(Κείμενο: Αφροδίτη Φράγκου, Εργατική Αλληλεγγύη, 15/11/2016)
Ξεκίνησε την κατάθεσή του ο δεύτερος μάρτυρας κατηγορίας για την επίθεση στους συνδικαλιστές στο Πέραμα, Παναγιώτης Γκούτης, κατά την 102η συνεδρίαση της δίκης της Χρυσής Αυγής (11/11). Ο μάρτυρας είναι κι αυτός μέλος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και του συνεργείου που δέχτηκε την επίθεση το βράδυ της 12/9/13.
Η κατάθεσή του επιβεβαιώνει την περιγραφή του προηγούμενου μάρτυρα, Σ. Πουλικόγιαννη, στο πώς εκτυλίχθηκε η οργανωμένη επίθεση: το ημικύκλιο-κλοιός που σχημάτισαν τα τάγματα εφόδου γύρω από τα θύματα δεν άφηνε κανένα περιθώριο διαφυγής, ενώ η επίθεση ξεκίνησε απότομα από όλους μετά από παράγγελμα-συνθηματικό που ήταν κάποια κίνηση των επικεφαλής. Σε καμία περίπτωση οι επιτιθέμενοι δεν είχαν σκοπό να διαπραγματευτούν με τα θύματα και η επίθεση δεν μπορεί παρά να είχε δολοφονικό σκοπό.
Για την πιθανή εξήγηση ότι οι επιτιθέμενοι έφυγαν χωρίς να σκοτώσουν επειδή είχαν σκοπό μόνο να εκφοβίσουν, χαρακτηριστική ήταν η απάντησή του σε ερώτηση του Θ. Καμπαγιάννη της πολιτικής αγωγής: «Η τρομοκρατική διάσταση της επίθεσης σε ποιο σημείο έχει επιτευχθεί;» «Στην αρχή, όταν μας περικύκλωσαν και ξέραμε ότι θα μας χτυπήσουν». Τόνισε επανειλημμένα ότι αν ο σκοπός ήταν απλά ο εκφοβισμός, θα στόχευαν σε πόδια ή αλλού, ενώ χτυπούσαν με μένος στοχεύοντας πάντα στα κεφάλια. Επίσης, δεν μπορούσαν να κρίνουν, στο αυστηρό χρονοδιάγραμμα που είχαν ορίσει, αν ο Πουλικόγιαννης ήταν ζωντανός: ήταν χτυπημένος και ακίνητος σε μια λίμνη αίματος.
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε επίσης στη στάση της αστυνομίας: «Η αστυνομία ήταν στα 60 μέτρα, τίποτα δεν έκανε. Όταν μετά ρώτησα ‘έπρεπε να σκοτώσουν για να επέμβετε;’, ένας μου απάντησε ‘τι ήθελες να κάνω, να τραβήξω όπλο;’. Ας έπαιρναν 5-10 πινακίδες, θα είχαμε περισσότερους κατηγορούμενους σήμερα. Το σημείο στο οποίο κατευθύνθηκαν τα τάγματα, στα καραβάκια, έχει δύο δρόμους διαφυγής: τη Δημοκρατίας που είναι η μόνη λεωφόρος για Πειραιά και Αθήνα και το φέρι μποτ για Σαλαμίνα που περνά κάθε μία ώρα. Δύο σημεία να έκλεινε η αστυνομία θα τους είχε πιάσει όλους. Το γιατί δεν έγιναν συλλήψεις να το απαντήσει ο Υπουργός ΠροΠο».
Για τη σχέση της ηγεσίας με την επίθεση και τα τάγματα εφόδου, είπε: «Οι αποφάσεις λαμβάνονται από πάνω προς τα κάτω: Ξεκινάνε από τον αρχηγό, μετά οι περιφερειάρχες –στην περίπτωσή μας ο Λαγός-, μετά οι πυρηνάρχες –στην περίπτωσή μας ο Πανταζής. Το πενταμελές μιας τοπικής είναι ο πυρήνας της, το όργανο που λαμβάνει τις αποφάσεις τοπικά. Υπάρχει αντίστοιχο πενταμελές που παίρνει τις αποφάσεις πανελλαδικά.
Είμαι κατηγορηματικός, άποψή μου είναι ότι η απόφαση για μια επίθεση στο ΚΚΕ πάρθηκε στο πιο υψηλό ιεραρχικά πενταμελές, θα πρέπει να είναι απόφαση του Μιχαλολιάκου. Σε αυτό το πενταμελές είναι μέλη και οι τρεις που συναντήθηκαν με τους μεγαλοεργολάβους (Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Λαγός).
