Απορρίφθηκε άλλη μια ένσταση-φούσκα για αποβολή συνηγόρου πολιτικής αγωγής

H ένσταση της υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής.

Αναδημοσιεύουμε από την ροή του Golden Dawn Watch τα όσα διειμήφθησαν σήμερα στην έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής, με την απόρριψη της ένστασης ακυρότητας περί αποβολής του συνηγόρου πολιτικής αγωγής Καμπαγιάννη Αθανάσιου. Οι υπερασπιστές επιχείρησαν να γεννηθεί θέμα ακυρότητας της διαδικασίας με αφορμή διερμηνεία στην αγγλική γλώσσα που είχε τελέσει ο συνήγορος Καμπαγιάννης για μάρτυρα-θύμα ρατσιστικής επίθεσης τον Νοέμβριο του 2013, όταν δηλαδή δεν παρίστατο ως πολιτικώς ενάγων στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης. Το δικαστήριο, κατόπιν απορριπτικής εισαγγελικής πρότασης, έκρινε ότι δεν υπήρξε καμία ακυροτητα (ούτε καν σχετική). Η υπεράσπιση της Χρυσής Αυγής είδε έτσι άλλο ένα αίτημά της (όπως παρόμοια συμβαίνει με τα διαρκή αιτήματα περί “ψευδορκίας” μαρτύρων) να απορρίπτεται, παρά τις ανυπόστατες καταγγελίες για “σκευωρία” που εξαπέλυσε στην ιστοσελίδα της η ναζιστική οργάνωση (1, 2).

“Η Πρόεδρος δίνει το λόγο στην Εισαγγελέα για το αίτημα της υπεράσπισης για την αποβολή του συνήγορου Καμπαγιάννη.

Εισαγγελέας: σύμφωνα με την νομολογία καθήκοντα διερμηνέα να καταθέσει και ως μάρτυρας. Το άρθρο 234 του ΚΠΔ δεν περιλαμβάνει ρητή διάταξη να απαγορεύει ρητά συνήγορο που διετέλεσε καθήκοντα διερμηνέα στη προδικασία. Ο συνήγορος τέλεσε καθήκοντα διερμηνέα το 2013 και έπειτα το 2014 παρίστατο σαν συνήγορος πολιτικής αγωγής κατά την επ’ ακροατηρίω διαδικασία. Πρόκειται για σχετική ακυρότητα, αφορά θέματα προδικασίας και θα έπρεπε να προταθεί τότε στο αρμόδιο συμβούλιο. Ακαίρως προβάλλεται τώρα (171ΚΠΔ). Υπάρχει αμετάκλητο βούλευμα που παραπέμπει τους κατηγορούμενους. Συνεπώς πρέπει η ένσταση να απορριφθεί. Επίσης σχετικά με την προηγούμενη απόφασή μου, την ανακαλώ σχετικά με τη μη υποβολή ερωτήσεων από τον συνήγορο. Την ανασκευάζω.

Ζώτος: Το θέμα είναι ποιος διορίζεται διερμηνέας. Όταν διερμηνεύει να μην έχει καμία άλλη ιδιότητα. Το 234 ΚΠΔ αναφέρει το χρόνο, που είναι κρίσιμο. Διάβασα την ένσταση που έκανε η υπεράσπιση και δεν αναφέρεται πουθενά πότε. Εγώ δεν είδα να υπάρχει δήλωση πολιτικής αγωγής του συν. Καμπαγιάννη μέχρι το πέρας της ανάκρισης. Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένα έδαφος, είναι ουσία και νόμω αβάσιμη η ένσταση.

Καμπαγιάννης: Θα ήθελα να απαντήσω εγγράφως, αφού και η υπεράσπιση υπέβαλε εγγράφως. Το 234 ΚΠΔ ορίζει ποιοι κωλύονται να είναι διερμηνείς. Κατά τη στιγμή του διορισμού και όχι μεταγενέστερα. Η θεωρία και η νομολογία συμφωνουν (επικαλείται και απόφαση του Α.Π. και θεωρία Ζησιάδη, Κονταξή.) Η συγκεκριμένη ένσταση έχει μόνο ένα σκοπό να παράγει απόλυτη ακυρότητα όλης της διαδικάσιας. Η ηθική μου δεν θα μου επέτρεπε με λαθεμένο τρόπο να μεταφράσω, είναι ξένο προς την ηθική μου και προσκομίζω την δήλωσή μου.

Θεοδωρόπουλος: Πράγματι υπάρχουν δύο αποφάσεις που πρέπει να εφαρμοστούν κατά αναλογία. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει θέμα. Δεν υπάρχει καν σχετική ακυρότητα.

