Ελευθερία Κουμάντου: “Χρειάζεται μέτωπο αλληλεγγύης στα θύματα”

koumantou(Συνέντευξη: Ελευθερία Κουμάντου στην Εποχή, 25/10/2015. Αναδημοσίευση από left.gr)

Η Ελευθερία Κουμάντου, μέλος του Παρατηρητηρίου «Golden Dawn Watch» και δημοσιογράφος στον «Αθήνα 9,84», μιλά στην «Εποχή» για την πορεία της δίκης της Χρυσής Αυγής, το πρόβλημα δημοσιότητάς της, αλλά και την επιτακτική ανάγκη παρουσίας ενός αλληλέγγυου αντιφασιστικού κινήματος στο πλευρό των θυμάτων και των μαρτύρων κατηγορίας.

Πώς εξελίσσεται η διαδικασία της δίκης;

Βρισκόμαστε έξι μήνες μετά την έναρξη και έχουμε μόλις 24 δικασίμους, οι οποίες έχουν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα, αλλά δεν παύει οι ρυθμοί να είναι πολύ αργοί. Το Παρατηρητήριο και η Πολιτική Αγωγή έχουν επισημάνει από την αρχή την ακαταλληλότητα της αίθουσας για τη διεξαγωγή μιας τόσο σημαντικής δίκης, γεγονός που έγινε απολύτως εμφανές και στις δύο τελευταίες δικασίμους. Την Τετάρτη συνέβη το επεισόδιο με τη μητέρα του Παύλου Φύσσα, η οποία για να πάει στην τουαλέτα πρέπει να διασχίσει ένα διάδρομο στον οποίο βρίσκονται αποκλειστικά οι κατηγορούμενοι και οι δικηγόροι της Χρυσής Αυγής. Την Πέμπτη είχαμε το τραγελαφικό, εν έτει 2015, να έχουμε λιμνάζοντα νερά στη μία πλευρά της αίθουσας και στην άλλη να τρέχουν νερά από τους τοίχους. Ενώ όταν δυνάμωνε η βροχή, η μισή αίθουσα δεν μπορούσε να ακούσει τις ερωτήσεις των συνηγόρων της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι συστηματικά αποφεύγουν να μιλούν από το μικρόφωνο.

Η κάλυψη του γεγονότος από τα ΜΜΕ έχει εξασθενήσει με τον καιρό. Γιατί είναι σημαντική η δημοσιότητα της δίκης;

Τα ΜΜΕ είχαν ασχοληθεί πολύ κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, των προφυλακίσεων και υπήρχε μεγάλη διοχέτευση πληροφοριών. Μετά, μέχρι να οριστεί η δικάσιμος, οι δημοσιογράφοι αφήσαμε να καθίσει η σκόνη και δεν είχαμε ασχοληθεί με τη δίκη. Αρχίσαμε να ασχολούμαστε λίγο πριν την έναρξη, αλλά όχι με την ουσία. Εστιάσαμε περισσότερο στα ζητήματα της διαρρύθμισης του χώρου και με τα διαδικαστικά εν γένει, αντί με τη δικογραφία. Αν θυμάστε, στις δύο πρώτες δικασίμους τα ρεπορτάζ αναδείκνυαν τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας και τη δυσκολία στην πρόσβαση. Ασφαλώς είναι δεδομένα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, αλλά εκτός από τα γύρω – γύρω υπάρχει και η ουσία της υπόθεσης. Τα μέσα ασχολούνται με αυτήν μόνο όταν υπάρχει δικάσιμος, με εξαίρεση κάποιων που ασχολούνται πιο συστηματικά. Οι νομικοί του Παρατηρητηρίου καταγράφουν τι συμβαίνει μες στην αίθουσα γιατί υπάρχει θέμα δημοσιότητας. Όχι επικριτικά απέναντι στη δημοσιογραφική δουλειά, αλλά μέχρι πριν λίγες μέρες δεν μπορούσε να μπει ούτε ακροατήριο μες στην αίθουσα. Τις τελευταίες 4 δικασίμους επιτρέπεται. Είναι σημαντικό να υπάρχει καταγραφή για να δημιουργηθεί ένα αρχειακό υλικό για τον ιστορικό ερευνητή του μέλλοντος, καθώς η έδρα επανειλημμένως έχει απορρίψει τα αιτήματα της Πολιτικής Αγωγής ακόμα και για την ηχογράφηση των πρακτικών. Δεν γίνεται να μην υπάρχει έστω μια ηχητική καταγραφή μιας δίκης που είναι πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, από τους αριθμούς, μέχρι την ουσία της. Πρόκειται για μια δίκη που, η όποια απόφασή της, θα επηρεάσει την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.

Ο φασιστικός και ρατσιστικός λόγος συνεχίζει να είναι έντονος στη δημόσια σφαίρα;

Προφανώς. Όχι με αφορμή τη συγκεκριμένη δίκη, αλλά επειδή παράλληλα υπάρχει στην επικαιρότητα και το προσφυγικό ζήτημα, πολλά μέσα και πολιτικοί χρησιμοποιούν ένα λόγο που δημιουργεί ρατσιστικές νοοτροπίες και οδηγεί σε φασιστικές συμπεριφορές. Όλοι θυμόμαστε πως είχε χρησιμοποιηθεί η φωτογραφία του μικρού Αϊλάν από την εφημερίδα «Δημοκρατία» στο πρωτοσέλιδό της. Τον πολύ πρόσφατο τελευταίο καιρό δεν ακούμε τόσο συχνά τη λέξη «λαθρομετανάστης» στα MME, όμως παρόλα αυτά εκτιμώ, και ως Παρατηρητήριο φασιστικού και ρατσιστικού λόγου στα ΜΜΕ, ότι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε στο συγκεκριμένο κομμάτι και πολύ μεγάλη ευθύνη.

Μια καταδίκη της Χρυσής Αυγής, αρκεί για να φύγει ο φασισμός από την κοινωνία;

Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι όλοι οι υπόλοιποι να είμαστε απέναντι, δημιουργώντας ένα κοινό μέτωπο που θα σταθεί αλληλέγγυο προς τα θύματα των επιθέσεων της Χρυσής Αυγής. Θα τα συνδράμει και θα τα υποστηρίξει απέναντι σε όλη αυτή τη νοοτροπία και συμπεριφορά που επιδεικνύουν τα μέλη της Χρυσής Αυγής στο δημόσιο λόγο τους και στη δημόσια σφαίρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι τώρα που καταθέτει ο μάρτυρας κατηγορίας, οι μισοί κατηγορούμενοι γελάνε, οι συνήγοροί τους σχολιάζουν και ειρωνεύονται. Όπως είχε πει και ο Ούλι Γιετς, από το γερμανικό παρατηρητήριο για τη δίκη του NSU που γίνεται στο Μόναχο, δεν φθάνει τα θύματα και οι συγγενείς των θυμάτων να δικαιωθούν μόνο στην αίθουσα του δικαστηρίου, αλλά πρέπει να γίνει και στην κοινή γνώμη. Μια καταδίκη, βέβαια, ειδικά όταν αφορά τόσο μεγάλο αριθμό κατηγορουμένων θα παίξει το ρόλο της, αλλά το κυριότερο είναι οι άνθρωποι που είναι μάρτυρες κατηγορίας να μην νιώσουν μόνοι τους και εκεί χρειάζεται ένα μεγάλο αντιφασιστικό κίνημα που θα τους στηρίξει.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.