Συνέντευξη των δικηγόρων της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής

(Συνέντευξη των Θανάση Καμπαγιάννη, Τάκη Ζώτου, Κώστα Παπαδάκη και Ευγενίας Κουνιάκη στον Γιώργο Πίττα, για την εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη)

Τι είναι και τι επιδιώκει η πρωτοβουλία των δικηγόρων και των νομικών για την πολιτική αγωγή του αντιφασιστικού κινήματος; Ποιά είναι η αξία της νομικής βοήθειας στα θύματα της φασιστικής βίας;

Θανάσης: Η πρωτοβουλία ξεκίνησε στην αντιφασιστική συνάντηση που οργάνωσε η ΚΕΕΡΦΑ στις 5-6 Οκτώβρη του 2013 λίγες μέρες μετά τις συλλήψεις του Μιχαλολιάκου και των υπολοίπων στελεχών της Χ.Α που ακολούθησαν την δολοφονία του Φύσσα. Είχαμε κρίνει τότε, ότι αυτός που έβαλε στους χρυσαυγίτες χειροπέδες ήταν το αντιφασιστικό κίνημα και όχι η κυβέρνηση και οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές. Και γι’ αυτό το λόγο είπαμε ότι και στην ίδια την ποινική δίωξη το αντιφασιστικό κίνημα θα πρέπει να είναι παρόν με τον δικό του τρόπο, αυτόνομο και ανεξάρτητο, να είναι δηλαδή πολιτική αγωγή στη δίκη της Χ.Α. Οι στόχοι της πρωτοβουλίας, όπως καθορίστηκαν τότε, είναι οι εξής: Καμιά εγκληματική πράξη της ναζιστικής συμμορίας να μη μείνει ατιμώρητη. Κανένα θύμα ρατσιστικής βίας να μη μείνει ανυπεράσπιστο. Και η δίωξη ενάντια στην Χ.Α να φτάσει όσο πιο ψηλά και όσο πιο βαθιά γίνεται. Πάνω σε αυτήν την στοχοθεσία δουλεύει σήμερα μια ομάδα δικηγόρων.

Τάκης: Πολλοί δικηγόροι του αντιφασιστικού κινήματος, όλη την προηγούμενη εικοσαετία ήταν παρόντες σε δίκες επιθέσεων που έγιναν από την Χ.Α, παρέχοντας την νομική υποστήριξη που είχαν ανάγκη τα θύματα. Όλο αυτό το διάστημα πολύ λίγες από τις φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις έγινε κατορθωτό να φτάσουν στα δικαστήρια ή ακόμα περισσότερο να καταδικαστούν οι ένοχοι. Οι μόνες ήταν αυτές που υπήρξε από την μεριά των θυμάτων η υποστήριξη της κατηγορίας από δικηγόρους πολιτικής αγωγής.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα τι σημαίνει να μην στηρίζονται νομικά οι κατηγορίες, το είδαμε στην μη προφυλάκιση των δολοφόνων του Λουκμάν (ως μέλη ή υπό την επήρεια της ναζιστικής συμμορίας της Χ.Α), καθώς όταν έγινε το δικαστικό συμβούλιο που το αποφάσισε δεν είχαμε τη δυνατότητα να είμαστε παρόντες, με όλες τις δυνατότητες, την τεκμηρίωση και την επάρκεια που μπορεί να έχει μια ομάδα δικηγόρων.

Μια άλλη περίπτωση είναι η επίθεση ενάντια στους Αιγύπτιους ψαράδες που βρίσκονται στην Ελλάδα με διακρατική σύμβαση. Αυτή η ιδιότητα δεν τους έδωσε παραπάνω προστασία απέναντι στις «δράσεις» της Χ.Α, που στο Πέραμα φαίνεται ότι είναι οργανωμένες από την αρχή μέχρι το τέλος με στόχο να υπερασπιστούν τα αφεντικά απέναντι στους εργαζόμενους. Εκεί, μερικοί Αιγύπτιοι ψαράδες είχαν καταφέρει να έχουν μαγαζιά στην ιχθυόσκαλα, αυτό δεν το ήθελαν κάποια από τα ελληνικά αφεντικά, και ανέλαβε η Χ.Α να καθαρίσει –κάνοντας μάλιστα δημόσιες δηλώσεις πριν την επίθεση. Ένα βράδυ είκοσι περίπου φασίστες επιτέθηκαν στο σπίτι των ψαράδων με έναν από αυτούς να γλυτώνει ως εκ θαύματος τη ζωή του – του διαλύσανε τη γνάθο, το κεφάλι, τα πόδια. Δεν χαρακτηρίστηκε καν αυτή η επίθεση απόπειρα ανθρωποκτονίας, αλλά «βαριές σωματικές βλάβες». Μετά την δολοφονία του Φύσσα συνδέθηκε αυτή η δικογραφία με την δικογραφία της Χ.Α και μεταβλήθηκε η κατηγορία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας.

