσβασης; Θέλουμε να υπάρχει δημοσιότητα; Νομίζει κανείς ότι είναι εύκολο για τους δημοσιογράφους να βρίσκονται ανελλιπώς στον Κορυδαλλό; Θέλουμε δίκες σε φυλακές, δηλαδή κάτι που παραπέμπει σε πολιτιστικό μοντέλο Τουρκίας; Θέλουμε αίθουσα 50 ατόμων αντί της κανονικής των 400 στο Εφετείο; Δεν θέλουμε μια αίθουσα στην οποία, αν μη τι άλλο, θα υπάρχει προτζέκτορας για την προβολή οπτικού υλικού, που είναι τόσο σημαντικό για τη δίκη; Αλλά είναι κάτι ακόμη: Εμείς, οι δικηγόροι Πολιτικής Αγωγής, δεν πληρωνόμαστε για τη δουλειά αυτή. Το κάνουμε για λόγους συνείδησης. Δεν μπορούμε όμως να αντέξουμε, χωρίς να κάνουμε και δουλειά για να ζήσουμε. Είναι, όπως καταλαβαίνετε, αδύνατον να ασχοληθείς με οτιδήποτε άλλο, όταν βρίσκεσαι στον μακρινό Κορυδαλλό. Ούτε στα διαλείμματα προλαβαίνεις (…). Διεξαγωγή της δίκης οπουδήποτε αλλού εκτός από τον φυσικό χώρο της, το Εφετείο, σημαίνει υποβάθμιση της δίκης. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ποιοι την επιθυμούν».