«Η Χρυσή Αυγή χωρίς τη βία παύει να υπάρχει» [3/5/2017]

Για τον Ν. Αλιβιζάτο, οι επιθέσεις της Χρυσής Αυγής φαίνεται πως έχουν «κοινό καθοδηγητικό κέντρο», ενώ η «κρίσιμη φράση είναι τα “τάγματα εφόδου” σαν αυτά του Μουσολίνι και του Γκέρινγκ».

(Κείμενο: Αφροδίτη Τζιαντζή, ΕφΣυν, 4/5/2017)

Πολιτικό κόμμα και εγκληματική οργάνωση ταυτίζονται στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, που πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να διωχθεί με το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα: Δομή, διάρκεια και τέλεση κακουργημάτων.

Αυτό υποστήριξε στη χθεσινή καταιγιστική κατάθεσή του στο Εφετείο ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Νίκος Αλιβιζάτος, ο πρώτος από τους επώνυμους μάρτυρες κατηγορίας για την εγκληματική οργάνωση, που εξετάζονται με αλφαβητική σειρά.

Ο καθηγητής, με χειμαρρώδη αλλά ψύχραιμο λόγο, κατέδειξε τα στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι η Χρυσή Αυγή είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με εγκληματικές πράξεις βίας. «Χωρίς τη βία η Χρυσή Αυγή θα έπαυε να υπάρχει. Η βία είναι εγγενές και δομικό στοιχείο της», υποστήριξε στην κατάθεσή του, αναφέροντας συγκεκριμένα περιστατικά.

Ξεκίνησε με την έφοδο χρυσαυγιτών με επικεφαλής τον Ηλία Παναγιώταρο στην Παλαιά Βουλή, το 2010, σε εκδήλωση της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, για την απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών.

Οπως είπε, μέλη της Χρυσής Αυγής είχαν ακροβολιστεί σε στρατηγικά σημεία της αίθουσας πριν αρχίσει η εκδήλωση και διέκοψαν τις ομιλίες με τα συνθήματα «Αίσχος» και «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες». «Εμένα ως προεδρεύοντα με έπιασε ο Παναγιώταρος από το πέτο και μου είπε “γιατί δεν λες το όνομά σου ρε, να πεις ότι σε λένε Λεβί”. Εγώ από τα Επτάνησα κατάγομαι. Δεν έχω τίποτα με τους Εβραίους προφανώς», είπε χαρακτηριστικά, αφηγούμενος τα ανδραγαθήματα του στελέχους της Χ.Α., που συνδύαζαν τον τραμπουκισμό με τον αντισημιτισμό.

Ο καθηγητής αναφέρθηκε στην επίθεση του Κασιδιάρη στην Κανέλλη στο τηλεοπτικό πλατό το καλοκαίρι του 2012, στις εφόδους χρυσαυγιτών βουλευτών σε πάγκους μεταναστών μικροπωλητών σε λαϊκές αγορές, στην επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, σε «διάχυτα περιστατικά σε όλη την Ελλάδα, που αισθάνομαι ότι υπάρχει κοινό καθοδηγητικό κέντρο. Η κρίσιμη φράση είναι τα “τάγματα εφόδου”. Τάγματα εφόδου σαν αυτά του Μουσολίνι και του Γκέρινγκ».

Αποκάλεσε την ηγεσία της Χρυσής Αυγής «απροκάλυπτα ναζιστές» και είπε ότι επιλέγει τους στόχους της ανάλογα με τη ναζιστική της ιδεολογία: «Χτυπάει επιλεκτικά μετανάστες, αν είναι μαυριδεροί ακόμα καλύτερα, υποψιάζομαι ότι έχει προτίμηση σε άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου, αριστερούς, φιλελεύθερους».