Τα τάγματα εφόδου δρουν στο όνομα του κόμματος, κι αυτό φαίνεται από τις μπλούζες, τα διακριτικά, το γεγονός ότι συστήνονται σαν ‘Χρυσή Αυγή’. Ακόμα και όταν συστήνονται σαν άτομα, το κάνουν για να ανέβουν ιεραρχικά».
Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις εξήγησε ότι ιεραρχία υπάρχει και σε μια δημόσια υπηρεσία, το μεμπτό είναι το τι πράξεις υλοποιεί, το ότι η ηγεσία συνδέεται με τις αξιόποινες πράξεις μέσω της ιεραρχίας.
Εναντίον των εργατών
Για τους στόχους ηγεσίας και εργοδοτών: «Στράφηκαν εναντίον των πρωτοπόρων εργατών που είναι εμπόδιο στα σχέδια των εργολάβων για μικρότερους μισθούς, κατάργηση των ΣΣΕ, λιγότερα μέτρα ασφάλειας. Οι εργολάβοι θα είχαν αυτό το όφελος, και στράφηκαν στη Χρυσή Αυγή γιατί εκείνη την περίοδο είχε μαζέψει όλο τον υπόκοσμο. Η Χρυσή Αυγή από την άλλη, είχε σαν όφελος την αμοιβή και την πολιτική επιρροή».
Για τη σχέση ιδεολογίας-αξιόποινων πράξεων: «Τότε έλεγαν τους Εβραίους σκουπίδια, τώρα λένε για ισλαμοφασίστες κλπ. Η ρητορική της ηγεσίας περί υπανθρώπων αφαιρεί από όποιον την υιοθετήσει τις ηθικές αναστολές προκειμένου να τσακίσει τους ‘εχθρούς’, μετανάστες, αριστερούς, ομοφυλόφιλους».
Για το μακροπρόθεσμο σχέδιο τρόμου ο μάρτυρας εξήγησε: «Δημιουργούσαν τρόμο, έκαναν επιθέσεις και με την ίδια ενδυμασία μοίραζαν υλικό στις λαϊκές. Όταν μαθεύτηκε η επίθεση σε βάρος μας η γειτονιά δε μίλησε. Μόλις άρχισαν οι διώξεις, έφυγε ο φόβος από πάνω τους και άρχισαν όλοι να μιλάνε ενάντια στη Χρυσή Αυγή.
Αν είχαν σκοτώσει, θα υπήρχαν επιπτώσεις στο συνδικάτο. Μέλη θα είχαν το φόβο. Θα υπήρχε νέος πρόεδρος σίγουρα (σ: ρωτήθηκε από την έδρα αν ο Πουλικόγιαννης είναι αναντικατάστατος!), το κίνημα συνεχίζει, αλλά θα κουμπωνόταν ο κόσμος». Θύμισε στο δικαστήριο τον «Ελληνικό Σεπτέμβρη», το γεγονός ότι το απόγειο της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής και του ακαταδίωκτου ήταν ο Σεπτέμβριος του 2013.
Ρωτηθείς για το αν δέχεται απειλές: «Προσπάθησαν να μας τρομοκρατήσουν και για την παρουσία μας στη δίκη. Ένα χρόνο μετά την επίθεση, βρήκα γραμμένο στη σκόνη του παρ πριζ μου: ‘Θα τα πούμε σύντομα – Χρυσή Αυγή’. Μέλη του τάγματος εφόδου έχουν απειλήσει ότι θα τις φάω».
Στην αναγνώριση των κατηγορούμενων, αν και οι τρεις από τους τέσσερις ήταν απόντες, ο μάρτυρας σχολίασε: «αυτος δεν είναι ο Καστρινός; Δεν τον αναγνωρίζω από κει, εκ των υστέρων τον ξέρω. Οι δικοί του τον δώσανε. Μάλιστα στην ασφάλεια που είπα ότι δεν τον είδα, με ρωτάνε: ‘μα καλά, δεν ήταν μαζί τους το μπουλντογκ;’ (σ.σ. παρατσούκλι του Καστρινού). Τους ξέρουν δηλαδή».
