31/10/16, Αντιφασιστική συγκέντρωση στο Εφετείο. Φωτό: Αφροδίτη Φράγκου.
(Κείμενο: Αφροδίτη Φράγκου, Εργατική Αλληλεγγύη, 29/1/2020)
Μετά τους συνηγόρους των Αιγύπτιων αλιεργατών, το λόγο στο δικαστήριο πήραν οι συνήγοροι των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Αξιοποιώντας κι αυτοί στο έπακρο τα στοιχεία της δικογραφίας καθώς και όλα τα στοιχεία που ήρθαν στο φως στα 4,5 χρόνια της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης, περιέγραψαν την επίθεση της 12ης Σεπτέμβρη στο Πέραμα αποδεικνύοντας πως ήταν δολοφονική, οργανωμένη κεντρικά από τη Χρυσή Αυγή και καθοδηγούμενη από την ηγεσία σε πραγματικό χρόνο, ενώ δεν άφησαν καμία αμφιβολία για την ύπαρξη της εγκληματικής οργάνωσης και τη ναζιστική της ιδεολογία.
Χάρης Στρατής
Ο Χάρης Στρατής που ξεκίνησε την αγόρευσή του στις 22 Γενάρη και ολοκλήρωσε στις 23/1 (408η και 409η συνεδρίαση) περιέγραψε τα χαρακτηριστικά και τον στόχο της επίθεσης, βασισμένος στο υλικό που έχει προκύψει. Ήταν μια επίθεση οργανωμένη, πράγμα που αποδεικνύουν οι μαρτυρίες των θυμάτων που κάνουν λόγο για αιφνιδιαστική εμφάνιση του τάγματος εφόδου που έκλεισε τον χώρο, χρήση όπλων, συγκεκριμένους ρόλους και λήξη της επίθεσης με παράγγελμα, όπως ξεκίνησε.
Μια επίθεση με ανθρωποκτόνο στόχο, όπως αποδεικνύει η φρασεολογία των χρυσαυγιτών όπως τη μετέφεραν τα θύματα και ο μάρτυρας Α. Λυριτζής (οδηγός λεωφορείου), τα φονικά αντικείμενα (στειλιάρια με μεταλλικές απολήξεις), ο διάλογος Λαγού-Δεβελέκου αμέσως μετά την επίθεση, το γεγονός ότι οι επιτιθέμενοι σημάδεψαν το κεφάλι (αναφέρθηκε αναλυτικά σε χτυπήματα που τα θύματα υπέστησαν στα χέρια επειδή τα σήκωσαν για να προστατέψουν τα κεφάλια τους –χρειάστηκαν ράμματα και γύψους), ακόμη και η απολογία του κατηγορούμενου Κ. Αντωνακόπουλου ο οποίος είπε «οι σημαίες έπεφταν σφεντόνα».
Εξήγησε ότι ο σκοπός δεν επιτεύχθηκε όχι γιατί οι χρυσαυγίτες δεν το ήθελαν, αλλά γιατί δεν κατόρθωσαν να απομονώσουν κανέναν (όπως κατάφεραν με τον Παύλο Φύσσα) καθώς και επειδή ήταν μια ολιγόλεπτη καταδρομική επίθεση. Έδωσε το χρονικό πλαίσιο της επίθεσης βασιζόμενος στα μηνύματα του Λαγού πριν και μετά την επίθεση. Ανέλυσε τον μακροπρόθεσμο στόχο μιας τέτοιας επίθεσης που δεν ήταν άλλος από τον έλεγχο της ζώνης του Περάματος, το χτύπημα του συνδικαλισμού και τη διασπορά τρόμου σε μια ολόκληρη περιοχή τεράστιου οικονομικού ενδιαφέροντος. Όπως έδειξε, αυτά αποδεικνύονται από πολλές δηλώσεις στελεχών της ΧΑ όπως οι Λαγός, Παναγιώταρος, Μίχος, Κασιδιάρης κ.ά. Αυτό, σε συνδυασμό με την σε ζωντανό χρόνο καθοδήγηση από τον Λαγό (όπως έδειξε, ο Λαγός μιλούσε με τον πυρηνάρχη Πανταζή και τον Χατζηδάκη, τους επικεφαλής της επίθεσης, πριν και μετά την ενέδρα), δείχνει ξεκάθαρα ότι μια τέτοια επίθεση δεν μπορούσε να είναι απόφαση της τοπικής που την έκανε, αλλά κεντρική απόφαση.
