«Μεγάλα καθήκοντα για το αντιφασιστικό κίνημα»

Η συζήτηση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής στη Διεθνή Συνάντηση ΚΕΕΡΦΑ, 13/10.

(Κείμενο: Αφροδίτη Φράγκου, Εργατική Αλληλεγγύη, 17/10/2018)

Με μεγάλη επιτυχία έγινε η συζήτηση «Δίκη-καταδίκη της Χρυσής Αυγής» στα πλαίσια της διεθνούς συνάντησης της ΚΕΕΡΦΑ στις 13 Οκτώβρη. Αρκετοί από τους συμμετέχοντες ήταν και εκείνοι που πήραν το λόγο στη συζήτηση για την εξέλιξη της δίκης και τα καθήκοντα του αντιφασιστικού κινήματος στην τελική της ευθεία.

Ο Τάκης Ζώτος τόνισε τη σημασία της δίκης: «Πριν 5 χρόνια στην αντίστοιχη πανελλαδική σύσκεψη της ΚΕΕΡΦΑ βάλαμε το στόχο ότι το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να είναι η πολιτική αγωγή σε αυτή τη δίκη. Είναι η πρώτη δίκη μετά τον Β’ ΠΠ στην οποία θα κρινόταν αν κάτω από τον μανδύα ενός κοινοβουλευτικού κόμματος κρύβεται μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση. Αυτό κρίθηκε στη δίκη του 1945 για το ναζιστικό κόμμα. Μετά την ήττα του όμως. Εδώ η απαίτηση να κάτσει στο εδώλιο δεν έρχεται μετά από μια ήττα της Χρυσής Αυγής. Άρα από την αρχή ο πήχης ήταν πολύ ψηλά. Χρειάστηκε να πάρουμε την πρωτοβουλία να κινητοποιήσουμε τεράστιες δυνάμεις για να γίνει δυνατόν ακόμη και να φτάσουμε στη δίκη».

Συνέπειες

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις συνέπειες της μεγάλης δίκης για τη Χρυσή Αυγή τα τελευταία χρόνια: το αντιφασιστικό κίνημα κέρδισε αυτοπεποίθηση κόβοντας το δρόμο στις δημόσιες εκδηλώσεις των φασιστών σε όλη την Ελλάδα, τα περισσότερα «γραφεία»-ορμητήρια έκλεισαν, η δυνατότητα της ΧΑ για πολιτικές συνεργασίες κατεδαφίστηκε και η οργάνωση έχασε πολλά σκληρά στελέχη της. Τέλος, ενώ βρισκόμαστε σε μια περίοδο που εγχώρια και διεθνώς η συγκυρία είναι ευνοϊκή για την ακροδεξιά, η Χρυσή Αυγή δημοσκοπικά έχει μείνει στην καλύτερη περίπτωση στάσιμη: «Οι ευκαιρίες που της δόθηκαν ήταν πολλές (προσφυγόπουλα, Μακεδονικό) αλλά η ΧΑ έβρισκε παντού μπροστά της το αντιφασιστικό κίνημα. Τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν στη δίκη ήταν ένα φοβερό όπλο στα χέρια του αντιφασιστικού κινήματος».

Έκλεισε τονίζοντας τον πρωταγωνιστή της δίκης: «Η δίκη, παρότι έχει ήδη συντριπτικά στοιχεία, δεν έχει τελειώσει. Όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά και ο μόνος που μπορεί να επιβεβαιώσει ότι οι ναζί θα καταδικαστούν είναι όλος αυτός ο κόσμος που επέβαλε να κάτσουν στο εδώλιο».

Ο Θανάσης Καμπαγιάννης έδωσε μια συνολική εικόνα των μαχών που έδωσε και έχασε η υπεράσπιση της Χρυσής Αυγής στο δικαστήριο: «Το αρχικό σενάριο της ηγεσίας της ΧΑ ήταν να ρίξει μαύρο στη ραδιοτηλεοπτική της μετάδοση. Ταυτόχρονα εφάρμοσε σιγή ασυρμάτου σε σχέση με τη δίκη μέχρι το 2016, κανένα στέλεχος δεν επιτρεπόταν να αναφερθεί στη δίκη. Πίστευε ότι η δίκη θα πέσει στα αζήτητα. Το σενάριο αυτό δεν υλοποιήθηκε. Ένα μειοψηφικό κομμάτι έχει συστηματική παρουσία στη δίκη, ενώ ένα πλειοψηφικό παρακολουθεί συστηματικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Το κυβερνητικό κόμμα αναγκάζεται να έρθει στη δίκη και να δηλώσει ότι τοποθετείται υπέρ της καταδίκης της εγκληματικής οργάνωσης. Ζητάμε περισσότερα από αυτό, πέρα από συμβολική παρουσία. Ζητάμε να υιοθετήσει τα αιτήματα της πολιτικής αγωγής για την εντατικοποίηση της διαδικασίας. Ωστόσο χρειάζεται να δούμε και πιο προσεκτικά γιατί το κάνει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος είναι ότι γνωρίζει ότι οι αντιφασιστικές ευαισθησίες είναι πλειοψηφικές. Ακόμη και για ψηφοθηρικούς λόγους, βλέπει ότι χρειάζεται τέτοιες κινήσεις, που δεν τις έκανε το 2015-2017. Ακόμα και οι υποκριτικές δηλώσεις της ΝΔ, που ρωτάει για ποιο λόγο καθυστερεί η δίκη, δείχνουν πού πάνε τα πράγματα. Οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις ιδιαίτερα τα δυο τελευταία χρόνια είναι μεγαλύτερες σε σχέση με πριν. Όσο περνάνε τα χρόνια αντί να ξεχνιέται η δολοφονία Φύσσα, η αντιφασιστική συστράτευση γίνεται μεγαλύτερη.

