(Κείμενο: Χρύσα Παπαδοπούλου, Η Εποχή, 10/9/2017)
Εχουν περάσει 4 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και περίπου 2,5 χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής για τα αδικήματα της διεύθυνσης (για τους βουλευτές) και ένταξης (για τα μέλη) σε εγκληματική οργάνωση ως και για τα επιμέρους αδικήματα. Η ΧΑ κατηγορείται ότι είναι μια εγκληματική οργάνωση, με δομή, ιεραρχία και διάρκεια και ότι έχει ενδυθεί τον μανδύα ενός πολιτικού κόμματος, ενώ στην πραγματικότητα σκοπό έχει την τέλεση συγκεκριμένων κακουργημάτων.
Εναντίον όλων
Από τον Οκτώβρη του 2015, όταν και ανέβηκε στο βήμα ο πρώτος μάρτυρας, ο πατέρας του Παύλου Φύσσα, Παναγιώτης, μέχρι σήμερα έχουν εξεταστεί περίπου 118 μάρτυρες κατηγορίας: οι φίλοι του Παύλου που ήταν παρόντες το βράδυ της δολοφονίας, οι 2 νεαρές φοιτήτριες, κάτοικοι της περιοχής, που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, οι αιγύπτιοι ψαράδες που δέχτηκαν απρόκλητη δολοφονική επίθεση μέσα στο σπίτι τους την ώρα που κοιμόταν τον Ιούνιο του 2012, οι κομμουνιστές-συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ που έπεσαν θύματα της δολοφονικής ενέδρας στο Πέραμα τον Σεπτέμβρη του 2013, μέλη του αναρχικού στεκιού ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ στα Πετράλωνα, μετανάστες που διέμεναν στην περιοχή της Κυψέλης και του Αγίου Παντελεήμονα, εκπρόσωποι των μεταναστευτικών κοινοτήτων, οι γονείς και οι οικείοι του ανήλικου μαθητή που μαχαιρώθηκε στο Π. Φάληρο, μετανάστες από την Ιεράπετρα Κρήτης και γηγενείς κάτοικοι, μέλη του κοινωνικού χώρου «ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ» στην Ηλιούπολη, εκπαιδευτικοί απο την Πάρο, πολίτες από το Μεσολόγγι και την Πάτρα. Άνθρωποι όλων των ηλικιών και όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Έλληνες και ξένοι, όλων των ιδιότητων, ιδιοκτήτες καταστημάτων, φοιτητές, μουσικοί, εργάτες, εργάτες γης, μαθητές, δικηγόροι, μηχανικοί, εκπαιδευτικοί, βουλευτές, καθηγητές Πανεπιστημίου, δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, σκηνοθέτες, φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφοι. Γιατί, πολύ απλά, η ΧΑ στρέφεται εναντίον όλων, εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Βεβαία, η δολοφονική βία της οργάνωσης, όπως αποδεικνύεται από παλαιότερες καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος μελών της ΧΑ, στρεφόταν κατά όσων θεωρεί «υπανθρώπους» και πολιτικούς της αντιπάλους, δηλαδή μεταναστών, αριστερών και αντιεξουσιαστών.
Υπάρχει καθυστέρηση;
Η δίκη, πλέον, βρίσκεται προς το τέλος της εξέτασης των συνολικά 131 μαρτύρων κατηγορίας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται να έχουν οι επικείμενες καταθέσεις του Ηλία Σταύρου, πρώην μέλους της ΧΑ και του δημοσιογράφου της Εφημερίδας των Συντακτών, Δημήτρη Ψαρρά. Περί τον Οκτώβρη, αναμένεται να ξεκινήσει το επόμενο και εξίσου σημαντικό στάδιο, αυτό των αναγνωστέων εγγράφων. Η ανάγνωση δηλαδή εντός της δικαστικής αίθουσας των εγγράφων της δικογραφίας, η προβολή αρχείων, φωτογραφιών και κρυφών βίντεο που ήταν αποθηκευμένα στους υπολογιστές των κατηγορουμένων που κατασχέθηκαν κατά τη σύλληψή τους.
