8 Απρίλη, μαζική αντιφασιστική διαδήλωση στους Αμπελόκηπους.
(Κείμενο: Γιώργος Πίττας, Εργατική Αλληλεγγύη, 28/6/2017)
Στις 5 Ιούλη στις 7μμ στην πλατεία Πανόρμου στους Αμπελόκηπους θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή εκδήλωση, το πρώτο βήμα σε μια καμπάνια με βασικό αίτημα να κλείσουν τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων. Την εκδήλωση οργανώνει με τη συμμετοχή σωματείων, φορέων του ΣΦΕΑ και της Μαρίας Κασκαρίκα, μητέρας του φοιτητή Αλέξη Λάζαρη που πριν μερικούς μήνες είχε δεχθεί τη δολοφονική επίθεση των νεοναζί, η «Πρωτοβουλία για το κλείσιμο των γραφείων των νεοναζί της Χρυσής Αυγής».
Τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής άνοιξαν το Γενάρη του 2013, μια βδομάδα πριν από τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα. Το στρατιωτικής φύσης όνομά τους, «Γραφεία Κεντρικής Διοίκησης» υποδηλώνει τη ναζιστική τους προσήλωση. Κάθε Fuhrer, «αρχηγός», ο Μιχαλολιάκος επί του προκειμένου, έχει ανάγκη μια Komandantur. Όπως δήλωνε τότε ο Κασιδιάρης (που αλλού;) στο Πρώτο Θέμα: «Τα μισθώματα καλύπτονται από μέρος της κρατικής επιχορήγησης και τις αποζημιώσεις των 18 βουλευτών, αλλά και από εισφορές μελών, ενώ επιλέχθηκε το συγκεκριμένο κτίριο λόγω… γεωγραφίας. Το γραφείο του ‘αρχηγού’, διαθέτει θέα προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη».
Η επιλογή των γραφείων της Χ.Α ανάμεσα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και το Υπουργείο Δικαιοσύνης ήταν μια ευχαριστήρια ειρωνεία για την κάλυψη που διαχρονικά της έχουν παράσχει η ΕΛ.ΑΣ και η Δικαστική εξουσία και ταυτόχρονα μια έμμεση απειλή ότι «ερχόμαστε».
Σήμερα, με τη δίκη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης να διανύει τον τρίτο χρόνο της, η Κομαντατούρ εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτή χρηματοδοτούμενη ακόμη με λεφτά του ελληνικού κράτους. Πρόκειται πραγματικά για ένα σκάνδαλο. «Η Χρυσή Αυγή πια είναι εγκληματική οργάνωση με τη βούλα του δικαστηρίου, υπάρχει το βούλευμα που έχει παραπεμφθεί ως εγκληματική οργάνωση. Επιβεβαιώνεται αυτό καθημερινά στη διαδικασία της δίκης», είπε χαρακτηριστικά ο δικηγόρος Τάκης Ζώτος, στη σύσκεψη φορέων που οργανώθηκε από την Πρωτοβουλία. «Επιπλέον όλα τα γραφεία τους από τη Νίκαια και το Πέραμα μέχρι τον Άλιμο και το Κιλκίς, αποτελούν χώρο της οργάνωσης, σχεδίασης και αφετηρίας των επιθέσεων».
Ορμητήριο
Τα κεντρικά τους γραφεία δεν είναι μόνο ο χώρος που συντελείται ο κεντρικός σχεδιασμός της δράσης της εγκληματικής οργάνωσης, αλλά όπως και τα τοπικά τους γραφεία είναι χώρος εκκόλαψης δολοφόνων και ορμητήριο των δολοφονικών επιθέσεων. Φάνηκε αυτό στη δολοφονική επίθεση της Παρασκευής 31/3/17, μια επίθεση που ξεκίνησε κατευθείαν από το τάγμα εφόδου που φρουρούσε τα γραφεία τους εναντίον του 24χρονου φοιτητή Αλέξη Λάζαρη που έτυχε να περνάει εκείνη την ώρα από εκεί.
Ο φυλακισμένος σήμερα δράστης και επικεφαλής της επίθεσης Χρήστος Ζέρβας ήταν: Μέλος της Κ.Ε. της ναζιστικής συμμορίας, από τον σκληρό πυρήνα του τάγματος εφόδου της Νίκαιας. Κολλητός του Ρουπακιά, του Καζατζόγλου, του Πατέλη. Πυρηνάρχης στο τάγμα εφόδου των Αμπελόκηπων. Υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Κασιδιάρη στον Δήμο Αθηναίων. Κατά δική του ομολογία, υπεύθυνος ασφαλείας των κεντρικών γραφείων της οργάνωσης. Ένας από τους συμπαρουσιαστές της εκπομπής της ΧΑ, φωτογραφημένος πολλές φορές δίπλα στην Ουρανία Μιχαλολιάκου. Και μετακλητός επί πληρωμή υπάλληλος στο γραφείο του φύρερ Μιχαλολιάκου στη Βουλή.
