Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΣΑ της 5/05/2015, τέθηκε ως θέμα στην ημερήσια διάταξη από τον σύμβουλο Αντώνη Αντανασιώτη η έκδοση ψηφίσματος για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Σύμφωνα με την ενημέρωση που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ΔΣΑ: “Το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι ο Σύλλογος έχει λάβει θέση επί του θέματος κατά το παρελθόν και κατόπιν τούτου δεν χρειάζεται επαναληπτική τοποθέτησή του”.
Αναδημοσιεύουμε εδώ το από 24/09/2013 Ψήφισμα (μετά τη δολοφονία Φύσσα) στο οποία αναφέρεται η ενημέρωση, με την υπενθύμιση ότι, αν και αποφασίστηκε με πρόεδρο τον κ. Αδαμόπουλο, δεσμεύει τον ΔΣΑ στο σύνολό του, μακριά από κάθε λογική “ίσων αποστάσεων” ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα της φασιστικής βίας (για περισσότερα, σχετικά με την πρόσφατη πρακτική του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΣΑ βλέπε εδώ).
————————————-
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Ακαδημίας 60, 10679 Αθήνα
Τηλ.: 210-3398-270, 271
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, εκδίδουμε το ακόλουθο
ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ
Αθήνα, 24 Σεπτεμβρίου 2013
Ο ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ
Α. Ότι, ήδη στο πλαίσιο της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας (1776), διακηρύσσονται ως «αυταπόδεικτες αλήθειες» ότι «όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι και προικίζονται από το Δημιουργό τους με συγκεκριμένα απαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι η Ζωή, η Ελευθερία και η Επιδίωξη της Ευτυχίας» και, ομοίως, στο πρώτο άρθρο της Γαλλικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (1789) διακηρύσσεται ότι «οι άνθρωποι γεννιούνται και παραμένουν ελεύθεροι και ίσοι στα δικαιώματα»,
Β. Ότι η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948), η Αμερικανική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων και των Καθηκόντων του Ανθρώπου (1948) και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1950) υιοθετήθηκαν στον απόηχο του τρόμου, της αθλιότητας, της βαρβαρότητας και της θηριωδίας των δικτατορικών, φασιστικών και ναζιστικών καθεστώτων, που αιματοκύλισαν ολόκληρο τον κόσμο, ταπείνωσαν τον άνθρωπο και εξευτέλισαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια,
Γ. Ότι η Ελλάδα αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος στη Διεθνή Σύμβαση για την Εξάλειψη κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων (1965), η οποία διακηρύσσει, μεταξύ άλλων, ότι «όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και δικαιούνται την ίση προστασία του νόμου ενάντια σε κάθε διάκριση και ενάντια σε κάθε υποκίνηση σε διάκριση … οποιαδήποτε θεωρία ανωτερότητας που βασίζεται στη φυλετική διαφοροποίηση είναι επιστημονικά ψευδής, ηθικά καταδικαστέα, κοινωνικά άδικη και επικίνδυνη, και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για φυλετική διάκριση, στη θεωρία ή στην πράξη, πουθενά … η διάκριση μεταξύ των ανθρώπων με βάση τη φυλή, το χρώμα ή την εθνική προέλευση είναι εμπόδιο στις φιλικές και ειρηνικές σχέσεις μεταξύ των εθνών και είναι ικανή να διαταράξει την ειρήνη και την ασφάλεια μεταξύ των λαών και την αρμονία των ανθρώπων που ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο ακόμα και εντός ενός και του αυτού Κράτους» και υποχρεώνει τα κράτη μέρη της Σύμβασης να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων,
Δ. Ότι η Ελλάδα δεσμεύεται από το άρθρο 20 του Διεθνούς Συμφώνου Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων (1966), το οποίο υποχρεώνει τα συμβαλλόμενα κράτη να απαγορεύουν δια νόμου κάθε προπαγάνδα υπέρ του πολέμου και κάθε επίκληση εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους, που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας,
Ε. Ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 του ελληνικού Συντάγματος (1975), «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας» ενώ, επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 εδ. α’ αυτού, «όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων»,
ΣΤ. Ότι, όπως προκύπτει από το σύνολο σχεδόν των σχετικών διεθνών και συνταγματικών κειμένων ανά τον κόσμο, η απαγόρευση διακρίσεων μεταξύ των ανθρώπων ως προς τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες τους αποτελεί γενική αρχή του διεθνούς δικαίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του διεθνούς συνταγματικού δικαίου,
Ζ. Ότι δεν υπάρχει σπιθαμή ελληνικής γης που να μην ποτίστηκε με το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων – των πατεράδων και των παππούδων μας – οι οποίοι, αγωνιζόμενοι για την Ελευθερία, υπέστησαν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, βασανίστηκαν φριχτά και πέθαναν από τις σφαίρες, την πείνα, τις αρρώστιες και τις κακουχίες, καθ’ όλη τη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής,
Η. Ότι, βάσει του άρθρου 2 του Κώδικα Δεοντολογίας του Δικηγορικού Λειτουργήματος (1980), ο Δικηγόρος, ως υπέρμαχος της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, έχει καθήκον να υπερασπίζεται με θάρρος και αυταπάρνηση το Σύνταγμα, τα δικαιώματα του ανθρώπου και τους δημοκρατικούς θεσμούς· αξίες αδιαπραγμάτευτες για το παρόν και το μέλλον του Λαού και του Έθνους,
ΥΙΟΘΕΤΕΙ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
1. Καταδικάζει απερίφραστα το φασισμό και το ναζισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, την προπαγάνδα υπέρ του πολέμου καθώς και την επίκληση εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας, ως ακραία εγκληματικές συμπεριφορές σε βάρος του ανθρώπου και της ανθρωπότητας.