Αφού ανέλυσε για κάθε έναν από τους κατηγορούμενους τον ρόλο του στην επίθεση και στη Χρυσή Αυγή, ο Χ. Στρατής προχώρησε στο ζήτημα της εγκληματικής οργάνωσης. Πατώντας πάνω σε πάμπολλα στοιχεία μίλησε για τη ναζιστική ιδεολογία της ΧΑ, τον διπλό λόγο που χρησιμοποιεί για να την καμουφλάρει, τις πολλές αναφορές χρυσαυγιτών σε υπάρχον καταστατικό πριν το 2012, πράγμα που καταρρίπτει τον ισχυρισμό τους ότι «πρώτο και μόνο» είναι αυτό που κατέθεσαν μετά την είσοδό τους στη Βουλή. Αναφέρθηκε στα οπλοστάσια και την εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου, στην ιεραρχία και την πειθαρχία που διέπει όλη την οργάνωση, στα κηρύγματα μίσους ενάντια σε αλλοδαπούς, τσιγγάνους κ.ά, στη αξιοποίηση των εκλογών από τη ΧΑ με το σκοπό της κατάλυσης της δημοκρατίας. Έκανε επίσης εκτενή αναφορά στις δεκάδες επιθέσεις που έφτασαν σε αυτό το δικαστήριο, με πολλές από αυτές να μην περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, επιθέσεις σε στέκια, σε αριστερούς, σε μετανάστες, σε σπίτια και μαγαζιά, το πογκρόμ μετά τη δολοφονία Καντάρη, τις επιδρομές στις λαϊκές. «Στο τέλος αυτής της δίκης η κοινωνία και η εργατική τάξη φωνάζει ‘ποτέ ξανά φασισμός’», υπογράμμισε μεταξύ άλλων κλείνοντας την αγόρευσή του.
Μάνος Μαλαγάρης
Στη συνέχεια ο Μάνος Μαλαγάρης, που αγόρευσε στις 23 και 24 Γενάρη (409η-410η συνεδρίαση), περιέγραψε ενδελεχώς το πώς η ναζιστική ιδεολογία και η αρχή του αρχηγού διαποτίζουν όλη τη συγκρότηση και τη δράση της Χρυσής Αυγής. Έδειξε πώς προκύπτει από τα στοιχεία η σχέση υποταγής των κατώτερων μελών προς τα ανώτερα, το ότι η Κεντρική Διοίκηση είναι η αρμόδια για να εγκρίνει την ένταξη ενός νέου μέλους στην οργάνωση, καθώς επίσης και να κάνει τον διορισμό των στελεχών (γραμματέας τοπικής, πενταμελές) και, τέλος, πώς προκύπτει η στρατιωτική δομή της Χ.Α.
Τόνισε ότι η ναζιστική ιδεολογία και η Αρχή του Αρχηγού δεν προκύπτουν μόνο από το καταστατικό της δεκαετίας του ’80, αλλά και από κείμενα και ομιλίες των στελεχών το διάστημα αμέσως πριν τις συλλήψεις. Για παράδειγμα στον δίσκο της Ουρανίας Μιχαλολιάκου, σε έγγραφο του Φλεβάρη του 2013 αναφέρεται: «Στην κορυφή αυτής της Ιεραρχικής πυραμίδας βρίσκεται ο Άνθρωπος που όλοι σεβόμαστε και όλοι ακολουθούμε. Ο γνήσιος εκφραστής της Ιδεολογίας μας, ο Αρχηγός μας ο Νίκος Μιχαλολιάκος», γίνεται δηλαδή ακόμη και ονομαστική αναφορά του αρχηγού.
Κατέρριψε το επιχείρημα των κατηγορούμενων ηγετών της ναζιστικής συμμορίας ότι είναι κατηγορούμενοι «συγκυριακά», επειδή έτυχε να εκλεγούν βουλευτές. Έδειξε με πλήθος στοιχείων ότι οι βουλευτές αποτελούν προσωπική επιλογή του Μιχαλολιάκου, ενώ ο χρυσαυγίτης Σιώης που εκλέχτηκε «συγκυριακά», αναγκάστηκε σε παραίτηση για να μπει ο Ματθαιόπουλος.