Και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που «εργαζόμενος» στη Χ.Α επιχειρούσε δολοφονική επίθεση. Αν αφετηρία του τάγματος εφόδου που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα στις 17 Σεπτέμβρη του 2013 ήταν τα τοπικά γραφεία της Νίκαιας, η «Κεντρική Διοίκηση» της Μεσογείων ήταν ο «χώρος εργασίας» του Ρουπακιά του φυσικού αυτουργού της δολοφονίας.
Είναι τα ίδια γραφεία που προστάτευε η αστυνομία όταν στις 25/9/13 το ποτάμι των 50.000 αντιφασιστών πλημμύριζε το κέντρο της Αθήνας μια βδομάδα αργότερα, προχωρώντας σε 62 προσαγωγές και 5 συλλήψεις που αφορούσαν φυσικά αντιφασίστες. Το κλείσιμο της «Κομαντατούρ» θα είναι μια νίκη για τους κατοίκους των Αμπελοκήπων και των γύρω περιοχών αλλά και για το αντιφασιστικό κίνημα συνολικά.
Η Μάγδα Φύσσα και η Μαρία Κασκαρίκα στη διαδήλωση της 8 Απρίλη
Με ενωτική μαζική δράση
Στις 12 Νοεμβρίου του 1993, το κέντρο της Αθήνας συγκλονίστηκε από μια διαδήλωση χιλιάδων μαθητών, το πρώτο μαζικό αντιφασιστικό συλλαλητήριο ενάντια στους ναζί της Χρυσής Αυγής. Είχε προηγηθεί ένα κύμα βίαιων επιθέσεων (μαχαιρωμάτων, ξυλοδαρμών, χαραγμάτων αγκυλωτών σταυρών) σε σχολεία, τα οποία η ναζιστική συμμορία είχε επιλέξει ως πεδίο δράσης αμέσως μετά τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το όνομα της Μακεδονίας.
Σε εκείνο το μαθητικό συλλαλητήριο ακούστηκε μαζικά για πρώτη φορά το σύνθημα «Κλείστε τα γραφεία της Χρυσής Αυγής αυτής της συμμορίας της ναζιστικής». Τα 24 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, το σύνθημα αυτό έχει ακουστεί εκατοντάδες φορές. Από τις μαζικές διαδηλώσεις του 1998 μετά τη δολοφονική επίθεση στο Δημήτρη Κουσουρή μέχρι τα συλλαλητήρια που έγιναν (στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας όπου η Χ.Α διατηρούσε γραφεία) τις επόμενες μέρες της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα το 2013, το σύνθημα έγινε πάγιο αίτημα του μαζικού κινήματος. Υπάρχουν πολλοί πραγματικοί λόγοι για αυτό.
Από την εποχή των ταγμάτων εφόδου του Χίτλερ και του Μουσολίνι, βασική στόχευση του φασισμού είναι η δημιουργία ενός αντιδραστικού κινήματος που θα μπορέσει να ελέγξει τους δρόμους. Βασικός στόχος των «γραφείων» ενός φασιστικού κόμματος που ανοίγουν σε μια γειτονιά είναι η οργάνωση, ο εξοπλισμός και η κατήχηση των ταγμάτων εφόδου προκειμένου αυτά να μπορούν να ελέγξουν μέσα από την ωμή βία τον δρόμο απέναντι σε όλους όσους θεωρούνται εχθροί: Τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τους Ρομά, τους αριστερούς, τους ομοφυλόφιλους, τα εργατικά σωματεία και γενικότερα όσους στέκονται εμπόδιο σε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Κλείνοντας τα γραφεία των ναζί τους στερείς τη δυνατότητα να στρατολογούν και να οργανώνουν αποτελεσματικά, επιθέσεις σαν και αυτές που περιγράφονται εκτενώς στις διπλανές στήλες. Αυτό δείχνει η συσσωρευμένη εμπειρία που έχουμε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Όπου άνοιγαν γραφεία οι χρυσαυγίτες ήταν θέμα χρόνου να αρχίσουν να ανοίγουν κεφάλια και όπου το κίνημα πέτυχε να τα κλείνει η δράση τους περιοριζόταν έως εξαφανιζόταν. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Η ύπαρξη γραφείων (σε σύγκριση με τα άτυπα ορμητήρια, υπόγεια, καφετέριες που χρησιμοποιούσαν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν) έρχεται να αναβαθμίσει πολιτικά και να νομιμοποιήσει αυτού του τύπου τη φασιστική δράση. Με το να τους κλείσεις τα γραφεία τους στερείς τη δυνατότητα να νομιμοποιούν την ύπαρξή τους και να πλασάρουν τους εαυτούς τους στον κόσμο σαν ένα «πολιτικό κόμμα» σαν όλα τα άλλα.
Μαχαιροβγάλτες
Επιπλέον, τα γραφεία γίνονται ο χώρος από τα οποία το βράδυ μπορεί να εξορμούν μαχαιροβγάλτες σαν τον Ρουπακιά και το πρωί οι ίδιοι μαχαιροβγάλτες διοργανώνουν τάχα κοινωφελές έργο με συσσίτια «μόνο για Έλληνες». Κλείνοντας τα γραφεία τους εμποδίζεις να «επικοινωνήσουν» με την εκλογική τους βάση και έτσι να δυναμώσουν περαιτέρω το στενό τους ναζιστικό πυρήνα.
Υπάρχει μια άποψη που λέει υπομονή, να έρθει η καταδίκη της Χρυσής Αυγής, στο τέλος της δίκης που βρίσκεται σε εξέλιξη, ως εγκληματικής συμμορίας και αυτό θα σημάνει αυτόματα τη διάλυσή της, το τέλος όλων των γραφείων και της ύπαρξης της, θα βγει εκτός νόμου.
Θα ήταν αδιαμφισβήτητα μια θετική εξέλιξη αυτό – μπορούμε όμως να έχουμε εμπιστοσύνη στους “θεσμούς” ότι θα μεταφράσουν μια καταδίκη σε ξερίζωμα των νεοναζί; Σίγουρα όχι, κρίνοντας και από την ιστορική εμπειρία απέναντι στον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, αλλά και από τις σύγχρονες μεθοδεύσεις για μια “υπεύθυνη” Χρυσή Αυγή (από τους Μπαλτάκους μέχρι σημερινούς υπουργούς).
Η ήττα του φασισμού θα επιβληθεί στους δρόμους. Η δίκη της Χρυσής Αυγής ξεσκεπάζει καθημερινά τον πραγματικό εγκληματικό και ναζιστικό χαρακτήρα της -και πρέπει να φτάσει μέχρι το τέλος ώστε να καταδικαστούν και είναι δουλειά του μαζικού αντιφασιστικού κινήματος να το πετύχει αυτό. Όπως δουλειά του είναι να εκμηδενίσει τους φασίστες μέσα στις γειτονιές και όπου αλλού επιχειρούν να εμφανιστούν. Με ενιαιομετωπική μαζική δράση όλων των εργαζομένων, έχοντας στην πρώτη γραμμή τα σωματεία -δίνοντας ταυτόχρονα τη μάχη ενάντια στη λιτότητα, το ρατσισμό και τον εθνικισμό- αλλά παλεύοντας ανυποχώρητα για να κλείσουν ένα προς ένα όλα τα γραφεία τους και βέβαια η Κομαντατούρ.
Ιστορικό επιθέσεων…
Τα γραφεία της Χ.Α ήταν διαχρονικά ορμητήρια για τις χειρότερες δολοφονικές επιθέσεις.
Στις 6/4/1996, στη Φωκίωνος Νέγρη, λίγα τετράγωνα δίπλα από τα κεντρικά γραφεία της Χ.Α στην Κεφαλληνίας δεκάδες νεοναζί που εξορμούν από τα γραφεία τους επιτίθενται στέλνοντας στο νοσοκομείο (δύο από αυτούς βαριά) πέντε μέλη της ΟΣΕ. Γίνεται μήνυση και ξεκινάει διπλή καμπάνια για να κλείσουν τα γραφεία της στην Κυψέλη αλλά και στον Πειραιά, που μόλις έχουν ανοίξει.
Τον Δεκέμβρη του 1996 ο Μιχαλολιάκος ανακοίνωσε τη μεταφορά τους σε κτίριο της 3ης Σεπτεμβρίου 19. «Μεταφερόμαστε στα νέα γραφεία», δήλωσε «με σκοπό να κυριαρχήσουμε στο πεζοδρόμιο του κέντρου των Αθηνών». Το Γενάρη του 1998, ο Αλέξης Καλοφωλιάς, μεταφραστής και μέλος των Last Drive, περαστικός από τη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη δέχτηκε επίθεση τάγματος εφόδου που βρισκόταν στην είσοδο.