Έτσι η εμπειρία όλων αυτών των χρόνων μας οδήγησε να πάρουμε την πρωτοβουλία για την πολιτική αγωγή στην δίκη της Χρυσής Αυγής. Μέχρι τώρα υπήρχε ως πολιτική αγωγή η οικογένεια Φύσσα. Πλέον μέσα από τη νομική υποστήριξη των Αιγύπτιων ψαράδων, και η πρωτοβουλία των δικηγόρων είναι πια πολιτική αγωγή στην δίκη της Χ.Α. Το πρώτο αναγκαίο βήμα για να μπορούμε να έχουμε εικόνα της δικογραφίας, για να μπορέσουν να τεκμηριωθούν και να συσχετισθούν αποτελεσματικά όλα τα στοιχεία, έγινε. Και έτσι πια, μπορούμε σε συνεργασία με τους συναδέλφους, που ελπίζουμε να είναι και από την πλευρά του ΠΑΜΕ, να συνεργαστούμε για να τεκμηριώσουμε αυτές τις κατηγορίες.

Κώστας: Πριν απ’ όλα συγχαίρω και ευχαριστώ τους συναδέλφους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας για να αποτελέσουν συνηγόρους πολιτικής αγωγής στα θύματα της Χ.Α και να πω συμπληρωματικά τα εξής: Δεν τρέφω καμιά ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη, αλλά αφού το κίνημα δεν είναι σε θέση να προστατεύσει αποτελεσματικότερα τα θύματα των φασιστών, θα πρέπει να στηρίξει την προσπάθειά τους, τουλάχιστον χρησιμοποιώντας το υπάρχον πλαίσιο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, ώστε να μπορέσουν να προστατευτούν.

Το γεγονός ότι υπάρχουν δεκάδες υποθέσεις που λίμναζαν και στη συνέχεια ξεθάφτηκαν από τα αρχεία, λόγω των πιέσεων που δέχτηκε η κυβέρνηση μετά την δολοφονία του Φύσσα, είναι ένα θετικό στοιχείο – που όμως είναι κρίσιμο να στηριχτεί τώρα. Γιατί τώρα, που αυξήθηκαν τα ποσοστά της Χ.Α, είναι πιθανό κάποιοι μηχανισμοί που προστατεύουν τους φασίστες να αισθανθούν ότι βρίσκονται πάλι σε προνομιακή θέση να συγκαλύπτουν υποθέσεις, να μην ενεργοποιούν καταγγελίες ή να καταστέλλουν τα θύματα των φασιστών.

Από την άλλη πλευρά είναι γεγονός ότι ο δικαστικός χειρισμός αυτών των υποθέσεων έχει λειτουργήσει αποδυναμωτικά για τους ρατσιστές και τους φασίστες. Τους κλονίζει πολιτικά ώστε να μην υποστηρίζουν στα δικαστήρια τις πράξεις τους, να αποκηρύσσουν την Χ.Α, να διαφοροποιούνται, να μην μπορούν ηθικά να στηρίζουν τις πράξεις τους. Και γι’ αυτό έχει σημασία τώρα να δοθεί το βάρος, επειδή ίσως αντιμετωπίσουμε ένα νέο κύκλο ρατσιστικών επιθέσεων, όπου πρέπει να ξέρουν ότι θα βρουν μπροστά τους ένα αποφασιστικό μπλοκ και θεσμικά και κινηματικά που θα στηρίξει τα θύματα και θα αναδείξει την πραγματικότητα.

Στο σόου που έδωσαν στην Βουλή οι προφυλακισμένοι βουλευτές της Χ.Α λίγο ως πολύ υποστήριξαν ότι μόλις ξεκινήσει η δίκη, οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν θα καταπέσουν, ότι η φυλάκισή τους είναι αποτέλεσμα «σκευωρίας». Τι τους απαντάτε;

Θανάσης: Μπορεί οι νεοναζί να στήνουν σόου μέσα στην Βουλή και τα κανάλια και να ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν “επαρκή στοιχεία”, αλλά από τη δική μας πλευρά μπορούμε μετά λόγου γνώσεως να πούμε ότι από την μέχρι τώρα εμπλοκή μας στις διάφορες υποθέσεις αλλά και την συγκεκριμένη δικογραφία, υπάρχουν εκατοντάδες υποθέσεις και πλήθος δικαστικών αποφάσεων που τεκμηριώνουν ακλόνητα ότι η ηγεσία της Χ.Α είναι η επιτομή της εγκληματικής οργάνωσης. Τα στοιχεία που υπάρχουν μέσα από τις καταγγελίες του αντιφασιστικού κινήματος, αλλά και μέσα από το ανακριτικό έργο και τη συσχέτιση των δικογραφιών, είναι ακλόνητα. Μπορεί οι φασίστες να λένε ό, τι θέλουν σε ένα μεσημεριανάδικο, αλλά μέσα σε ένα δικαστήριο πρόκειται να καταδικαστούν -και θα καταδικαστούν- πανηγυρικά.

Το πραγματικό πρόβλημα που έχει αυτή η ποινική δίωξη είναι ότι όσο επεκτείνεται εμφανίζεται όλο και περισσότερο πόσο μεγάλη είναι η διασύνδεση ανάμεσα στην Χ.Α και τους κρατικούς μηχανισμούς. Αυτό είναι το όριο της ποινικής δίωξης που έχει ανοίξει, δεν είναι το αν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, τα στοιχεία είναι επαρκέστατα. Το πρόβλημα είναι ότι σε κάθε σημείο που πάει να εμβαθυνθεί η ποινική δίωξη εμφανίζεται η διασύνδεση της Χ.Α με το στρατό, την αστυνομία, τα ανώτερα πατώματα της κυβέρνησης Σαμαρά που τους έδιναν συστηματικά κάλυψη. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα και αυτό θα αναδείξουμε σε όλη την διαδικασία – την ανάγκη της καταδίκης δίπλα στην Χ.Α και των συνεργατών τους, που βρίσκονται πολύ βαθιά στον κρατικό μηχανισμό και πολύ ψηλά στην κυβέρνηση Σαμαρά.

Τάκης: Στη Βουλή οι φασίστες προσπάθησαν να αναδείξουν σε τι υψηλό επίπεδο ήταν οι σχέσεις τους με την Νέα Δημοκρατία από τον Μπαλτάκο και τον Μουρούτη μέχρι και υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας. Η προσπάθειά τους ήταν λοιπόν πολιτική, μην μας πιέζετε γιατί εμείς είμαστε ένα «μεγάλο πολιτικό κόμμα». Όμως δεν είναι παρά μια εγκληματική συμμορία. Στις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, ενάντια στους Αιγύπτιους ψαράδες, στην δολοφονία του Παύλου Φύσσα –και στις τρεις αυτές περιπτώσεις- όλοι οι κατηγορούμενοι έχουν αποκηρύξει ότι ήταν μέλη της Χ.Α. Εκτός από δύο που ήταν ήδη πυρηνάρχες, (τον Πατέλη της Νίκαιας και τον Πανταζή του Περάματος), όλοι οι άλλοι «είδαν τυχαία φως και μπήκανε», αυτή είναι η γραμμή υπεράσπισης, η άρνηση και η εγκατάλειψη από την ηγεσία, να μην έχουν καμιά σχέση. Πρόκειται για την κλασσική άρνηση μαφιόζικης εγκληματικής συμμορίας.

Από νομική άποψη δεν υπάρχει πρόβλημα στήριξης των κατηγοριών, εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι σε σχέση με την πολιτική κάλυψη και διαχείριση αυτών των δικών. Η αδυναμία της ΝΔ να διαχειριστεί την υπόθεση έχει ανοίξει ίσως μια νέα περίοδο προσέγγισης με την Χ.Α και πολιτικής διαχείρισης να την κάνουμε «πιο σοβαρή», να δούμε με ποιους μπορούμε να συνεννοηθούμε και με ποιους όχι. Χαρακτηριστικό από αυτήν την άποψη είναι το πρόσφατο άρθρο Μιχαλολιάκου που δείχνει ότι ήδη άρχισαν οι διαφωνίες στο εσωτερικό της οργάνωσης. Αυτές οι διαφωνίες δεν θα είχαν αναδειχθεί αν δεν υπήρχε η πίεση του αντιφασιστικού κινήματος και το αποτέλεσμα αυτής της πίεσης που ήταν η δίωξη. Είναι αυτή η πίεση και η δράση του αντιφασιστικού κινήματος που οξύνει τις αντιφάσεις μέσα στην Χ.Α, αλλά καθορίζει και τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στην Χ.Α. Το βασικό ζήτημα, λοιπόν, παραμένει τι θα κάνει και πώς θα κινηθεί το αντιφασιστικό κίνημα την επόμενη περίοδο.

Ποιός είναι ο ρόλος της πρωτοβουλίας στις δίκες που έχουν αρχίσει να γίνονται τους τελευταίους μήνες με κατηγορούμενους δράστες ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων;

Θανάσης: Οι υποθέσεις που έφτασαν σε καταδίκες των φασιστών το προηγούμενο διάστημα ήταν: η υπόθεση του Καμερουνέζου στην πλατεία Αμερικής το μαγαζί του οποίου έκαψε το τάγμα εφόδου. Η υπόθεση Κοντομούς με τον εμπρησμό στο κουρείο στη Μεταμόρφωση και τις πολλαπλές απόπειρες ανθρωποκτονιών τον Σεπτέμβρη του 2012. Η καταδίκη σε ισόβια των δολοφόνων του Λουκμάν που είχαν διασύνδεση με την Χ.Α και είναι κατηγορούμενοι στην μεγάλη υπόθεση. Και, την τελευταία βδομάδα, η καταδίκη του Αποστολόπουλου για το μαχαίρωμα του μαθητή στο Π.Φάληρο. Είχαμε μια σειρά από καταδίκες που είχαν αποτέλεσμα – σύμφωνα με τις μετρήσεις του Δικτύου καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας- τη μείωση των ρατσιστικών επιθέσεων μετά τον Σεπτέμβριο του 2013 και την δολοφονία του Φύσσα. Δεν θα πρέπει να υποτιμάμε ότι έχουν μετριαστεί αυτές οι επιθέσεις διότι έχει σταλεί το μήνυμα ότι δεν θα μείνουν ατιμώρητοι, δεν θα υπάρχει πια ασυλία, μέσα από αυτές τις υποθέσεις σε αρκετές από τις οποίες παραστάθηκαν συνάδελφοι της πρωτοβουλίας.

Ευγενία: Το αμέσως επόμενο διάστημα είμαστε πολιτική αγωγή στην υπόθεση Σκορδέλη στις 18 Ιούνη, οπότε δικάζονται οι δράστες για την δολοφονική επίθεση εναντίον Αφγανών μεταναστών στην πλατεία Αττικής τον Σεπτέμβρη του 2011. Στα προηγούμενα πλαίσια -του πως η αστυνομία και τα δικαστήρια αντιμετώπιζαν τους δράστες αλλά και τα θύματα, κυρίως όταν αυτά ήταν μετανάστες- συνέβη η συγκεκριμένη δίκη να έχει φτάσει τρία χρόνια μετά, νομίζω, τις δέκα αναβολές. Τα δικαστήρια δεν ήθελαν να δικάσουν μια υπόθεση που οι κατηγορούμενοι ήταν Έλληνες και μάλιστα με άμεση σχέση με την Χ.Α (όπως η γνωστή υποψήφιά της Σκορδέλη ή ο ένας εκ των βασικών κατηγορουμένων που δημοσιοποιούσε στο διαδίκτυο τις σχέσεις του με την Χ.Α). Δεν ήθελαν να δικάσουν τους φασίστες με μάρτυρες κατηγορίας τρεις Αφγανούς πρόσφυγες. Δυστυχώς αυτή ήταν η κατάσταση στα δικαστήρια, αλλά η κινητοποίηση του αντιφασιστικού κινήματος μετά την δολοφονία Φύσσα έχει αλλάξει αυτό το σκηνικό.

Σε ποια κατεύθυνση έχουν λειτουργήσει αυτές οι καταδίκες αλλά και η δίωξη ενάντια στην Χ.Α;

Ευγενία: Πριν την δίωξη της Χ.Α για εγκληματική οργάνωση, όποιος προσπαθούσε να αναδείξει την εγκληματική δράση και τις επιθέσεις αυτής της συμμορίας κινδύνευε να χαρακτηριστεί από γραφικός μέχρι ότι είναι πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των άκρων. Τώρα αυτό δεν ισχύει πλέον.

