(Κείμενο: Γιώργος Πίττας, Εργατική Αλληλεγγύη)
Μετά από τέσσερις σχεδόν μήνες και έξι μέρες ακροαματικής διαδικασίας, η εκδίκαση της υπόθεσης της δολοφονίας του Σαχζάτ Λουκμάν με επτά μαχαιριές από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής στα Πετράλωνα στις 17 Γενάρη του 2013, βαδίζει προς την ολοκλήρωσή της.
Στις 10 Απρίλη, στα δικαστήρια Λ. Αλεξάνδρας και Λουκάρεως θα διεξαχθεί η 7η μέρα της δίκης, οπότε και αναμένονται η πρόταση της εισαγγελέα και οι αγορεύσεις των συνηγόρων πολιτικής αγωγής και υπεράσπισης, ενώ συγκέντρωση συμπαράστασης στους γονείς του δολοφονημένου, Σουκράν Μπίμπι και Χαντίμ Χουσεΐν, είναι καλεσμένη στις 9πμ έξω από τα δικαστήρια.
Οι σχεδόν πενήντα ώρες ακροαματικής διαδικασίας και οι καταθέσεις δεκάδων μαρτύρων δεν έχουν αφήσει καμιά αμφιβολία για την ενοχή των κατηγορουμένων, το ρατσιστικό κίνητρο της πράξης τους, αλλά και την οργανωμένη σχέση τους με τη ναζιστική συμμορία της Χ.Α.
Οσον αφορά στο ζήτημα της ενοχής οι δύο δράστες της στυγερής δολοφονίας Λιακόπουλος και Στεργιόπουλος έχουν αποδεχθεί ότι μαχαίρωσαν τον Λουκμάν τη νύχτα της 17ης Γενάρη του 2013, την ώρα που πήγαινε στη δουλειά του στη λαϊκή.
Αρχικά οι δράστες, και οι δύο έμεναν στη Νέα Σμύρνη, ισχυρίστηκαν ότι προηγήθηκε “διαπληκτισμός για ασήμαντο αφορμή”, επειδή τάχα το θύμα εμπόδιζε, τρεις τη νύχτα με το ποδήλατό του, ένα σκούτερ 250 κυβικών να το προσπεράσει και ότι τον μαχαίρωσαν όταν κινήθηκε απειλητικά εναντίον τους. Στην απολογία τους άλλαξαν τον ισχυρισμό, υποστηρίζοντας ότι προηγήθηκε χειροδικία εκ μέρους του Λουκμάν.
Αυτήν η νέα -όπως και η προηγούμενη- εκδοχή έρχεται σε αντίθεση με πλήθος μαρτυριών και ενδείξεων. Στην κατάθεσή του ο μεγαλύτερος αδελφός του Λιακόπουλου κατέθεσε ότι ο δράστης του είπε ότι μαχαίρωσε τον Λουκμάν γιατί είδε ότι πήγε να βγάλει κάτι από το μπουφάν του.
Διαφωτιστικές ήταν οι καταθέσεις του ζευγαριού που κατοικεί πάνω από το σημείο που έγινε η δολοφονία στην οδό Τριών Ιεραρχών.
Το ζευγάρι δεν ξύπνησε από κάποιο καυγά, αλλά από τα βογγητά και τις κραυγές βοήθειας του μαχαιρωμένου Λουκμάν. Δεν υπήρχε καμιά “κλιμάκωση” που να οδηγήσει στη δολοφονία. Η ρόδα του πεσμένου ποδηλάτου “ακόμα γύριζε” όταν άνοιξαν τα παντζούρια. Η συμπεριφορά του τάγματος εφόδου ήταν ψύχραιμη και επαγγελματική. Ενώ ο Λουκμάν κατέρρεε αιμόφυρτος στην άσφαλτο, ο Στεργιόπουλος καλούσε τον Λιακόπουλο να ανεβεί στο μηχανάκι και εκείνος το έκανε αποχωρώντας “ήρεμα και χαλαρά”.
Οσον αφορά στο ρατσιστικό κίνητρο, οι δράστες δεν γνώριζαν το θύμα, ούτε είχαν προσωπικές διαφορές. Δεν σκότωσαν για να τον ληστέψουν – τι να του έπαιρναν άλλωστε. Το θύμα πήγαινε στην δουλειά του και ήταν άοπλο, ενώ οι δύο δράστες «έστρωναν» υποτίθεται στις 3 τα ξημερώματα μέσα στο καταχείμωνο το μηχανάκι και ήταν οπλισμένοι.