Και τίθεται το ερώτημα: καθυστερεί η δίκη; Η απάντηση είναι πλέον, όχι. Η δίκη, παρά τα συνεχή εμπόδια (π.χ. άρνηση χορήγησης άδειας από τον Δικηγορικό Σύλλογο κατα τη διάρκεια της 5μηνης αποχής και διεξαγωγή κατά κύριο λόγο στην ακατάλληλη αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού όπου δεν λειτουργούν καν τα μικρόφωνα!) διεξάγεται με ένα σταθερό ρυθμό 9-10 δικασίμων σε 22 περίπου εργάσιμες μέρες ανά μήνα στον Κορυδαλλό ή στην αίθουσα του Εφετείου Αθηνών. Το πλήθος των μαρτύρων, η σοβαρότητα των επιθέσεων της ΧΑ, ο όγκος του αποδεικτικού υλικού και κυρίως η απροκάλυπτη θεσμική ανοχή από τη Δικαιοσύνη και την Αστυνομία που υπήρχε όλα τα προηγούμενα χρόνια από την ίδρυση της ΧΑ μέχρι τη δολοφονία του Φύσσα, είναι οι λόγοι για τους οποίους η δίκη αυτή έχει διαρκέσει τόσο και θα κρατήσει τουλάχιστον έναν ακόμα χρόνο.
Στην αφάνεια
Στη Γερμανία, διεξάγεται εδώ και 4 χρόνια η δίκη της ναζιστικής οργάνωσης NSU, οπότε η διάρκεια της δίκης της ΧΑ δεν είναι μια πρωτοτυπία. Η πρωτοτυπία και η μοναδικότητα έγκειται στο ότι μια ναζιστική οργάνωση λειτουργεί υπό τον μανδύα του πολιτικού κόμματος με εκλεγμένους βουλευτές. Είναι η μοναδική δίκη, μετά τις δίκες της Νυρεμβέργης, όπου κατηγορούνται μέλη και ηγεσία ενός «κόμματος»-ναζιστικής οργάνωσης για τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί. Και ενώ θα περίμενε κανείς τη συστηματική προβολή των όσων συμβαίνουν μέσα στην αίθουσα, η δίκη έχει καταδικαστεί στην αφάνεια από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Οι εξαιρέσεις ευτυχώς υπάρχουν και απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Απογοητευτική είναι και η παρουσία του κοινού στο δικαστήριο. Η άμεση αντίδραση του αντιφασιστικού κινήματος τις ημέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου συνέβαλε σημαντικά στην εκκίνηση της ουσιαστικής και σε βάθος διερεύνησης της δράσης της ΧΑ. Ωστόσο, το αντιφασιστικό κίνημα στην πλειοψηφία του είναι καχύποπτο απέναντι στη Δικαιοσύνη και δεν μπορεί να ταυτιστεί με το ρόλο του θεσμικού διώκτη του φασισμού.
Καίριος ο ρόλος της κοινωνίας
Η απάντηση είναι πως δεν χρειάζεται να ταυτιστεί με το ρόλο θεσμικού διώκτη. Εάν, όμως, θέλει να στηρίξει έμπρακτα τα θύματα της εγκληματικής δράσης της ΧΑ, χρειάζεται να στηρίξει και τη διαδικασία της δίκης, είτε με φυσική παρουσία στο δικαστήριο, είτε με τη διάδοση της πληροφορίας που αφορά την εξέλιξή της. Να στηρίξει ηθικά αυτούς που επέζησαν από τις δολοφονικές επιθέσεις και ήρθαν και κατέθεσαν επώνυμα, σπάζοντας το καθεστώς φόβου και τρομοκρατίας που επικρατούσε πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Να στηρίξει ηθικά τους συγγενείς των ανθρώπων αυτών που το αίμα τους έγινε ανάχωμα στον περαιτέρω εκφασισμό της κοινωνίας. Γιατί η δίκη αυτή μας αφορά όλους.
Είναι σαφές ότι μια καταδικαστική απόφαση σε βάρος της ηγεσίας της ΧΑ, δεν θα σημάνει αυτομάτως το τέλος του φασισμού και του ρατσισμού στην Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει, ότι θα αφήσουμε ανεκμετάλλευτη τη δικαστική οδό, διευκολύνοντας το μόρφωμα της ΧΑ κατά οποιονδήποτε τρόπο. Η κοινωνία, όμως, είναι αυτή που πρέπει να απομονώσει και να απονομιμοποιήσει τις πρακτικές και τα τάγματα εφόδου της ΧΑ.
* Η Χρύσα Παπαδοπούλου είναι συνήγορος πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα. Για ενημέρωση για τη δίκη http://goldendawnwatch.org και https://jailgoldendawn.com.