(Κείμενο: Γιάννης Μπασκάκης, ΕφΣυν, 7/12/2016)
Μόλις ένα μήνα μετά την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής, τον Μάιο του 2015, ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Νίκου Μιχαλολιάκου, ο Χρήστος Ρήγας, αποχώρησε από τη ναζιστική οργάνωση, βάλλοντας κατά της κεντρικής της ηγεσίας και προσωπικά κατά του Αρχηγού της.
Ιδρυσε μάλιστα και δικό του κόμμα, δίνοντάς του το όνομα ΛΕΠΕΝ (Λαϊκή Ελληνική Πατριωτική Ενωση), ενώ διατηρεί και τη θέση του περιφερειακού συμβούλου στη Δυτική Ελλάδα, που κατέκτησε ως επικεφαλής της Ελληνικής Αυγής στη συγκεκριμένη περιφέρεια.
Ως έδρα της οργάνωσής του θέλησε να κάνει τον Αγ. Παντελεήμονα, αφού εκεί είχε βέβαια αναπτύξει τη δράση του ως στέλεχος της Χρυσής Αυγής, ενώ ο ίδιος δηλώνει ότι δεν είναι εθνικοσοσιαλιστής, όπως οι πρώην «συναγωνιστές» του.
Στόχος του, όπως λέει, είναι να απευθυνθεί στον «ευρύτερο πατριωτικό χώρο» και να στραφεί περισσότερο σε νοσταλγούς της χούντας, παρά σε καθαρούς ναζιστές.
Δεν είναι μόνο το όνομα ΛΕΠΕΝ που παραπέμπει στον ιδρυτή του γαλλικού Εθνικού Μετώπου, αλλά και το σύμβολο που θυμίζει αυτό του Front National, το οποίο ακολουθεί τα χρώματα της γαλλικής σημαίας.
Στις 27 Νοεμβρίου, ο Ρήγας μετείχε στην ημερίδα που διοργάνωσε στην Κόρινθο ένας άλλος αποχωρήσας από τη Χρυσή Αυγή και κατηγορούμενος στη δίκη, ο Ευστάθιος Μπούκουρας.
Στην ίδια εκδήλωση μετείχαν ακόμα ο επίσης πρώην χρυσαυγίτης Γεώργιος Δημητρούλιας, ο απόστρατος στρατιωτικός Σάββας Καλεντερίδης, γνωστός από την ανάμειξή του στη υπόθεση Οτσαλάν, το πρώην στέλεχος του ΛΑΟΣ Γιάννης Κουριανίδης και άλλα στελέχη του ακροδεξιού χώρου.
Η ημερίδα τελικά ματαιώθηκε από την παρέμβαση του αντιφασιστικού κινήματος.
Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» ο Χρήστος Ρήγας είναι πολύ προσεκτικός απέναντι στους παλιούς «συναγωνιστές» του.
Επιμένει να χαρακτηρίζει τη Χρυσή Αυγή «κανονικό κόμμα», ενώ δυσκολεύεται να θυμηθεί συγκεκριμένα περιστατικά από την εγκληματική της δράση.
Ωστόσο αποκαλυπτική είναι η μαρτυρία του για τον τρόπο διοίκησης της ναζιστικής οργάνωσης και τον ιδιαίτερο ρόλο του Αρχηγού και του στενού του πυρήνα, κατονομάζοντας τα στελέχη που τον απαρτίζουν.
Οπως εξηγεί, αυτός που αποφασίζει για τα πάντα είναι ο Μιχαλολιάκος και καμία ενέργεια δεν γίνεται αν δεν έχει την έγκρισή του, ενώ επιβεβαιώνει ότι οι επιθέσεις της Χρυσής Αυγής που έχουν καταγραφεί από τα ΜΜΕ ήταν σε γνώση της ηγεσίας της οργάνωσης και των κατά τόπους επικεφαλής της, δηλαδή των περιφερειαρχών και των πυρηναρχών.
Σημειώνει ακόμα ότι ο Αρχηγός επιλέγει τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, τα οποία υποτίθεται ότι έχουν την αρμοδιότητα της εκλογής των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου, όμως, όπως γίνεται κατανοητό, απλώς επικυρώνουν και πάλι την επιλογή του Μιχαλολιάκου.
Γιατί βέβαια η Χρυσή Αυγή είναι μια ναζιστική οργάνωση με κάθετη δομή και αυστηρή ιεραρχία και πειθαρχία.
Πιστεύω ότι οι επιθέσεις που έχουν καταγραφεί από την αστυνομία και τα ΜΜΕ ήταν σε γνώση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής και των κατά τόπους επικεφαλής του κόμματος.
Ο Ρήγας με τους παλιούς «συναγωνιστές» του. Ο Παναγιώταρος, όπως ο ίδιος λέει, ήταν ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής στο κέντρο της Αθήνας.
• Πότε ενταχθήκατε στη Χρυσή Αυγή και για ποιους λόγους αποφασίσατε να αποχωρήσετε;
Ανέκαθεν ανήκα στον ευρύτερο πατριωτικό χώρο, με ανιδιοτέλεια και έχοντας μοναδικό κίνητρο την αγάπη μου για την πατρίδα Ελλάδα. Εντάχθηκα στη Χρυσή Αυγή το 2007, θεωρώντας πως αντιπροσώπευε όλα εκείνα που αντιπροσώπευε η πατριωτική μου σκέψη και συνείδηση. Αποχώρησα τον Μάιο του 2015 γιατί παρά τις συνεχείς προσπάθειές μου για ένα κόμμα-κίνημα, ανοιχτό στην ελληνική κοινωνία και τα μεγάλα προβλήματά της, με δημοκρατικές διαδικασίες στο πλαίσιο του καταστατικού του κόμματος και του συνταγματικού χάρτη της χώρας, εν τούτοις οι δικές μου αντιλήψεις αλλά και άλλων συναγωνιστών περιθωριοποιήθηκαν από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής.
• Τι σας προσέλκυσε στη Χρυσή Αυγή;
Είναι ο ακτιβισμός που με εξέφραζε και εξακολουθεί να με εκφράζει και σήμερα ως πρόεδρο του κόμματος της Λαϊκής Ελληνικής Πατριωτικής Ενωσης.
Ενας ακτιβισμός για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της πατρίδος μας και του αγρίως πενόμενου ελληνικού λαού.
Αλλωστε εμείς στη ΛΕΠΕΝ έχουμε σαν τρίπτυχο: πατρίδα με ασφαλή σύνορα, οικογένεια και παράδοση. Για όλα αυτά, εάν χρειαστεί, δίνουμε και το αίμα μας.