Η επιλογή του θύματος έγινε με μοναδικό κριτήριο το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή και την θρησκεία του. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που αυτό το τάγμα εφόδου, όπως και δεκάδες άλλα σε όλη την Αθήνα, έβγαινε παγανιά.
Πιο φονική
Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας αποδείχθηκε ότι μια από τις δύο πεταλούδες που χρησιμοποιήθηκαν στη δολοφονία (αυτή του Λιακόπουλου που τρύπησε την καρδιά του Λουκμάν) και ήταν μονής κοπής είχε λιμαριστεί για να γίνει διπλής κοπής και άρα πιο φονική. Αυτή η ματωμένη πεταλούδα βρέθηκε κρυμμένη στο παπούτσι του. Επίσης στο σπίτι του Λιακόπουλου βρέθηκαν τα χαρτιά ενός μετανάστη, προφανώς προϊόν άλλης επίθεσης.
Ο Στεργιόπουλος συνελήφθη κυκλοφορώντας με την πινακίδα της μηχανής του κρυμμένη κάτω από το κάθισμα. Εκτέθηκε ανεπανόρθωτα όταν καταθέτοντας υποστήριξε ότι δεν έβαλε δύναμη στα χτυπήματα (τις μαχαιριές) και γι’ αυτό θεώρησε ότι ο Λουκμάν δεν έπαθε τίποτα για να ακούσει την πρόεδρο: «Το έχετε ξανακάνει; Πώς εκτιμάτε τι θα επιφέρουν τα χτυπήματα;».
Οσον αφορά την σχέση τους με την Χ.Α, οι δύο δράστες ισχυρίζονται ότι δεν έχουν καμιά σχέση. Το ίδιο και ο Κασιδιάρης, που δήλωνε ότι “σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες που έχουμε δεν βρέθηκαν καν φυλλάδια στα σπίτια τους. Είναι μια ιστορία που κατασκεύασε η αστυνομία για να δημιουργήσει εντυπώσεις και να παραπληροφορήσει την κοινή γνώμη”. Οι ισχυρισμοί και των δύο πλευρών κατέπεσαν στο δικαστήριο.
Στην διάρκεια της δίκης επιδείχθηκε ολόκληρο το κλασσικό χρυσαυγίτικο οπλοστάσιο που έκρυβαν στα σπίτια τους οι Λιακόπουλος-Στεργιόπουλος, ανάμεσα τους στιλέτα πεταλούδα, λάμες, μπαστούνια του μπέιζμπολ, σφεντόνες, ένα αεροβόλο όπλο. Επίσης επιδείχθηκαν στο δικαστήριο, ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 117 φυλλάδια, αυτοκόλλητα και αφισάκια της Χρυσής Αυγής, που βρέθηκαν στο σπίτι του ενός κατηγορουμένου, του Λιακόπουλου.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι ο χρόνος της δολοφονικής επίθεσης έχει προφανή πολιτική σκοπιμότητα και κίνητρο: Γίνεται στις 17 Γενάρη, δύο μέρες πριν το μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο και συναυλία στο Σύνταγμα στις 19 Γενάρη.
Όλα αυτά ήταν τότε «ψιλά γράμματα» για την αστυνομική προανάκριση και τον εισαγγελέα, που έσπευσαν να καταπιούν τους ανισόροπους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων.
Βέβαια, σήμερα η εικόνα έχει αλλάξει μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσε η δολοφονία Φύσσα. Σήμερα οι αναπόφευκτες συνδέσεις, σε πείσμα όλων, έγιναν. Και γι’ αυτό τα ερωτήματα παραμένουν: Δεν θα πρέπει να δοθεί στην περίπτωση Λουκμάν, όπως στην περίπτωση Φύσσα, η άδεια να αρθεί το απόρρητο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων;
Να διερευνηθεί ο ρόλος του Παναγιώταρου, που κατά την κατάθεση ενός από τους προστατευόμενους μάρτυρες στην ανάκριση για την Χ.Α, ήταν ο υπεύθυνος βουλευτής για τα Νότια Προάστια; Να διερευνηθεί ο ρόλος του Κασιδιάρη στην συγκεκριμένη υπόθεση; Και σαν υπαρχηγού, ένα σκαλοπάτι μετά τον Μιχαλολιάκο, αλλά και σαν εκπαιδευτή συνολικά των ταγμάτων εφόδου της Χ.Α, όπως προκύπτει πλέον από τα στοιχεία που καθημερινά παρουσιάζουν οι δύο εφέτες ανακρίτριες;
Πλησιάζει η ώρα για να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους οι μαχαιροβγάλτες, τα τάγματα εφόδου, οι πυρηνάρχες, οι βουλευτές -ολόκληρη η αλυσίδα των φυσικών και ηθικών αυτουργών των εκατοντάδων ρατσιστικών εγκλημάτων που έγιναν από την εγκληματική ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Για να μην θρηνήσουμε και άλλον Σαχζάτ, και άλλον Παύλο.
