(Ρεπορτάζ: Μαρία Ψαρά, Λευτέρης Μπιντέλας, Έθνος, 24/06/2014)
«Η συνεχής επανάληψη χιλιοπαιγμένων σίριαλ κωμικού περιεχομένου από τα «πορνοκάναλα της διαπλοκής» κατά τη θερινή περίοδο καθιστά αναγκαία την παρακολούθηση κωμικών ιστοσελίδων προκειμένου να περάσει ευχάριστα η ώρα μου. Ως εκ τούτου, τις τελευταίες ιδίως ημέρες, ασχολούμαι ανελλιπώς με τον διαδικτυακό ιστότοπο συγκεκριμένου νόμιμου -με βάση απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας- πολιτικού κόμματος και άλλων σχετικών με αυτόν. Ωστόσο, επειδή το άγχος για τις ποινικές διώξεις που διέπει ενδεχομένως το πρώην «στενό φιλικό και επαγγελματικό μου περιβάλλον» καθιστά τα γραφόμενά του από απλή αντανάκλαση των διαταραγμένων σκέψεών του σε ανοιχτή πρόκληση απέναντι στην κοινή λογική, αποφάσισα να μιλήσω για πρώτη φόρα, έπειτα από την κατάθεσή μου, δημόσια, αναφερόμενος σε ορισμένα μόνο σημεία από τη διαρκή παραληρηματική ενασχόλησή του με το πρόσωπό μου, δηλαδή με την κατάθεση μίας… “διαταραγμένης προσωπικότητας”.
Αρχικά, οφείλω να ομολογήσω πως το περιεχόμενο των εν λόγω ανακοινώσεων πράγματι ανταποκρίνεται εν μέρει στην πραγματικότητα. Από τα τέλη του Ιούνη του 2013 οι τηλεφωνικές μου συσκευές παρουσίασαν δείγματα σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων. Μάλιστα, τα ψυχολογικά αυτά προβλήματα μεταδόθηκαν αργότερα και στο τηλέφωνο της -ΤΟΤΕ ΕΓΚΥΟΥ- συζύγου μου, οπότε από κοινού αποφασίσαμε να τα οδηγήσουμε στους αντίστοιχους «ιατρούς» προς ΔΙΑΡΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ. Χαρακτηριστικό της σοβαρότητας της κατάστασης υπήρξε το γεγονός ότι τα προβλήματα αυτά μεταδόθηκαν ακόμη και σε -φορητούς και μη- ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίοι και οδηγήθηκαν επίσης προς «ιατρική» εξέταση για εξαγωγή αντίστοιχης γνωμάτευσης
Περαιτέρω, και σχετικά με την «απόλυσή» μου, έχω ένα καλό προαίσθημα πως εκ των ανωτέρω περιγραφόμενων ηλεκτρονικών συσκευών θα προκύψουν στοιχεία από την επαφή τους με συγκεκριμένα 2 πρόσωπα του πρώην «στενού φιλικού και επαγγελματικού μου περιβάλλοντος» αναφορικά με τις συνθήκες που αυτή έλαβε χώρα. Επειτα, τόσο εγώ όσο και πολλά μέλη του εν λόγω νόμιμου πολιτικού κόμματος έχουν μεγάλη απορία να μάθουν πώς γίνεται την ίδια στιγμή να είμαι «ακτιβιστικά ανύπαρκτος χρυσαυγίτης του μισθού» -από το 2005!- και παράλληλα να δέχομαι απειλές από άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου (και ουδέποτε… του εθνικιστικού) εξαιτίας της «επαγγελματικής και εν γένει δημόσιας ενασχόλησής μου με τη Χρυσή Αυγή», ενώ ταυτόχρονα διακατέχομαι από «μανία καταδίωξης»!
Επιπλέον, σε προσωπικό επίπεδο, ενώ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κατάθεσή μου δεν αναφέρω ούτε καν το φύλο του προσώπου που εργάζεται σε συγκεκριμένη εταιρεία παροχής υπηρεσιών υγείας στην πόλη της Θεσσαλονίκης επί της οδού Τσιμισκή, σε ανάρτηση του γραφείου 127 της Βουλής είδα πως γίνεται αναφορά σε «προσωπική υπόθεση μοιχείας» που «προσπαθώ να χρεώσω» στο νόμιμο πολιτικό αυτό κόμμα ως δολοπλοκία με σκοπό την τέλεση του ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ του εκβιασμού. Εξάλλου, μόνο «προϊόν μυθοπλασίας» αποτελεί ο μηχανισμός εσωτερικής παρακολούθησης και καταγραφής προσωπικών δεδομένων των μελών του κόμματος και ουδέποτε υφίστανται «κατηγορίες ψεύτικες που υπηρετούν βρώμικες (εσω)κομματικές σκοπιμότητες».
Σχετικά δε με το χρονικό σημείο της κατάθεσής μου, ήταν 11 Ιουνίου. Γυρίστε 9 έτη πριν και ψάξτε ποια εκδήλωση έλαβε χώρα και ποιος ήταν επικεφαλής του προπαγανδιστικού υλικού και ρίξτε ταυτόχρονα μια ματιά στο πρωτοσέλιδο του επόμενου φύλλου της κομματικής σας εφημερίδας. Τέλος, απαντήστε στον ίδιο σας τον εαυτό πώς γίνεται την ίδια στιγμή να μην αναφέρομαι στην κατάθεσή μου ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ σε κανέναν βουλευτή του νόμιμου κοινοβουλευτικού κόμματός σας και σε κανένα μέχρι στιγμής ποινικά διωκόμενο στέλεχός σας και παράλληλα να καταθέτω «ασύστολα ψεύδη κατά των διωκόμενων συναγωνιστών».
Αυτά για αρχή,
Ηλίας Σταύρου».
Pingback: Ένας-Δύο-Τρεις, πολλοί “Εφιάλτες”… | JailGoldenDawn