Λίγους μήνες μετά, στη διάρκεια δίκης των χρυσαυγιτών (για την επίθεση στην Κυψέλη) το καλοκαίρι του 1998, πραγματοποιείται δολοφονική επίθεση τάγματος εφόδου με αρχηγό τον “Περίανδρο” Ανδρουτσόπουλο, υπαρχηγό τότε του Μιχαλολιάκου, στους φοιτητές Κουσουρή, Καραμπατσιώλη, Φωτιάδη. Ξεσπάει αντιφασιστικός ξεσηκωμός και οι χρυσαυγίτες κρύβονται και αλληλοκαρφώνονται.
Το 1999 τα γραφεία της Χ.Α μεταφέρονται πιο κοντά στα Εξάρχεια, στη Σολωμού, κάτω από την 3η Σεπτεμβρίου. Οι επιθέσεις ξαναρχίζουν ενάντια σε μετανάστες, νεολαίους, αριστερούς. Στις 16 Νοεμβρίου του 2002 κατά τον εορτασμό του Πολυτεχνείου το τάγμα εφόδου ενεδρεύει κάτω από τα γραφεία του και επιτίθεται στην διασταύρωση της οδού 3ης Σεπτεμβρίου και Σολωμού στον Πάρη Χρυσό που κερδίζει δύο μαχαιριές στο πόδι και στην Χρυσάνθη Τσιμπίδου που ξυλοκοπείται άγρια.
Στις 20/10/05 οι χρυσαυγίτες πυροβολούν από τα γραφεία τους στην Σολωμού και τραυματίζουν δύο αντιφασίστες διαδηλωτές, ενώ μια μέρα νωρίτερα ο χρυσαυγίτης Ρουμελιώτης μαχαιρώνει δύο αδέλφια στο Μοναστηράκι. Κάτω από την πίεση, η αστυνομία αναγκάζεται να κάνει για πρώτη φορά έρευνα στα γραφεία τους. Ακολουθούν νέα συλλαλητήρια και ο Μιχαλολιάκος αναγκάζεται να «αναστείλει» τη λειτουργία της Χ.Α το Δεκέμβρη του 2005. Τα γραφεία κλείνουν. Η Χ.Α θα συνεχίσει μέσα από την Πατριωτική Συμμαχία, μέχρι να ξανανοίξει το «μαγαζί» το Μάρτιο του 2007.
Τότε μετακομίζουν τα γραφεία τους στην οδό Σωκράτους, απέναντι από το παλιό Εφετείο. Απέχουν, ως συνήθως, μερικά μέτρα από το Αστυνομικό τμήμα Ομονοίας. Αμέσως ξεκινάνε οι επιθέσεις ενάντια στους μετανάστες. Και όχι μόνο. Τον Ιούνη του 2008 οι χρυσαυγίτες επιτίθενται μέσα από τα γραφεία τους με κράνη και ρόπαλα σε ένα από τα πρώτα gay pride.
Η κορύφωση έρχεται όταν καλούν συγκέντρωση ενάντια στους μετανάστες που έχουν καταφύγει στο Παλιό Εφετείο. Μαζί με τα ΜΑΤ επιτέθηκαν με πέτρες, κρότου λάμψης από την ταράτσα των γραφείων τους και στη συνέχεια κατεβαίνουν από τα γραφεία τους και οπλισμένοι με λοστάρια και καδρόνια επιχειρούν να κάνουν ντου μέσα στο κτίριο, αλλά δεν το πετυχαίνουν.
Το 2010, η μεταφορά των κεντρικών τους γραφείων στο σταθμό Λαρίσης σήμανε ότι τα νέα τους γραφεία έγιναν το ορμητήριο από το οποίο επέδραμαν στην περιοχή που έγινε το κέντρο της δολοφονικής τους δράσης τον Άγιο Παντελεήμονα και την Πλατείας Αττικής – σε αγαστή συνεργασία (όπως και στη Νίκαια) με το τοπικό αστυνομικό τμήμα.
…και αντίστασης
Στις αρχές του 2017, η Χρυσή Αυγή είχε 43 γραφεία σε διάφορα σημεία σε ολόκληρη τη χώρα ενώ στο αποκορύφωμα της ανάπτυξής της είχε φτάσει τα 71. Έχει κλείσει δηλαδή, το 40% των γραφείων τους, ενώ πολλά άλλα υπολειτουργούν.