Ως στοιχεία που καταδεικνύουν την ύπαρξη στρατιωτικής πειθαρχίας και ιεραρχίας ανέφερε τις στρατιωτικές ασκήσεις στην «κατασκήνωση» της Χ.Α. στη Νέδα του νομού Ηλείας και το βίντεο από τα επεισόδια στον Μελιγαλά. Ως απόδειξη της άμεσης σύνδεσης ναζισμού και Χρυσής Αυγής παρουσίασε κοινά στοιχεία ομιλίας του Κασιδιάρη με άρθρο του Γκέμπελς, όπου και οι δύο αναφέρονται στην «ηλιθιότητα της δημοκρατίας».

Τα άκρα και η βία

Ο καθηγητής είπε ότι δεν συμμερίζεται τη θεωρία των δύο άκρων και διαχώρισε την αυθόρμητη βία, τη βία ως μέσο διαμαρτυρίας ενάντια σε ένα ανελεύθερο καθεστώς, ακόμα και τη συμβολική βία -π.χ. την ανάρτηση πανό στην Ακρόπολη ή τη διακοπή μιας θεατρικής παράστασης- από τη βία που χρησιμοποιεί συστηματικά η Χρυσή Αυγή:

«Βία εννοώ ένα στοιχείο του πολιτικού αγώνα που δεν υπάρχεις χωρίς αυτή. Η Χρυσή Αυγή αυτό είναι. Δεν μπορούν να εμφανίζονται ως πολιτικό κόμμα που υπηρετεί τους συνταγματικούς θεσμούς και μετά να είναι κόμμα που υπηρετεί τη βία. Αν φύγει η βία γίνονται ΑΝ.ΕΛΛ., γίνονται ΛΑΟΣ», είπε, καταλήγοντας ότι αυτή είναι και «η υπαρξιακή αντίφαση της Χρυσής Αυγής».

Ως διευθυντικά στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης ο καθηγητής κατονόμασε συγκεκριμένα τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής Μιχαλολάκο, τον Κασιδιάρη, τον Παππά, τον Λαγό, τον Παναγιώταρο, δίνοντας ελαφρυντικά για τις ευθύνες άλλων βουλευτών, όπως π.χ. για τον πρώην βουλευτή Αχαΐας Αρβανίτη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Με ενόχλησε που παραπέμφθηκε σύσσωμη η βουλευτική ομάδα της Χ.Α.».

Ιδιαίτερα διαφωτιστικές ήταν οι απαντήσεις του καθηγητή σε ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής για το αν μπορεί να διωχθεί η ηγεσία της Χρυσής Αυγής για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης μόνο αν αποδειχθεί ότι δόθηκε ρητή εντολή για τις εγκληματικές πράξεις. Οπως είπε ο καθηγητής, απαντώντας στον συνήγορο τον Αιγύπτιων αλιεργατών Θανάση Καμπαγιάννη, η παράγραφος 3 του άρθρου 187 του Π.Κ., που προστέθηκε αργότερα, επιτρέπει τη δίωξη αρχηγού για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς να προϋποθέτει τη ρητή εντολή.

Επίσης διευκρίνισε ότι η επιδίωξη οικονομικού οφέλους δεν είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης και πως η επικύρωση της σύμβασης του Παλέρμο -για το οργανωμένο έγκλημα- δεν αναιρεί ότι η Χρυσή Αυγή μπορεί να διωχθεί ως εγκληματική οργάνωση. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι αν συλληφθεί ο αρχηγός μιας μαφιόζικης οργάνωσης για κάποιο έγκλημα θα διωχθεί με τη σύμβαση του Παλέρμο, αν συλληφθεί ο αρχηγός μιας τρομοκρατικής οργάνωσης θα διωχθεί με το 187.

■ Η δίκη συνεχίζεται τη Δευτέρα στο Εφετείο, με την ολοκλήρωση της εξέτασης του μάρτυρα από την υπεράσπιση.

■ Σήμερα στις 12.30 στην ΕΣΗΕΑ οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής δίνουν συνέντευξη Τύπου για τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.