Μιχαλόλιας Γ.: Υπάρχει μία περίπτωση μάρτυρα, που όμως δεν κλητεύτηκε. Η ακυρότητα σαφώς ορίζεται από το 234 Κ.Π.Δ. Αν δεχθούμε αυτά που λέει η πολιτική αγωγή, δεν είχε δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής. Σαφώς είναι απόλυτη ακυρότητα, πρέπει να γίνει διασταλτική ερμηνεία. Ζητούμε την αποβολή του συγκεκριμένου δικηγόρου, όχι όλης της πολιτικής αγωγής.

Παπαδέλλης: Πράγματι η νομολογία μιλάει μόνο για μάρτυρες και λέει ότι δεν κωλύονται. Η διερμηνεία έχει να κάνει σχετικά με την απονομή δικαίου. Η έννομη τάξη ζητά να μεταφράζει και να συμπράττει, να ερμηνεύει σωστά. Είναι απονομή δικαοσύνης. Αυτός που διερμηνεύει πρέπει να έχει τα εχέγγυα αμεροληψίας. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μάρτυρα, αλλά με συνήγορο. Εδώ τίθεται εν αμφιβολία όλη η διαδικασία. Ομιλεί ότι μέχρι το 2014 δεν έκανε ποτέ παράσταση πολιτικής αγωγής και συνεπώς δεν τίθεται θέμα κωλύματος. Διαβάζοντας τη δικογραφία και τον Τύπο, έχει ανακύψει η έννοια του Τύπου και πώς επηρεάζει. Ο συγκεκριμένος συνήγορος συνέπραξε ώστε να γίνει μια διαδικασία που λέγεται jail golden dawn. Είναι ένα ζήτημα κορυφαίο, πώς συνοδεύει έναν στην ειδική ανακρίτρια και πώς αυτή η ανακρίτρια διόρισε πέραν του καταλόγου να συμπράττει ο συγκεκριμένος συνήγορος.

Προ: Αυτό είναι σχετική ακυρότητα, ελάτε τώρα.

Παπαδέλλης: Ήταν αγγλικά όχι σουαχίλι, ουρντού. Τη στιγμη που γίνεται εδώ η διαδικασία της παράστασης στη πολιτική αγωγή. Πώς γινόμαστε δισυπόστατοι ξαφνικά; Αλλά για ποιο λόγο θα πρέπει το δικαστήριο σας να πει ότι ο θεσμικός ρόλος του διερμηνέα έπαψε;

Μιχαλόλιας Ν.: Δεν έχει ξεκαθαρίσει αν υπάρχει σχετική ακυρότητα ή υπάρχει και καλύπτεται. Πρέπει να αποσαφηνιστεί. Πρέπει να δούμε πότε ξεκίνησε. Οι πράξεις είναι ορμώμενες από τη διαδικασία. Θα μπορούσε η υπεράσπιση να προβλέψει τις επιγενόμενες πράξεις. Θα πρέπει να απαντήσουμε στην όποια αιτιολογία, προεκτάθησαν αυτές οι ενέργειες; Με βάση του 171 §3 ΚΠΔ ο χρόνος είναι δικονομικά ώριμος. Φοβούμαι ότι θα δημιουργήσουμε νομολογία στη νομολογία.

Η έδρα συσκέπτεται ως προς το αίτημα της υπεράσπισης. Το Δικάστηριο κρίνει αβάσιμη και απορριπτέα την ένσταση. Το 234 απαριθμεί περιοριστικά την κατηγορία των ατόμων που δεν μπορούν να διοριστούν διερμηνείς. Είναι numerus clausus.”

——————-

Ακολουθεί η δήλωση που κατέθεσε στο Δικαστήριο ο συνήγορος πολιτικής αγωγής Θ. Καμπαγιάννης:

Επί της από 24/2/2017 υποβληθείσας από την υπεράσπιση ένστασης ακυρότητας κατ’ άρθρο 170-171 ΚΠΔ περί αποβολής του συνηγόρου πολιτικής αγωγής Καμπαγιάννη Αθανάσιου
(για καταχώρηση στα πρακτικά κατ΄αρθρο 141 παρ. 2 ΚΠΔ)

////

Η ως άνω ένσταση πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριό σας ως νόμω και ουσία αβάσιμη, για τους εξής νόμιμους, βάσιμους και αληθείς λόγους:

α. Το άρθρο 234 ΚΠΔ με σαφήνεια ορίζει ποιοί κωλύονται να αναλάβουν επί ποινή ακυρότητας την ιδιότητα του διερμηνέως και όχι ποιοι κωλύονται να αναλάβουν την ιδιότητα του συνηγόρου πολιτικής αγωγής, όπως κατά λογική αντιστροφή και παραβίαση της διατάξεως υποστηρίζουν οι υποβάλλοντες την ένσταση συνήγοροι υπεράσπισης.