Σε κάθε φάση της διαδικασίας κρινόταν αν το υλικό θα έφτανε στο ακροατήριο. Στη φάση των μαρτύρων κατηγορίας ήταν μάχη, ένας προς έναν να έρθουν και να καταθέσουν. Δεν ήταν αυτονόητο, η Χρυσή Αυγή έκανε εκστρατεία τρομοκρατίας και κωλυσιεργίας. Οι υπερασπιστές χάσανε αυτή τη μάχη και τώρα το δικαστήριο έχει στα χέρια του τα μεγαλύτερα πρακτικά του τι σημαίνει εγκληματική δράση της ΧΑ.

Έγγραφα

Στη φάση των εγγράφων η υπεράσπιση θεωρούσε ότι λόγω όγκου του υλικού θα λύγιζε το δικαστήριο. Ότι δε θα κατάφερνε να αποκτήσει εικόνα του τι υπάρχει. Σε αυτό η ΧΑ είχε έναν πολύτιμο σύμμαχο, την ΕΛΑΣ. Δεν έκανε δουλειά αντάξια του υλικού: έστελνε για παράδειγμα ένα CD με χιλιάδες συνομιλίες χωρίς να επισημαίνει τα χρήσιμα. Πού θα έβρισκε χρόνο το δικαστήριο να τα εντοπίσει; Σε αυτό το σημείο η δουλειά της πολιτικής αγωγής ήταν κρίσιμη, εξετάσαμε όλο αυτό το υλικό κι έτσι μπόρεσε το δικαστήριο και έλαβε γνώση.

Τέλος, η δίκη της ΧΑ δεν είναι μόνο η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης. Είναι ένα σύμπλεγμα από πολλές ποινικές δίκες που δικάζονται αυτόνομα από τις τρεις υποθέσεις που συνεκδικάζονται. Τα άλλα δικαστήρια έχουν ήδη πάρει αποφάσεις, η Χρυσή Αυγή σαν οργάνωση δεν έχει τεκμήριο αθωότητας. Έχει τελέσει εγκληματικές πράξεις, αυτό έχει κριθεί αμετάκλητα. Αυτό που δεν έχει γίνει είναι να αποδοθούν ευθύνες στην ηγεσία».

Τα καθήκοντα του αντιφασιστικού κινήματος είναι μεγάλα, όπως τόνισε ο Θ. Καμπαγιάννης. Ξεκινούν με το να πιέσει την κυβέρνηση να δεχτεί το αίτημα για εντατικοποίηση της δίκης για την επιχείρηση κωλυσιεργίας που έχει στηθεί εδώ και έναν μήνα και φτάνουν μέχρι τη μάχη στις γειτονιές εν όψει εκλογών: «Η ΧΑ θα επιχειρήσει πολιτικά να επανανομιμοποιηθεί και γι αυτό το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να μην τους επιτρέψει να εμφανιστούν. Το τι θα κάνει το κίνημα θα είναι καθοριστικό για να μην καταφέρουν οι φασίστες να πάρουν πολιτική νομιμοποίηση από τα έξω και τη φέρουν μέσα στο δικαστήριο». Αποφασιστική στιγμή θα είναι οι προτάσεις των εισαγγελέων, όπου «θα μιλήσει το κράτος και θα πρέπει να ακουστεί η φωνή της κοινωνίας: δεν είμαστε διατεθειμένοι να ζήσουμε την επανανομιμοποίηση της ΧΑ, που θα σημάνει επιστροφή του ρολογιού στο Σεπτέμβρη 2013 και κλιμάκωση της εγκληματικής της δράσης. Ακούμε πολλά για τον διάχυτο φασισμό και τις διάχυτες φασιστικές πρακτικές. Χρειάζεται όμως να καταλάβουμε τη σημασία της ύπαρξης μιας οργάνωσης που τον φασισμό δεν τον αφήνει διάχυτο αλλά τον συμπυκνώνει και τον οργανώνει».

Ακολούθησε πλούσια συζήτηση, με προτάσεις για πρωτοβουλίες στις γειτονιές που θα κρατήσουν τη δίκη στην επικαιρότητα και το αντιφασιστικό κίνημα σε εγρήγορση και διαρκή δράση. Κοινός παρονομαστής ήταν η επιτακτική ανάγκη για ενότητα. Όπως τόνισε η Στέλλα Μπελιά από τις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο: «Η δολοφονία του Φύσσα, του Λουκμάν, του Ζακ, όλες μας αφορούν και πρέπει να μας βγάζουν στο δρόμο. Το σημαντικό είναι να είμαστε όλα τα κινήματα μαζί και να δούμε ότι έχουμε τη δύναμη να μην αφήσουμε τους νοσταλγούς του φασισμού να αναπνεύσουν. Σας προσκαλώ να έχουμε το βλέμμα μας και σε μια άλλη δίκη που ελπίζουμε να γίνει, τη δίκη των δολοφόνων του Ζακ. Δεν πρέπει να αφήσουμε να θαφτεί αυτή η δολοφονία, όπως δεν αφήσαμε να θαφτεί η δίκη της Χρυσής Αυγής».

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.