Η διαμάχη που φαίνεται να ανοίγει στους κόλπους της Χ.Α μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του φυλακισμένου Μιχαλολιάκου περί «πολιτικαντισμού» στο εσωτερικό της, δείχνουν ότι η Χ.Α έχει αποδυναμωθεί και όσο θα συνεχίζονται οι διώξεις και θα βγαίνουν περισσότερα πράγματα στην επιφάνεια, τόσο θα ανοίγουν περισσότερες συγκρούσεις στο εσωτερικό τους. Η Χ.Α μπορεί να πήρε παραπάνω ψήφους στις πρόσφατες εκλογές, αλλά δεν τις έχει συγκροτήσει σε οργανωμένη δύναμη, όπως φάνηκε και από την αδυναμία τους να κατεβάσουν κάτι παραπάνω από διακόσιους-τριακόσιους νεοναζί, στην πρόσφατη πανκινητοποίηση που έκαναν στην Βουλή.

Δεν θεωρώ ότι όσοι ψήφισαν Χ.Α είναι φασίστες με την έννοια του οργανωμένου και των ταγμάτων εφόδου. Θεωρώ όμως ότι είναι πιο εύκολο να ψηφίσεις κρυφά κάποιον χωρίς να μιλάς ανοιχτά. Είναι ανησυχητικό αυτό. Αλλά δεν μεταφράζεται αυτόματα σε αναβάθμιση της παρέμβασης των φασιστών στους δρόμους. Επίσης τα αποτελέσματα στο σύνολό τους έδειξαν ότι αυτοί που ψήφισαν αντιφασιστικά στις πρόσφατες εκλογές είναι πλειοψηφία. Αυτά είναι δείγματα του πόσο δυνατό είναι το αντιφασιστικό κίνημα αυτή την στιγμή.

Κώστας: Η Χ.Α είναι η επιτομή της εγκληματικής οργάνωσης. Έχουμε ταχθεί επανειλημμένως υπέρ της κατάργησης του νόμου που θέσπισε το νέο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, αλλά με δεδομένο ότι εφαρμόζεται, σε ποιον θα εφαρμοστεί, αν όχι σε αυτούς; Σε καμιά μικροσυμμορία που μπούκαρε σε κάποιο μαγαζί; Οι πολιτικές διώξεις πάντα ηρωποιούν. Αν η Χ.Α καταφέρει επικοινωνιακά να περάσει ότι διώκεται λόγω της ιδεολογίας της, επόμενο είναι να ηρωποιηθεί. Δεν είναι βέβαια, ο μόνος παράγοντας αυτός που μπορεί να ανεβάζει τα ποσοστά της, είναι και το γεγονός ότι οι κ.κ Σαμαράς και Βενιζέλος δεν έχαναν καθημερινά την ευκαιρία να ταυτοποιούν τον αντιμνημονιακό τους αντίπαλο στο πρόσωπο της Χ.Α, επιδαψιλεύοντάς της κάθε μέρα αντιμνημονιακές δάφνες. Ταυτίζοντάς τους για παράδειγμα, με το κίνημα των πλατειών, από τη μια προβόκαραν το κίνημα και από την άλλη προσκόμισαν δάφνες στην Χ.Α δίνοντας την αίσθηση σε κάποιον κόσμο ότι είναι αντίπαλος του κατεστημένου.

Το δικό μας το χρέος είναι να διαχωρίζουμε τις αξιόποινες πράξεις από τις υποτιθέμενες πολιτικές διώξεις, διότι εμείς είμαστε πολιτικώς ενάγοντες εναντίον των αξιόποινων πράξεών τους. Όποτε έχουν γίνει δίκες, αυτό που αναδεικνύεται είναι η εγκληματική τους δράση, πχ η δίκη του Λουκμάν, πιστεύω ότι έχει απαξιώσει τους δράστες στα μάτια και των πιο φανατικών φίλων τους, πράγμα που δεν θα είχε αναδειχθεί σε όλη του την επιτυχία, αν δεν υπήρχε μια συστηματική στοχευμένη παρέμβαση συνηγόρων πολιτικής αγωγής. Και αυτός είναι ο κίνδυνος στις άλλες δίκες. Αν δεν υπάρχει ουσιαστική υπεράσπιση των θυμάτων, να εκφυλιστούν και να μονοπωληθούν από την επίκληση ότι η «δίκη είναι πολιτική», «ενάντια στην ετυμηγορία του λαού» και διάφορα τέτοια, που θα νομιμοποιούν την φασιστική δράση και τις εγκληματικές πράξεις.