Από την πρώτη μέρα της δίκης, στο ακροατήριο βρίσκονται οι γονείς του Σαχζάτ Λουκμάν, Χαντίμ Χουσεϊν και Σουκράν Μπίμπι που ήρθαν στην Ελλάδα για να απαιτήσουν δικαιοσύνη για το παιδί τους – και κατάφεραν να παραμείνουν χάρη στη πλατιά συμπαράσταση. Θα είναι εκεί και στις 10 Απρίλη.
Σε αυτήν τους την προσπάθεια, όχι μόνο στις συγκεντρώσεις έξω από τα δικαστήρια αλλά και στις πόλεις και τις γειτονιές που βρέθηκαν για να ζητήσουν βοήθεια, βρήκαν πολύτιμους συμπαραστάτες πλήθος απλών ανθρώπων που τους υποδέχονταν με αλληλεγγύη και θαλπωρή. Αλλά και σωματεία, συλλογικότητες, πολιτικοί φορείς, ακόμα και δημοτικά συμβούλια, όπως του Δήμου Αθήνας.
Την άλλη, θλιβερή, όψη αυτού του νομίσματος αποτέλεσε η προσπάθεια εκ μέρους των δικηγόρων υπεράσπισης να θέσουν γραφειοκρατικά κωλύματα, υπονοώντας αμφισβήτηση της συγγενικής σχέσης του Λουκμάν με τους γονείς του. Ενας ισχυρισμός που απορρίφθηκε από το δικαστήριο, αλλά επανήλθε πριν δύο βδομάδες με την μορφή αυτεπάγγελτης εισαγγελικής έρευνας εναντίον του Χαντίμ Χουσεΐν. Ενα ακόμα μνημείο στο θεσμικό ρατσισμό όλων των φορέων που απαρτίζουν το ελληνικό κράτος.
Η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, νύχτα, με μαχαίρι στην καρδιά, ήταν ο πρόδρομος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.
Ηταν η αιτία που δύο μόλις μέρες μετά τη δολοφονία του Λουκμάν, άνοιξε το γραφείο της Αστυνομίας για την αντιμετώπιση ρατσιστικής βίας, λόγω της μαζικής οργής που ξεχύθηκε στους δρόμους της Αθήνας στις 19 Γενάρη, αλλά και λόγω της ανάδειξης του ρατσιστικού εγκλήματος από όλους τους διεθνείς οργανισμούς.
Παρόλα αυτά, η προανάκριση που διεξήγε η αστυνομία, όπως και το βούλευμα με το οποίο έφτασαν οι δράστες στο δικαστήριο, ακολουθώντας την πεπατημένη, επέλεξε σαν αιτία της δολοφονίας την «ασήμαντο αφορμή». Διόλου περίεργο. Στην Ελλάδα το 2014, το ρατσιστικό κίνητρο στην τέλεση εγκληματικής πράξης, δεν έχει επιμετρηθεί παρά μόνο σε μια και μοναδική απόφαση δικαστηρίου…
Σαν να μην έφτανε αυτό, η δίκη προχωράει με ρυθμούς χελώνας. Βαδίζουμε ήδη στον τέταρτο μήνα εκδίκασης της υπόθεσης, και ενώ σε λίγες βδομάδες λήγει η προφυλάκιση των δραστών – και μπροστά μας έρχονται αλλεπάλληλες εκλογές. Στη διάρκεια αυτής της δίκης είπαμε καλά Χριστούγεννα. Μην πούμε και καλή Ανάσταση.
Pingback: Ισόβια στους δύο χρυσαυγίτες για την ρατσιστική δολοφονία του Λουκμάν | Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα