(Κείμενο-Συνέντευξη του Δημήτρη Ψαρρά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΕφΣυν, 21/4/2015.)
Ως ένα πολύ σημαντικό βήμα για την καταπολέμηση της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής, χαρακτηρίζει τη δίκη της ηγεσίας και των μελών της ακροδεξιάς οργάνωσης, δίκη που θα επαναληφθεί στις 7 Μαΐου, ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και συγγραφέας του βιβλίου «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» Δημήτρης Ψαρράς.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα/δημοσιογράφο, που έχει «χαρτογραφήσει» το φαινόμενο ‘Χρυσή Αυγή’ σε όλην την πορεία της από τη γέννησή της, η απουσία της ηγεσίας της από τη χθεσινή δικαστική διαδικασία αντικρούει τους ισχυρισμούς της για δίωξη υποκινούμενη από πολιτικές επιδιώξεις.
Κατά το Δημήτρη Ψαρρά, η οργάνωση, ήδη, έχει απωλέσει μεγάλο τμήμα από τη δύναμή της και σε παραδοσιακά της «κάστρα», το δε αποτέλεσμα της δίκης δεν πρόκειται, βέβαια, να συντελέσει στην εκρίζωση των ακροδεξιών και ναζιστικών ιδεωδών της, αλλά θα βάλει τέρμα στις εγκληματικές, ρατσιστικές και ξενόφοβες, επιθέσεις της.
Μιλώντας για τις προοπτικές της δίκης και ποιά αναμένεται να είναι η γενικώτερη έκβασή της, ο Δημήτρης Ψαρράς απάντησε, μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ:
«Ξέρετε, υπάρχουν πολλές δίκες μέχρι σήμερα και μάλιστα έχουν φτάσει και στον τελευταίο βαθμό, με κατηγορούμενους μέλη και στελέχη μέχρι και τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής. Είναι η πρώτη φορά που μέχρι και η ηγεσία της οργάνωσης φτάνει στο εδώλιο. Οπότε αυτό που περιμένουμε από το δικαστήριο είναι να εξιχνιάσει τι ακριβώς συμβαίνει και κατά πόσον ισχύει το κατηγορητήριο, το οποίο αναφέρει ότι η οργάνωση αυτή είναι μια εγκληματική οργάνωση, σύμφωνα με όσα λέει το άρθρο 187/1 του ποινικού κώδικα».
Και προσθέτει:
«(…)Δεν μπορεί κανένας να προδικάσει το αποτέλεσμα της δίκης. Όμως το κατηγορητήριο και η δικογραφία που έχει σχηματιστεί αφορά πάνω από 100 υποθέσεις, δικογραφίες που αφορούν την εγκληματική δράση στελεχών και μελών της Χρυσής Αυγής. Θα ήταν εντελώς ακατανόητο το να αποδώσει κανένας αυτή τη δράση σε ξαφνικές πρωτοβουλίες ή τρέλλα μελών και στελεχών της οργάνωσης. Αντίθετα, υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν ότι αυτή η οργάνωση δρα με απολύτως ιεραρχημένο τρόπο και ότι δεν πραγματοποιούν τίποτα τα μέλη της, παρά μόνο με εντολές της ηγεσίας. Εξάλλου, η χθεσινή απουσία της ηγεσίας της οργάνωσης από το δικαστήριο έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τον ισχυρισμό της ότι πρόκειται για μια πολιτική δίωξη. Αν υπήρχε πολιτική δίωξη θα έπρεπε βέβαια να είναι παρόντα τα ίδια τα μέλη της ηγεσίας για να αποκρούσουνε αυτή την πολιτική δίωξη. Αντίθετα, άφησαν τους δικηγόρους, τους ποινικολόγους να συζητούν για διαδικαστικά ζητήματα, ελπίζοντας ότι μέσω της διαδικασίας μπορεί να βρεθεί κάποιο πάτημα για να ακυρωθεί αυτή η δίκη».
Όσον αφορά το βασικό επιχείρημα της οργάνωσης ότι η δίωξή της υποκινείται πολιτικά, ο συγγραφέας της «Μαύρης Βίβλου», υπογράμμισε το γενικότερο πολιτικό υπόβαθρο που γέννησε το φαινόμενο, αλλά και τις συνέπειες της γιγάντωσής της οργάνωσης:
«Επί χρόνια η Χρυσή Αυγή δρούσε κάτω από το κουκούλι ασφαλείας του κράτους, όντας ένα είδος μοντέρνου παρακρατικού μηχανισμού, κάνοντας τη βρωμοδουλειά πίσω από τα ΜΑΤ κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων. Είχε υποτιμηθεί η δυναμική αυτού του ναζιστικού μορφώματος και είχε θεωρηθεί ότι πάντοτε μπορεί να ελέγχεται από τους μηχανισμούς και να αξιοποιείται από αυτούς είτε με τη μορφή αγανακτισμένων πολιτών, είτε απλών μαχαιροβγαλτών που κάνουν τη βρωμοδουλειά πίσω από τις γραμμές τις αστυνομίας. Όμως, αυτά άλλαξαν όταν βρέθηκε στα πρόθυρα της Βουλής η οργάνωση. Αν μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτική παρέμβαση, εγώ θα έλεγα ότι πρέπει να δούμε την πολιτική παρέμβαση που επί τόσα χρόνια εμπόδιζε τη δικαιοσύνη να κάνει το βήμα παραπάνω που έκανε σήμερα. Γιατί, επαναλαμβάνω, δίκες με στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής υπήρχαν πάρα πολλές ακόμα και απόφαση του Αρείου Πάγου που περιγράφει τη δράση της έχουμε από τα τέλη της δεκαετίας της προηγούμενης, όμως ούτε μια φορά δεν κλήθηκε η ηγεσία της, έστω και για μια απλή ερώτηση από τις ανακριτικές αρχές. Αυτό, δυστυχώς, χρειάστηκε να υπάρχει η δολοφονία του Φύσσα, ενός Έλληνα δηλαδή, για να κινητοποιηθεί και ο λαϊκός παράγοντας αλλά και οι μηχανισμοί του κράτους και να έχουμε τις σημερινές εξελίξεις».
Στην προοπτική ότι παρά τη δίκη και μία ενδεχόμενη καταδίκη, η Χρυσή Αυγή ενδέχεται να διατηρήσει την επιρροή της στην κοινωνία και την πολιτική, λόγω της γιγάντωσης του φαινομένου της μετανάστευσης και του ασταμάτητου κύματος παρανόμως εισερχομένων ανθρώπων στην ελληνική επικράτεια, ο Δημήτρης Ψαρράς τόνισε:
«Στην πραγματικότητα η Χρυσή Αυγή ανακάλυψε τους μετανάστες τα τελευταία χρόνια. Οι πρώτοι στόχοι της ήταν άλλοι. Ήταν οι πολιτικοί της αντίπαλοι, η Αριστερά, φοιτητές αριστερών σχημάτων κλπ. Ποια είναι η λύση που προτείνει η Χρυσή Αυγή στο μεταναστευτικό; Αυτή που πρότεινε ο Χίτλερ για τους Εβραίους. Οπότε δεν νομίζω ότι μπορεί πολιτικά να κερδίσει από αυτή την υπόθεση. Εξάλλου, είναι σημαντικό ότι στις τελευταίες εκλογές, που κάπως περιορίστηκαν τα ποσοστά της οργάνωσης, η Χρυσή Αυγή έπεσε στα κάστρα που είχε δημιουργήσει στο κέντρο της Αθήνας για παράδειγμα, ή στην Β’ Περιφέρεια του Πειραιά, έχασε, δηλαδή, την υποστήριξη σε αυτά τα σημεία της πρωτεύουσας , σημάδι ότι δεν είναι το μεταναστευτικό αυτό που θρέφει στην πραγματικότητα την οργάνωση. Και περιορίστηκε να κρατάει τις δυνάμεις της στα μέρη που παραδοσιακά έχει δυνάμεις η ελληνική ακροδεξιά σε κάποια μέρη της Πελοποννήσου, της Βορείου Ελλάδας κλπ».
Στην ερώτηση εάν υπάρχει η πιθανότητα, έστω και χωρίς Χρυσή Αυγή, μία ακροδεξιά νοοτροπία και παράταξη στην Ελλάδα, να αποκτήσει μεγαλύτερη ισχύ, δεδομένου ότι και στην Ευρώπη- με άμεσα πρόσφατο παράδειγμα την περίπτωση της Φιλανδίας-διογκώνονται οι εθνικιστικές, ακροδεξιές και ξενόφοβες, τάσεις, ο δημοσιογράφος επεσήμανε:
«Πραγματικά, αυτό είναι ένα πανευρωπαϊκό ζήτημα, δηλαδή την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού ο οποίος διαδέχθηκε την αποτυχία της σοσιαλδημοκρατίας ακολουθεί ένα σημαντικό ρεύμα ευρωσκεπτικισμού με ακροδεξιά και ξενόφοβα χαρακτηριστικά σε όλη την έκταση της Ευρώπης. Το διαφορετικό με την Ελλάδα -και αυτό είναι που κατά τη γνώμη μου είναι σημαντικό για τη δίκη αυτή- είναι ότι το ακροδεξιό σχήμα με τη μορφή της Χρυσής Αυγής ήταν ταυτόχρονα το πιο βίαιο και εγκληματικό σχήμα απ’ όσα παρουσιάζονται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Ακόμα πιο ακραίο και από το ανοικτά ρατσιστικό ουγγρικό Γιομπικ. Ούτε το Γιομπικ δε θέλει να έχει σχέση με τη Χρυσή Αυγή, για να σας δώσω να καταλάβετε. Οπότε αυτό που μπορεί να κάνει η δίκη δεν είναι βεβαίως να λύσει το πρόβλημα των ακροδεξιών και ρατσιστικών ιδεών, αυτό είναι πολιτικό ζήτημα, αλλά μπορεί ν’ αντιμετωπίσει το ζήτημα των ρατσιστικών επιθέσεων των εγκλημάτων των βραδινών των ταγμάτων εφόδου και ήδη με τις πρώτες συλλήψεις τον Σεπτέμβριο του 2013, έχουν ευτυχώς μειωθεί εξαιρετικά δραστικά όλες αυτές οι επιθέσεις, έχουν εξαφανιστεί τα τάγματα εφόδου από τις γειτονιές της Αθήνας».