2. Εκφράζει την έκπληξή του για το γεγονός ότι η συντεταγμένη Πολιτεία ανέχεται εδώ και καιρό την ανάπτυξη και δραστηριοποίηση νεοναζιστικών «ταγμάτων εφόδου» σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια, τα οποία επιτίθενται και βιαιοπραγούν σε βάρος ημεδαπών, αλλοδαπών, μεταναστών και προσφύγων, με τα σχετικά ντοκουμέντα να έχουν κατακλύσει τον Τύπο και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, χωρίς οι δράστες να συλλαμβάνονται από την Αστυνομία και να οδηγούνται ενώπιον της Δικαιοσύνης.
3. Αντιτίθεται σε κάθε απόπειρα σύγκρισης – πολλώ δε μάλλον συμψηφισμού – της γενικευμένης και διαρκώς αυξανόμενης εγκληματικής και δολοφονικής δράσης των νεοναζί, με οποιαδήποτε άλλη μορφή παράνομης βίας που απασχολεί την ελληνική καθημερινότητα, καθώς οι απόπειρες αυτές συνεπάγονται την υποβάθμιση του φαινομένου και συμβάλλουν στη συνειδησιακή αποδοχή του από ένα μέρος των Ελλήνων πολιτών.
4. Εκτιμά ότι η διοργάνωση από νεοναζιστικά μορφώματα δήθεν «φιλανθρωπικών» δραστηριοτήτων, όπως είναι τα συσσίτια και οι εθελοντικές αιμοδοσίες, με κριτήριο τη φυλή ή την εθνικότητα, δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τον ανθρωπισμό και την εν γένει αγάπη για τον άνθρωπο αλλά αποτελούν εκδηλώσεις διακρίσεων και μίσους, με στόχο το διαχωρισμό των ανθρώπων και την εκμετάλλευση των εμπλεκομένων για πολιτικούς, κομματικούς ή εκλογικούς σκοπούς.
5. Δηλώνει ότι οι βιαιοπραγίες σε βάρος αλλοδαπών «μικροπωλητών» με στόχο δήθεν την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου («παραεμπορίου») συνιστούν αντιποίηση των αρμοδιοτήτων των πολιτειακών αρχών, των θεσμικών οργάνων της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης, προσβάλλοντας όχι μόνο την αξία του ανθρώπου αλλά και την αξιοπρέπεια της ίδιας της Πολιτείας, η οποία έχει την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα για την καταστολή των όποιων ποινικών αδικημάτων καθώς και για την τιμωρία των δραστών.
6. Θεωρεί ότι απέναντι στο «τυφλό» μίσος και τη βία δεν υπάρχουν δεξιοί, αριστεροί και κεντρώοι· υπάρχουν μόνο δημοκρατικοί πολίτες, οι οποίοι καλούνται να υπερασπιστούν το συνταγματικό μας πολιτισμό, όποιες κι αν είναι οι επιμέρους ιδεολογικές ή πολιτικές τους πεποιθήσεις ή οι κομματικές τους τοποθετήσεις.