Αφετηρία της καθοδικής αυτής πορείας ήταν τα δεκάδες συλλαλητήρια που τα πολιόρκησαν τις μέρες που ακολούθησαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πετυχαίνοντας είτε να κλείσουν κάποια από αυτά άμεσα είτε ξεκινώντας μαζικές καμπάνιες με το ίδιο αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.
Η Κατερίνα Θωίδου, δημοτική σύμβουλος στη Νίκαια μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη για το τι σήμανε το άνοιγμα και το κλείσιμο των γραφείων-ορμητηρίου του τάγματος εφόδου της Χ.Α που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα.
«To άνοιγμα των γραφείων της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, έγινε σε μία περίοδο που η τρομοκρατική –δολοφονική δράση τους κλιμακώνονταν ιδιαίτερα στις γειτονιές της Β’ Πειραιά.
Τα επίσημα εγκαίνια του άντρου δολοφονικών εξορμήσεων της Χρυσής Αυγής Νίκαιας έγιναν στις 9 Ιούνη του 2012, παρουσία του ίδιου του Κασιδιάρη στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση μετά το τέλος του 48ωρου αυτόφωρου, για την επίθεση που είχε κάνει μπροστά στις κάμερες στις δύο βουλευτίνες της αριστεράς. Εκείνη τη μέρα έγινε αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία στον Κορυδαλλό, αφού η Νίκαια είχε μετατραπεί σε κόκκινη ζώνη από την μεγάλη κινητοποίηση της αστυνομίας και των ΜΑΤ. Δύο μέρες μετά η δολοφονική δράση των φασιστών κλιμακώθηκε με την εισβολή στο σπίτι των Αιγύπτιων ψαράδων στο Πέραμα τα ξημερώματα της 12ης Ιούνη. Τις επόμενες ημέρες οι χρυσαυγίτες άρχισαν να στήνουν μπλόκα στους δρόμους της Νίκαιας, κυρίως τις πολύ πρωινές ώρες, κάνοντας επιθέσεις στους μετανάστες που πήγαιναν να πιάσουν δουλειά. Τους χτυπούσαν με σιδηρογροθιές και ρόπαλα και τους άφηναν αιμόφυρτους στο δρόμο. Την ίδια περίοδο μηχανοκίνητα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής μαζί με μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ, προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους Πακιστανούς ιδιοκτήτες μαγαζιών στην πλατεία Αγίου Νικόλα, δίνοντας προθεσμία μίας εβδομάδας μέχρι να εγκαταλείψουν την περιοχή.
Η πρώτη απάντηση δόθηκε τον Ιούλιο του 2012, με ένα μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στην ίδια ακριβώς πλατεία, με τη συμμετοχή πάνω από 2.000 αντιφασιστών, που βάδισε μέχρι το αστυνομικό τμήμα. Το συλλαλητήριο οργάνωσαν η Πακιστανική Κοινότητα, η ΚΕΕΡΦΑ, σωματεία, δημοτικές κινήσεις και οργανώσεις της αριστεράς. Οι μάχες συνεχίστηκαν με παρεμβάσεις στη γειτονιά, στους εργατικούς χώρους και στα Δημοτικά Συμβούλια, αλλά και με επόμενες αντιφασιστικές συγκεντρώσεις. Το Σεπτέμβρη του 2013 το Δημοτικό Συμβούλιο σε έκτακτη συνεδρίασή του, αποφάσισε να απαγορεύσει διανομή τροφίμων «μόνο για Έλληνες». Ήταν το ίδιο απόγευμα πριν από τη δολοφονία Φύσσα.
Την επόμενη μέρα ακολούθησε η τεράστια έκρηξη οργής εναντίον της δολοφονικής δράσης των φασιστών που απαιτούσε να κλείσουν τα τοπικά γραφεία της οδού Καισαρείας από όπου οργανώθηκε η δολοφονία Φύσσα. Οι χρυσαυγίτες δεν μπορούσαν πλέον να κυκλοφορήσουν πουθενά. Λίγο αργότερα πολλά από τα μέλη του πυρήνα Νίκαιας προφυλακίστηκαν και λίγες εβδομάδες αργότερα στην είσοδο της πολυκατοικίας της Οδού Καισαρείας αναρτήθηκε ταμπέλα: Παρακαλώ μη γράφετε άλλα συνθήματα στους τοίχους στην πολυκατοικία μένουν μόνο ένοικοι!
Νίκαια, Ιούλης 2012.