Τάκης: Πριν τη δολοφονία του Φύσσα η στρατιωτική παρουσία της Χ.Α, από το Μελιγαλά ως το Πέραμα – σε στρατιωτικούς σχηματισμούς – ήταν καθημερινή, να τρομοκρατεί τον κόσμο, αυτή ήταν η επιδίωξη της Χ.Α. Μέχρι την δολοφονία του Φύσσα τα δημοσκοπικά ποσοστά τους ήταν διψήφια. Μετά την δολοφονία του Φύσσα και την άσκηση της δίωξης είχαμε δύο συνέπειες, να ανακοπεί αυτή η τάση δημοσκοπικά, αλλά κυρίως να σταματήσει η τρομοκρατική παρουσία των ταγμάτων εφόδου στο δρόμο. Πώς θα ήταν άραγε η προεκλογική περίοδος και πόσο μεγαλύτερα τα ποσοστά της Χ.Α αν αυτά τα τάγματα εφόδου λυμαίνονταν στρατιωτικά στους δρόμους, αν δεν ήταν ο Μιχαλολιάκος και άλλα στελέχη της Χ.Α στην φυλακή; Το να μπει – όλη – η ηγεσία των νεοναζί στην φυλακή, είναι ένας από τους τρόπους για να ανακόψεις την δράση τους. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται ένα ισχυρό αντιφασιστικό κίνημα, όπως πχ η διαδήλωση των 50.000 αντιφασιστών στα γραφεία της Χ.Α μετά την δολοφονία του Φύσσα.

Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι ενώ ο Μιχαλολιάκος βρίσκεται στην φυλακή, ο υπαρχηγός και εκπαιδευτής Κασιδιάρης παραμένει ελεύθερος; Ποια είναι τα επόμενα βήματα της πρωτοβουλίας;

Θανάσης: Διεκδικούμε όλες οι αποφάσεις που εκκρεμούν ως χωριστές δίκες επιμέρους πράξεων με σύνδεση μελών της Χ.Α να αποβούν καταδικαστικές. Αναδείξαμε το ρατσιστικό πογκρόμ του Μάη του 2011 στο κέντρο της Αθήνας, μια υπόθεση που τελικά συσχετίστηκε με την δικογραφία της Χ.Α. Επιδιώκουμε να αναδειχθεί ο ηγετικός ρόλος συγκεκριμένων στελεχών της Χ.Α στην οργάνωση του συγκεκριμένου πογκρόμ. Επιδιώκουμε επίσης την οργάνωση της πολιτικής αγωγής, όχι μόνο των δικηγόρων της δικής μας πρωτοβουλίας, αλλά μαζί με όλους τους συναδέλφους που είναι στην κεντρική υπόθεση (μέσα από άλλες υποθέσεις που έχουν συσχετιστεί) προκειμένου να καταλήξουμε η δίκη να εισαχθεί γρήγορα στο ακροατήριο και να φτάσουν οι χρυσαυγίτες να καταδικαστούν για τις εγκληματικές τους πράξεις.

Τάκης: Πολλοί από τους χρυσαυγίτες που δεν έχουν προφυλακιστεί αντιμετωπίζουν την κατηγορία της διεύθυνσης και ένταξης σε εγκληματική οργάνωση. Τα στοιχεία γι’ αυτούς είναι ανάλογα με αυτά εκείνων που έχουν προφυλακιστεί. Βλέπουμε εντελώς παράδοξο να μην έχουν και αυτοί την ίδια τύχη με τους υπόλοιπους, δεν μπορούμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο, για παράδειγμα ο Κουκούτσης δεν προφυλακίστηκε, αλλά οδηγήθηκε σε αυστηρό κατ’ οίκον περιορισμό. Η φυσιολογική πορεία των πραγμάτων είναι να προφυλακιστούν και αυτοί, όταν μάλιστα πολλοί από αυτούς έχουν περισσότερα στοιχεία δράσης, επικοινωνιών, διεύθυνσης και ένταξης από κάποιους που είναι ήδη μέσα. Άρα, πρώτο κρατούμενο είναι να προφυλακιστούν και οι υπόλοιποι. Το δεύτερο είναι μέχρι τον Οκτώβριο να αρχίσει η δίκη, για να μην βρεθούμε στην περίπτωση, (λόγω παρόδου των 18μήνων κοκ) να αποφυλακιστούν. Να κλείσει, λοιπόν, γρήγορα η ανάκριση και να ανοίξει η διαδικασία της δίκης.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.