7. Καλεί την Ελληνική Πολιτεία και καθένα από τα αρμόδια όργανα του κράτους να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση της ναζιστικής απειλής και ιδίως, μεταξύ άλλων:
7.1. Να μεριμνούν για την άτεγκτη εφαρμογή του νόμου ώστε οι αστυνομικές αρχές να συλλαμβάνουν άμεσα και να οδηγούν ενώπιον της Δικαιοσύνης τους δράστες των ναζιστικών εγκλημάτων, αποτάσσοντας συγχρόνως από το Αστυνομικό Σώμα κάθε μέλος του το οποίο αποδεικνύεται ότι εμπλέκεται σε ναζιστικά εγκλήματα και το οποίο, ειδικότερα, «ενθαρρύνει» ή «ανέχεται» ή «καλύπτει» την τέλεση τέτοιων εγκλημάτων ή συνεργάζεται με οποιοδήποτε μεμονωμένο άτομο ή οργανωμένη ομάδα ατόμων για την τέλεση των εγκλημάτων αυτών.
7.2. Να ελέγχουν πειθαρχικά ή ποινικά, ανάλογα με την περίπτωση, κάθε δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό, ο οποίος συμμετέχει σε εκδηλώσεις ναζιστικού μίσους ή βίας, «εξωραΐζει» ή «δικαιολογεί» τέτοιες εκδηλώσεις ή «ενθαρρύνει» με οποιονδήποτε τρόπο την κατάλυση του Συντάγματος, την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος ή την παραβίαση των συνταγματικώς και διεθνώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη.
7.3. Να αρνούνται την αδειοδότηση οποιασδήποτε δημόσιας δραστηριότητας ή εκδήλωσης δήθεν «φιλανθρωπικού» χαρακτήρα που συνεπάγεται διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων με βάση απαγορευμένα κριτήρια και, κατ’ επέκταση, καλλιέργεια του μίσους και της βίας.
7.4. Να απέχουν από προκλητικές δημόσιες δηλώσεις ή «ευχολόγια» που γίνονται για το θεαθήναι χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα καθώς και από ημίμετρα, τα οποία όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την άνοδο του νεοναζισμού αλλά, αντιθέτως, διογκώνουν το πρόβλημα και καθιστούν τις ακραίες ομάδες συμπαθείς ή αποδεκτές από ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών.
7.5. Να μεριμνήσουν για την καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας και να αντιμετωπίσουν κάθε άλλο κοινωνικό φαινόμενο που βρίσκεται στη ρίζα της αγανάκτησης των πολιτών και της συνακόλουθης ανόδου του μίσους και της βίας.
7.6. Να αναμορφώσουν πλήρως το πρόγραμμα της δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης, προκειμένου οι νέοι άνθρωποι να διδάσκονται την αξία του ανθρώπου, το πνεύμα της πολυφωνίας και της ανεκτικότητας και, εν γένει, όλες τις θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου και της δημοκρατικής κοινωνίας, ώστε να διαπλάθονται σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες, οι οποίοι θα είναι ανά πάσα στιγμή σε θέση να υπερασπίζονται τις δημοκρατικές και δικαιοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας, να προάγουν τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αντιστέκονται απέναντι σε όποιον επιχειρεί να καταλύσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα ή επιβουλεύεται το συνταγματικό μας πολιτισμό.
7.7. Να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες, διοργανώνοντας, με τη συμμετοχή εξειδικευμένων νομικών, ιστορικών, πολιτικών και οικονομικών επιστημόνων, εκστρατείες ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και υπενθύμισης σε ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό των αιτιών και των συνεπειών, της απειλής, των κινδύνων και της φρίκης που συνεπάγεται η άνοδος του φασισμού και του ναζισμού απέναντι στη δημοκρατική κοινωνία, στα δικαιώματα του ανθρώπου και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
8. Καλεί όλους τους δημοκρατικούς πολίτες – και πρώτους από όλους, τους Δικηγόρους – να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων· να μη διστάζουν να καταδικάζουν, να καταγγέλλουν και να αντιστέκονται με κάθε θεμιτό και νόμιμο μέσο απέναντι στο φασισμό και το ναζισμό, απορρίπτοντας την ακραία συνθηματολογία και συνειδητοποιώντας ότι η ευθύνη για τα προβλήματά μας δεν μπορεί να αποδίδεται στα πλέον αδύναμα μέλη της κοινωνίας μας.
Να μην επιτρέψουμε στην οικονομική κρίση να έχει ως συνέπεια την καταστροφή του ανθρωπισμού και του πολιτισμού μας.
Ποτέ ξανά!
Το παρόν κοινοποιείται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Πρόεδρο της Βουλής, στον Πρωθυπουργό, στα πολιτικά κόμματα και στους καθ’ ύλην αρμόδιους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΕΠΑΜ. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