Συνέντευξη του Θ. Καμπαγιάννη στο Περιοδικό: “Αμετανόητοι οι Χρυσαυγίτες”

ÁÈÇÍÁ - ÄÉÊÇ "×ÑÕÓÇÓ ÁÕÃÇÓ" / ÊÁÔÁÈÅÓÇ ÔÇÓ ÌÁÃÄÁÓ ÖÕÓÓÁ, ÌÇÔÅÑÁÓ ÔÏÕ ÐÁÕËÏÕ ÖÕÓÓÁ (EUROKINISSI/ÁËÅÎÁÍÄÑÏÓ ÆÙÍÔÁÍÏÓ)(Συνέντευξη-Επιμέλεια: Νατάσα Κεφαλληνού, Το Περιοδικό, 02/11/2015)

H δίκη για την εγκληματική οργάνωση με την επωνυμία Χρυσή Αυγή, που έχει βάψει τα χέρια της με αίμα, συνεχίζεται, υπό το φόντο της ανάληψης ευθύνης για τη δολοφονία Φύσσα, από τον αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης Μιχαλολιάκο. Αν και πρόκειται για ιστορική δίκη μεταπολιτευτικά, ανάλογων διαστάσεων με τη δίκη των βασανιστών της Χούντας, τα φώτα της δημοσιότητας είναι, δυστυχώς, στραμμένα αλλού. Το Περιοδικό, σε μια προσπάθεια να συμβάλει στην ολοένα μεγαλύτερη δημοσιοποίηση των κρίσιμων τεκτενόμενων εντός του δικαστηρίου, μίλησε με το Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρο της πολιτικής αγωγής για λογαριασμό των Αιγύπτιων αλιεργατών.

ΝΚ: Ο τρόπος διεξαγωγής της δίκης διασφαλίζει την πλήρη δημοσιοποίησή της στο ευρύ κοινό;

ΘΚ: Η δίκη ξεκίνησε με αδύνατη την ίδια την πρόσβαση του κοινού στη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού. Στις πρώτες δηλαδή, συνεδριάσεις δεν μπορούσε να παρακολουθήσει κάποιος τη δίκη (όπως είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του κάθε πολίτη), αν δεν είχε κάποια “ιδιότητα”, δηλαδή, να είναι μάρτυρας, θύμα, διαπιστευμένος δημοσιογράφος, δικηγόρος, κτλ. Πλέον, η πρόσβαση είναι ελεύθερη με την επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας, για τις λίγες έστω θέσεις κοινού που διαθέτει η συγκεκριμένη αίθουσα. Ωστόσο, τα ζητήματα ουσιαστικής δημοσιότητας της δίκης παραμένουν. Η διεξαγωγή της στις φυλακές του Κορυδαλλού δυσκολεύει αντικειμενικά οποιονδήποτε θέλει να την παρακολουθήσει (απόσταση από το κέντρο και μειωμένη προσβασιμότητα, μέγεθος της αίθουσας, αστυνομική καταγραφή συμμετεχόντων, κτλ). Η πολιτική αγωγή εξακολουθεί να διεκδικεί τη μεταφορά της δίκης στο Εφετείο. Και βέβαια, οι μέχρι σήμερα αποφάσεις του Δικαστηρίου στα αιτήματα της πολιτικής αγωγής – δηλαδή των θυμάτων – κάθε άλλο παρά διευκολύνουν τη δημοσιότητα. Θυμίζω ότι η πολιτική αγωγή ζήτησε: ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, τεχνικές διευκολύνσεις για την προβολή του οπτικοακουστικού υλικού της δικογραφίας, φωνογραφημένα πρακτικά για την ακριβή απόδοση των τεκταινομένων στη δίκη. Το δικαστήριο απέρριψε όλα τα αιτήματα, με τη σύμφωνη γνώμη των κατηγορουμένων που επιδιώκουν συστηματικά την κατάργηση κάθε δημοσιότητας. Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων έφτασαν να μεμφθούν τους δημοσιογράφους, όχι γιατί παραποιούν, αλλά γιατί αποδίδουν πιστά στις ανταποκρίσεις τους τις καταθέσεις των μαρτύρων. Η μάχη της δημοσιότητας είναι ανοιχτή, με δεδομένο ότι έχουμε να κάνουμε με μια ιστορική δίκη. Προς το παρόν, τα προβλήματα είναι υπαρκτά.

xrysi_avgi_diki_2ΝΚ: Η δήλωση του Μιχαλολιάκου ότι η ΧΑ αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας Φύσσα θα παίξει ρόλο στη δίκη;

ΘΚ: Προφανώς, είναι μια δήλωση που πρέπει να αξιολογηθεί και ποινικά. Βέβαια, στο δικαιϊκό μας σύστημα, καμία δήλωση – ακόμα και μια ανοιχτή ομολογία – δεν αποτελεί το απόλυτο αποδεικτικό στοιχείο της ενοχής. Το δικαστήριο συνεκτιμά ελεύθερα όλο το αποδεικτικό υλικό. Αλλά η δήλωση αυτή έχει προφανές ποινικό ενδιαφέρον: ενώ μέχρι πρόσφατα η Χρυσή Αυγή έλεγε ότι δεν έχει καμία σχέση με τον Ρουπακιά (τον οποίο βάφτιζε στην καλύτερη περίπτωση “περαστικό”), τώρα ο Μιχαλολιάκος αναλαμβάνει την “πολιτική ευθύνη για την ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα”. Είναι προφανές ότι τα κόμματα έχουν πολιτική ευθύνη όχι για τις δράσεις υποστηρικτών ή οπαδών τους, αλλά γι’ αυτές μελών και στελεχών τους. Αυτό λέει και η πολιτική αγωγή από την πρώτη στιγμή: ο Ρουπακιάς ήταν στέλεχος της σημαντικότερης οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, της τοπικής της Νίκαιας. Και βέβαια, πολιτική ευθύνη για μια δολοφονία σημαίνει την παραδοχή ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής εκπαίδευε τα μέλη  της – ιδεολογικά και πρακτικά – για τέτοιες αξιόποινες πράξεις. Θυμίζουμε ότι η ανάληψη “πολιτικής ευθύνης” – και μόνο – από τον Κουφοντίνα συναξιολογήθηκε στη δίκη της “17 Νοέμβρη” και του κόστισε δεκάδες φορές ισόβια. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική αγωγή έχει ήδη ζητήσει με αίτημα που κατατέθηκε στο δικαστήριο να αναζητηθεί το ηχητικό της δήλωσης Μιχαλολιάκου και να καταστεί τμήμα της δικογραφίας και αναγνωστέο έγγραφο. Αναμένουμε την απόφαση για μια ενέργεια στην οποία το δικαστήριο θα έπρεπε κανονικά να έχει προχωρήσει με δική του πρωτοβουλία.

ΝΚ: Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της δικογραφίας, η εγκληματική δράση της ΧΑ τελούταν υπό την ανοχή αστυνομικών της ΕΛΑΣ. Χαρακτηριστική είναι η «αστυνομική συνοδεία», σύμφωνα με μαρτυρίες, των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ, τόσο στην επίθεση στο Κερατσίνι όσο και στο Πέραμα. Τι έχει γίνει για τη διερεύνηση αυτών των διασυνδέσεων;

ΘΚ: Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την πίεση που άσκησαν οι μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις, η Εισαγγελία αναγκάστηκε να διατάξει έρευνα για τις διασυνδέσεις Χρυσής Αυγής και Ελληνικής Αστυνομίας. Την έρευνα αυτή διεξήγαγε το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ. Το αποτέλεσμα ωστόσο, της έρευνας ήταν το απόλυτο κουκούλωμα. Από τις 319 περιπτώσεις αστυνομικών που διερευνήθηκαν, μόνο στις 10 προέκυψε “άμεση ή έμμεση σύνδεση”. Ακόμα και σε αυτές τις 10, οι περισσότερες υποθέσεις είτε δεν προχώρησαν είτε εκκρεμούν. Με πρόταση του ίδιου του εισαγγελέα Ντογιάκου, απαλλάχτηκαν πριν φτάσουν στο ακροατήριο, τρανταχτές περιπτώσεις συνεργασίας ΕΛΑΣ και Χρυσής Αυγής, όπως αυτή του αστυνομικού της Ρόδου Σπυρίδη που συμμετείχε σε γυμνάσια που διοργάνωσε η τοπική της ναζιστικής οργάνωσης. Ο εισαγγελέας δέχτηκε ότι ο αστυνομικός “είχε περιφερειακό ρόλο” και “δεν είχε επίγνωση του εγκληματικού σκοπού της οργάνωσης”. Ο ίδιος ο Σπυρίδης, αφού εξασφάλισε την απαλλαγή του, έσπευσε να κοινοποιήσει σε προεκλογικό του φυλλάδιο ότι “συμμετέχει ενεργά στη Χρυση Αυγή από το 1989”. Μιλάμε, εκτός των άλλων, για γελοιοποίηση των κρατικών λειτουργών που έφεραν σε πέρας το κουκούλωμα.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, οι διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής με την Ελληνική Αστυνομία παραμένουν εν πολλοίς ανέγγιχτες, παρά τις κυβερνητικές αλλαγές και τα νέα πρόσωπα στη θέση του Υπουργού ΠΡΟΠΟ (Πανούσης και Τόσκας). Είναι εντυπωσιακό ότι ο Γιοβανίδης, που ήταν διοικητής του Τμήματος Ασφαλείας της Νίκαιας και συνεργάτης της Χρυσής Αυγής, σύμφωνα με μέλη της οργάνωσης, εξακολουθεί να είναι εν ενεργεία αστυνομικός στον Πειραιά. Όταν μάλιστα δικηγόροι της πολιτικής αγωγής επιχειρούν να ρωτήσουν μάρτυρες που καταθέτουν στη δίκη για τις διασυνδέσεις αυτές, το δικαστήριο απαγορεύει κάθε ερώτηση. Παρ’όλες τις κραυγές των Χρυσαυγιτών για την ποινική δίωξη σε βάρος τους, οι διωκτικές και οι δικαστικές αρχές εξακολουθούν να τους προστατεύουν.

ΝΚ: Ποια είναι η στάση των κατηγορουμένων της ΧΑ στη δίκη;

ΘΚ: Τα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης δεν έχουν (πλην εξαιρέσεων) παρουσιαστεί στο δικαστήριο για ευνόητους λόγους: ξέρουν ότι οι φωτογραφίες στο εδώλιο δίπλα στον Ρουπακιά θα τους ακολουθούν για πάντα. Παρόντες είναι κυρίως, τα μεσαία στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής, που ήταν και οι φυσικοί αυτουργοί των επιθέσεων, δηλαδή της δολοφονίας Φύσσα, της απόπειρας ανθρωποκτονίας στους Αιγύπτιους αλιεργάτες και στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, κτλ. Η στάση τους είναι σε διάφορες στιγμές προκλητική. Μάλιστα, σε ένα περιστατικό ο κατηγορούμενος Καζαντζόγλου χειρονόμησε άσεμνα προς την πλευρά της οικογένειας του Παύλου Φύσσα. Για ανάλογα περιστατικά, η πολιτική αγωγή έχει προβεί σε δηλώσεις καταγγελίας που καταγράφηκαν στα πρακτικά. Συνολικά μιλώντας, οι κατηγορούμενοι είναι αμετανόητοι. Έμπρακτα αποδεικνύουν πως, αν απαλλαγούν ή έστω πέσουν στα μαλακά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα προβούν σε νέες εγκληματικές πράξεις.