β. Προκειμένου να επέλθει η κατά το άρθρο 234 ΚΠΔ ακυρότητα, ο διοριζόμενος ως διερμηνέας πρέπει να έχει κάποια από τις ιδιότητες του κατηγορουμένου, του πολιτικώς ενάγοντος, του συνηγόρου ή του μάρτυρα, κατά τη στιγμή του διορισμού του και όχι βεβαίως μεταγενέστερα. Με δεδομένο ότι την 28/11/2013 – όταν δηλαδή κατά παράκληση των ανακριτριών και προς διευκόλυνση της ανακριτικής διαδικασίας τέλεσα καθήκοντα διερμηνέως της αγγλικής γλώσσας για τον μάρτυρα C.A. – δεν είχα καμία εκ των ιδιοτήτων που προβλέπει το άρθρο 234 ΚΠΔ, η ένσταση της υπεράσπισης ειναι παντελώς αβάσιμη.

γ. Προς απόδειξη τούτου αναφέρομαι στο από 12/5/2014 έγγραφο εξουσιοδότησης του υπηκόου Αιγύπτου ABOUZID EMBARAK στο πρόσωπό μου για παράσταση πολιτικής αγωγής (pdf 3405), από το οποίο προκύπτει ότι εξουσιοδοτήθηκα από τον εντολέα μου έξι (6) μήνες μετά την τέλεση της επίμαχης διερμηνείας (βλ. και δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής του δικηγόρου κ. Τάκη Ζώτου με την αυτή ημερομηνία, pdf 3404).

δ. Το ως ανω ζήτημα έχει απασχολήσει την θεωρία και τη νομολογία, που ομοφώνως δέχονται ότι ουδεμία ακυρότητα της διαδικασίας προκύπτει από την τέλεση διερμηνείας από άτομο που δεν έχει προϋπάρχουσα – και πάντως παρούσα – κάποια από τις ιδιότητες του άρθρου 234, την οποία αποκτά σε μεταγενέστερο χρόνο. Έτσι ενδεικτικά, ο Κονταξής αναφέρει ότι “ουδαμώς κωλύεται όπως εξετασθή ως μάρτυς εν τω ακροατηρίω ο εκπληρώσας κατά την προανάκρισιν καθήκοντα ερμηνέως” (Αθ. Κονταξής, Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, τομος Α’, Σάκκουλας 1989, σελ. 1130) και ο Ζησιάδης ότι την ιδιότητα του μάρτυρα, προκειμένου να προκύψει ακυρότητα, “[τ]ην προϋποθέτει προϋπάρχουσαν κατά τον διορισμό το άρθρο 234” (Ιωάννης Ζησιάδης, Ποινική Δικονομία, Τόμος Δεύτερος, Σάκκουλας 1977, σελ. 160). Όπως έχει νομολογηθεί, “η απαγόρευση εξετάσεως μαρτύρων εν τω ακροατηρίω δεν επεκτείνεται και επί των προσλαμβανομένων ως μαρτύρων… ως και επί του εκτελέσαντος κατά την προανάκρισιν καθήκοντα ερμηνέως”, ΑΠ 840/1973. Παρομοίως, η ΑΠ 43/1987 κρίνει ότι: “από τη διάταξη αυτή (α. 211 εδ. Α ΚΠΔ) σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 234 του ΚΠΔ ουδόλως προκύπτει ότι δεν μπορεί επί ποινή ακυρότητος να εξεταστεί στο ακροατήριο ως μάρτυρας εκείνος που εξεπλήρωσε καθήκοντα ερμηνέως κατά την πρωτόδικη δίκη. Επομένως ο μοναδικός λόγος της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως με τον οποίον, κατά τη σαφή αυτού έννοια, προσβάλλεται η με αριθμό 5350/1986 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών για ακυρότητα της επ’ ακροατηρίου διαδικασίας, για το λόγο ότι κατ’ αυτήν εξετάστηκε ως μάρτυρας ο δικηγόρος Ι.Σ. ο οποίος είχε εκτελέσει καθήκοντα ερμηνέως κατά την πρωτόδικον δίκη, καθ’ ήν εκδόθηκε η με αριθμό 38240/1981 απόφαση του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος”.

Κατόπιν τούτων,
για τους ως άνω λόγους,
ζητώ

Να απορριφθεί ως νόμω και ουσία αβάσιμη η από 24/2/2017 υποβληθείσα ένσταση της υπεράσπισης.

Αθήνα, 28/2/2017,
Ο καθ’ ου η ένσταση
συνήγορος πολιτικής αγωγής.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.