Οι γελοίες δικαιολογίες της Χρυσής Αυγής
Ολοκληρώθηκε κατά την 103η δικάσιμο (14/11) η κατάθεση του Σ. Πουλικόγιαννη, προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και ενός από τα θύματα της επίθεσης ταγμάτων εφόδου στους συνδικαλιστές στο Πέραμα το Σεπτέμβρη του 2013. Η εξέτασή του εκτάθηκε σε 6 δικάσιμους, πράγμα πρωτοφανές για τη δίκη. Ο λόγος ήταν οι συνεχείς προσπάθειες της υπεράσπισης να διακόψει την εξέτασή του από την Πολιτική Αγωγή και της λυσσασμένης επίθεσης των συνηγόρων υπεράσπισης στο κίνημα και το συνδικαλισμό με δεκάδες ερωτήσεις που δεν αφορούσαν την υπόθεση.
Οι γραμμές της υπεράσπισης ήταν δύο: να υποτιμήσουν το δολοφονικό χαρακτήρα της επίθεσης (όπως και στην υπόθεση των αλιεργατών, «εφόσον ο μάρτυρας ζει δεν υπήρξε δολοφονική πρόθεση» (!) ή «εφόσον δε μας φαίνεται σοβαρά τραυματισμένος, δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά»), και να υποστηρίξουν ότι στο κίνημα έχουν επιδειχθεί εξ ίσου βίαιες συμπεριφορές και εκφράσεις. Έγιναν μέχρι και ερωτήσεις για τη… δικτατορία του προλεταριάτου.
Η πρόεδρος είπε πολλές φορές ότι δε δικάζεται το ΚΚΕ και απέρριψε τις περισσότερες ερωτήσεις αυτού του τύπου. Ο μάρτυρας έδειξε με πολλά στοιχεία ότι αυτό για το οποίο κατηγορείται η Χρυσή Αυγή δεν είναι η ιδεολογία ούτε η ιεραρχία της από μόνες τους, αλλά το γεγονός πως αυτά τα δύο χαρακτηριστικά της οδηγούν σε αξιόποινες πράξεις, δηλαδή σε στοχοποίηση ολόκληρων κοινωνικών ομάδων και υλοποίηση δολοφονικών επιθέσεων σε βάρος τους.
Ιεραρχία
Ξεκαθάρισε ότι η γνώση και η ευθύνη για τις πράξεις αυτές, λόγω της απαράβατης κατεύθυνσης των αποφάσεων από πάνω προς τα κάτω, διατρέχει όλη την οργάνωση, σε επίπεδο κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό. Με στοιχεία της δικογραφίας, πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί μετά τις επιθέσεις και δικές του εμπειρίες από το Πέραμα και τη Ζώνη (απ’ όπου γνωρίζει πολλούς από τους εμπλεκόμενους προσωπικά), εξήγησε την πεποίθησή του ότι όλη η ιεραρχία ήταν γνώστης των επιθέσεων αλλά και λειτουργικό κομμάτι τους, με επικοινωνίες, ενημέρωση, συντονισμό κλπ.
Τόνισε δε ότι από τις θέσεις της οργάνωσης, δημοσιευμένες στα επίσημα όργανά της (ιστότοπος, έντυπα), προκύπτει ότι οι στόχοι της απέναντι στο κίνημα είναι η προάσπιση των συμφερόντων των εργοδοτών σε βάρος των εργαζόμενων, η διάσπαση των εργατών σε Έλληνες και μετανάστες, η τρομοκράτηση οποιουδήποτε ατόμου ή κοινωνικού, πολιτικού ή συνδικαλιστικού φορέα τολμάει να αντιστέκεται. Πράγμα που αποτυπώθηκε, μεταξύ άλλων, στις επιθέσεις ενάντια στους συνδικαλιστές του Περάματος και τους Αιγύπτιους ψαράδες και στη δολοφονία Φύσσα.
Σε παρόμοιο κλίμα κινήθηκε και η εξέταση του δεύτερου μάρτυρα Π. Γκούτη από την χρυσαυγίτικη υπεράσπιση. Ψέματα, επίκληση θεωρίας δύο άκρων και άλλα τέτοια τεχνάσματα δεν κατάφεραν να αποδομήσουν την κατάθεσή του.
Λόγω των δρακόντειων μέτρων ενάντια στις κινητοποιήσεις για την επίσκεψη Ομπάμα και το Πολυτεχνείο δε θα διεξαχθεί η δικάσιμος της 16/11. Επόμενη αντιφασιστική κινητοποίηση στο Εφετείο 22/11. Στη συνέχεια 23/11 στον Κορυδαλλό και 29/11 στο Εφετείο.
Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα Δεκέμβρη-Γενάρη. Εφετείο 1/12, 6/12, 16/12, 19/12, 10/1, 17/1, 24/1 και 25/1. Κορυδαλλός 8/12, 13/12, 22/12, 12/1, 19/1, 20/1 και 26/1.