ΝΚ: Το προηγούμενο διάστημα δώσατε μια μάχη για να παραστεί η πολιτική αγωγή στην εξέταση τόσο των κατηγορουμένων μελών, πυρηναρχών, που δικάζονται για συγκεκριμένες πράξεις (δολοφονία Φύσσα, επίθεση σε αλιεργάτες, συνδικαλιστές ΚΚΕ στο Πέραμα) και συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση όσο και των ηγετών της ΧΑ, που διεύθυναν την εγκληματική οργάνωση. Τι εξελίξεις υπάρχουν και τι ρόλο θα παίξουν στη δίκη;

ΘΚ: Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η πολιτική αγωγή δεν μπορεί να παραστεί για τους κατηγορούμενους βουλευτές που βαρύνονται με μόνο το κακούργημα της διεύθυνσης της εγκληματικής οργάνωσης. Κι αυτό, γιατί σκανδαλωδώς δεν τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες ηθικής αυτουργίας για τις δολοφονικές επιθέσεις (θυμίζω ότι, για παράδειγμα, ο Γιωτόπουλος κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για ηθικές αυτουργίες όλων ανεξαιρέτως των επιθέσεων της “17 Νοέμβρη”). Ωστόσο, η υπεράσπιση δεν κατόρθωσε συνολικά αυτό που επιθυμούσε, δηλαδή, να περιοριστεί η νομιμοποίηση της πολιτικής αγωγής μόνο στα επιμέρους εγκλήματα (ανθρωποκτονία Φύσσα, απόπειρες ανθρωποκτονιών κατά ψαράδων και συνδικαλιστών). Το δικαστήριο νομιμοποίησε την πολιτική αγωγή και για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης, για όσους κατηγορούνται τόσο με το αδίκημα της ένταξης στην εγκληματική οργάνωση όσο και με ένα από τα επιμέρους κακουργήματα. Η απόφαση αυτή έχει ανοίξει το δρόμο στην πολιτική αγωγή να ρωτά και να διερευνά για την εγκληματική οργάνωση στο σύνολό της, που είναι και η ουσία της υπόθεσης. Κι αυτό, γιατί όλα τα θύματα γνωρίζουν πως αν δεν υπήρχε η εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, καμία από τις δολοφονικές επιθέσεις δεν θα είχε υλοποιηθεί, καθώς τα θύματα ήταν παντελως άγνωστα προς τους θύτες και καμία προσωπική αντιμαχία δεν είχαν μαζί τους. Φυσικά, η έδρα του Δικαστηρίου κρατάει τη στρόφιγγα της παρέμβασης της πολιτικής αγωγής, απαγορεύοντας ερωτήσεις, όταν το κρίνει κτλ. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, η πολιτική αγωγή κέρδισε κρίσιμο έδαφος. Και όπως δηλώσαμε και δημόσια, καμία δικαστική απόφαση δεν πρόκειται να εμποδίσει την πολιτική αγωγή να διερευνήσει και να αποκαλύψει τον κεντρικά οργανωμένο χαρακτήρα των δολοφονικών επιθέσεων της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

ΝΚ: Σύμφωνα με τις καταγγελίες που έχουν γίνει, και παρουσιάζονται στη δικογραφία, η ΧΑ είχε οικονομικά οφέλη από εγκληματικές δράσεις της. Έχει γίνει προσπάθεια διερεύνησης αυτών των καταγγελιών;

