(Κείμενο: Μαρία Δήμα, ΕφΣυν, 15/3/2017)
Mε τις μαρτυρικές καταθέσεις δύο Πακιστανών εργατών, θυμάτων της άγριας επίθεσης των χρυσαυγιτών στην Ιεράπετρα Κρήτης, αναλώθηκε η χθεσινή ακροαματική διαδικασία (138η συνεδρίαση) για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, που διεξήχθη στη δικαστική αίθουσα των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού.
Η επίθεση στην Ιεράπετρα Λασιθίου σε βάρος των οικονομικών μεταναστών από το μακρινό Πακιστάν αποτελεί σημαντικό σκέλος της ογκωδέστατης δικογραφίας για την εγκληματική οργάνωση της Χ.Α., ενώ το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λασιθίου, που καταδίκασε τους πέντε κατηγορούμενους, αναφέρει στο σκεπτικό της απόφασής του ότι «η επίθεση σχεδιάστηκε μέσα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής και τα κίνητρά της ήταν ξενοφοβικά και ρατσιστικά».
Με τον φόβο ακόμα και σήμερα μέσα του, τέσσερα χρόνια μετά την επίθεση σε βάρος του ιδίου και των συμπατριωτών του, το βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου 2013, ο Αλί Λακάτ, εργάτης στα θερμοκήπια του Λασιθίου, με τη βοήθεια διερμηνέα περιγράφει στο δικαστήριο:
«Εκείνο το απόγευμα γύρισα από τη δουλειά, φάγαμε με τον Μαζάρ και μετά πήγαμε προς το χωριό. Στον γυρισμό μπαίνουμε στο σπίτι μας και βλέπουμε στην είσοδο πριν μπούμε να κυνηγάνε τον φίλο μας τον Χανίφ, να τον χτυπάνε 10-12 άτομα. Τον έβγαζαν έξω από το σπίτι και τον απειλούσαν “αν δεν φύγεις από το σπίτι, θα σε σκοτώσουμε”. Φορούσαν μαύρα ρούχα, μας χτυπούσαν όλους μαζί και άνοιξαν το κεφάλι του Μαζάρ».
Ο μάρτυρας ζει στην Ελλάδα δέκα χρόνια και πίστευε ότι δεν είχε εχθρούς γιατί δεν είχε ποτέ προβλήματα με κανέναν Ελληνα αλλά και με κανέναν συμπατριώτη του. Ζούσαν έξι άτομα στο ίδιο σπίτι και μοιράζονταν το ενοίκιο. Οταν επικοινωνούσαν τηλεφωνικά με άλλους φίλους τους από το κέντρο Λασιθίου, τους έλεγαν να προσέχουνε γιατί είναι μια ομάδα που έχουν ειδική στολή και τρομοκρατούν τους ξένους.
Ξύλο και απειλές
«Μερικές εβδομάδες πριν μας χτυπήσουν, καθόμασταν στο σπίτι μας μέσα, ακούστηκε κάποιος θόρυβος το βράδυ, βγήκαμε έξω, δίπλα στην πόρτα υπήρχε φωτιά και ένα μπουκάλι πεταμένο στον τοίχο. Ακούσαμε μόνο μηχανάκια, δεν είδαμε ανθρώπους».
Πρόεδρος (Μαρία Λεπενιώτη): Με τι σας χτυπούσαν;
Μάρτυρας: Με καδρόνια.
Πρόεδρος: Πώς έφυγαν;
Μάρτυρας: Αφού μας χτύπησαν, είχαμε πέσει κάτω, δεν καταλάβαμε πώς έφυγαν.
Πρόεδρος: Τι ομάδα ήταν αυτή;
Μάρτυρας: Χρυσή Αυγή.
Τις ίδιες σοκαριστικές σκηνές από τα χτυπήματα των χρυσαυγιτών μετέφερε καταθέτοντας ακολούθως στο δικαστήριο ο Χανίφ Μοχαμάντ. «Ηταν δέκα με δεκαπέντε άτομα με καδρόνια. Θυμάμαι μπήκαν μέσα και με χτύπησαν με το καδρόνι εκεί που μαγείρευα και με έπιασαν από τον λαιμό.
Στη συνέχεια είπαν ότι αν δεν αφήσουμε το σπίτι, θα μας σκοτώσουν. Ηταν λευκοί και φορούσαν μαύρα ρούχα… Μετά την απειλή με τράβηξαν έξω, από φόβο προσπαθούσα να γλιτώσω το κεφάλι μου.
Ολοι χτυπούσαν. Από τα καδρόνια χτυπήθηκα στο αριστερό χέρι και στο κεφάλι και αρκετές μπουνιές στη μέση και κλοτσιά στα πόδια. Το πιο σοβαρό ήταν στο κεφάλι και στο χέρι».
Πρόεδρος: Πότε κατάλαβαν ότι ήταν της Χρυσής Αυγής;
Μάρτυρας: Η Αστυνομία το έψαξε και βρήκε το αμάξι και μας είπαν ότι ήταν από τη Χρυσή Αυγή.
Νωρίτερα χθες, ολοκληρώνοντας την κατάθεσή της, η Μαρία Γκάγκα (μητέρα του 16χρονου μαθητή που δέχτηκε δολοφονική επίθεση από χρυσαυγίτη έξω από το σχολείο του στο Παλαιό Φάληρο), υποστήριξε ότι εκείνη την περίοδο η Χρυσή Αυγή προσηλύτιζε μικρούς μαθητές στην περιοχή. «Υπήρχαν μαμάδες που έλεγαν ότι πλησίαζαν τα παιδιά τους…».
Η δίκη συνεχίζεται την Πέμπτη στο Εφετείο Αθηνών.