ΘΚ: Η διερεύνηση αυτών των καταγγελιών έχει πέσει αποκλειστικά στους ώμους της πολιτικής αγωγής, αλλά και δημοσιογράφων και ερευνητικών ομάδων που ενδιαφέρονται να τις αναδείξουν. Είναι προφανές ότι η δράση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής συνδύαζε το τερπνόν μετά του ωφελίμου, δηλαδή τον ρατσισμό και την τρομοκράτηση των πολιτικών αντιπάλων με τις οικονομικές απολαβές. Τα τάγματα εφόδου “μισθώνονταν” για προστασία, έλεγχο της αγοράς με όρους εθνικής προτίμησης, εκκαθαρίσεις, κτλ. Το μεγαλύτερο τέτοιο συμβόλαιο ήταν η επί πληρωμή δημιουργία εργοδοτικού σωματείου στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη για λογαριασμό των εργοδοτών, με σκοπό το σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων και τη ρευστοποίηση των πραγματικών εργατικών σωματείων της περιοχής. Κομμάτι αυτού του συμβολαίου ήταν η δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στις 12 Σεπτέμβρη 2013, που ανταμείφτηκε με πρόσληψη χρυσαυγιτών σε εταιρεία συμφερόντων του προέδρου της Ένωσης Ναυπηγοεπισκευαστών Πειραιά την επομένη της δολοφονίας Φύσσα. Αυτά όμως είναι προφανώς, ζητήματα που δεν αφορούν τις διωκτικές και δικαστικές αρχές, οι οποίες έσπευσαν να τα προσπεράσουν. Έτσι, σήμερα, μαθαίνουμε περισσότερα για τους οικονομικούς πόρους της Χρυσής Αυγής από μελέτες σαν κι αυτή της ερευνητικής ομάδας XYZ Contagion (“9+1 σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή”), παρά από το οποιοδήποτε δικαστικό ή εισαγγελικό πόρισμα.

ÁÈÇÍÁ - ÄÉÊÇ "×ÑÕÓÇÓ ÁÕÃÇÓ" (EUROKINISSI/ÃÉÁÍÍÇÓ ÐÁÍÁÃÏÐÏÕËÏÓ)ΝΚ: Η πολιτική αγωγή αλλά και οι εντολείς σας, τα θύματα της ΧΑ, τι προσδοκούν από τη δίκη;

ΘΚ: Τα θύματα ζητάνε δικαιοσύνη, μια δικαιοσύνη που έχει αργήσει δραματικά. Φυσικά, ζητάνε να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι φυσικοί αυτουργοι των επιθέσεων, αλλά αυτό είναι πλέον το λιγότερο. Όλα τα θύματα που παρίστανται στη δίκη ως πολιτικώς ενάγοντες συμφωνούν ότι μια τιμωρία των φυσικών αυτουργών και μόνο δεν συνιστά απόδοση δικαιοσύνης, τουναντίον θα αποτελέσει κουκούλωμα. Δικαιοσύνη σημαίνει την τιμωρία των ηθικών αυτουργών των δολοφονικών επιθέσεων που στη συγκεκριμένη δίκη περνάει μέσα από την αναγνώριση της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης και την καταδίκη των ηγετών της, δηλαδή του Μιχαλολιάκου, του Κασιδιάρη, του Λαγού και των υπόλοιπων, για τη διεύθυνσή της. Τα θύματα θέλουν παραπέρα να μάθουν (και απαιτούν να το μάθει ολόκληρη η κοινωνία) ποιό ήταν το κίνητρο των δολοφονικών επιθέσεων. Και βέβαια, το κίνητρο στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι κυρίαρχα ιδεολογικό και πολιτικό: έχει να κάνει με τον ναζιστικό χαρακτήρα και τη ρατσιστική κοσμοθεωρία της Χρυσής Αυγής και των δραστών-μελών της. Τέλος, δικαιοσύνη σημαίνει να αναδειχτούν οι ευθύνες και να τιμωρηθούν εκείνοι οι κρατικοί αξιωματούχοι που συγκάλυψαν τη δράση της Χρυσής Αυγής. Ξέρουμε πολύ καλά ότι σε αυτό το επίπεδο λίγα θα μας προσφέρει αυτό το δικαστήριο. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, πως εμείς θα πάψουμε να απαιτούμε μια δικαιοσύνη που να αξίζει τουλάχιστον το όνομά της.

*Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δίκη και την πολιτική αγωγή, επισκεφτείτε το σάιτ της “Πολιτικής Αγωγής του αντιφασιστικού κινήματος” jailgoldendawn.com

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.