Πολύ εκτενώς αναφέρθηκε στον ρόλο των ηγετών της ΧΑ στα εγκλήματα των ταγμάτων εφόδου. Με τις ομιλίες τους προέτρεπαν τα μέλη στις δολοφονικές αυτές επιθέσεις, παρείχαν καθοδήγηση και πολλές φορές συμμετείχαν αυτοπροσώπως, ενώ μετά την επίθεση παρείχαν κάλυψη, ακόμη και νομική βοήθεια στους δράστες που τύχαινε να συλληφθούν. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον μηχανισμό συγκάλυψης: «Ο μηχανισμός συγκάλυψης που στήθηκε από τους κατηγορούμενους βουλευτές για τις εγκληματικές ενέργειες των μελών της οργάνωσης αποτελεί βασική απόδειξη της εκ μέρους τους έγκρισης των επιθέσεων. […] Το Σχέδιο συγκάλυψης, εκτός από ψέματα, περιείχε ευθείες απειλές και χρήση βίας καθ’ όσον είχαμε ξύλο στους μάρτυρες του Π. Φύσσα… απειλές στον αστυνομικό Κουρετζή [σ.σ: μάρτυρας κατηγορίας που έκανε τη σύλληψη Ρουπακιά]… απειλές στην Ζώρζου [σ.σ: αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Φύσσα]… επίθεση στη συνήγορο πολιτικής αγωγής, την κ. Τομπατζόγλου, ύβρεις και χειροδικίες από τους συνηγόρους υπεράσπισης», τόνισε χαρακτηριστικά.
Παναγιώτης Σαπουντζάκης
Τη σκυτάλη πήρε ο Παναγιώτης Σαπουντζάκης, αγορεύοντας κατά την 410η και 411η συνεδρίαση (24 και 28 Γενάρη).
Αναφέρθηκε αρχικά στην αποδεδειγμένη ναζιστική φύση της Χρυσής Αυγής, θυμίζοντας, μεταξύ άλλων: «Ο μάρτυρας υπεράσπισης του ίδιου του Μιχαλολιάκου, δημοσιογράφος Άρης Σπίνος, όταν του επιδείχθηκε στο δικαστήριο φωτογραφία του Μιχαλολιάκου να χαιρετάει ναζιστικά μπροστά από τη σβάστικα είπε: “Είναι ο Μιχαλολιάκος με αρχαιοελληνικό χαιρετισμό και πίσω του ο μαίανδρος ανάποδα”. Δηλαδή, ομολόγησε ότι η σβάστικα είναι ο μαίανδρος της Χρυσής Αυγής ανάποδα… Το κεντρικό στέλεχος, μέλος της επιστημονικής ομάδας στη Βουλή και υποψήφιος βουλευτής Ημαθίας, δικηγόρος Ηλίας Σταύρου, αποκάλυψε ότι η Χρυσή Αυγή είναι καθαρά εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση και ότι ο ίδιος όταν εισήλθε στο κόμμα ορκίσθηκε στις 21 Δεκέμβρη 2011, ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, δηλαδή τη μικρότερη ημέρα του χρόνου, νύχτα, στο Φαλακρό Όρος της Δράμας, μπροστά στην πολεμική σημαία του Πολεμικού Ναυτικού του Τρίτου Ράιχ. Είναι η ίδια σημαία, με τη σβάστικα, που βρέθηκε στο κινητό του Κασιδιάρη».
Για την δολοφονική επίθεση σε βάρος των συνδικαλιστών, περιέγραψε: «Έδρασαν με στρατιωτική ακρίβεια, βάσει σχεδίου, που εκ των προτέρων είχαν καταστρώσει. Αρχικά τους εγκλώβισαν κατεβαίνοντας σε δύο ομάδες από δύο κάθετους δρόμους ώστε να μην έχουν δίοδο διαφυγής, σε σημείο που η λεωφόρος Δημοκρατίας στενεύει και δεν έχει σχεδόν καθόλου φωτισμό, και αφού συστήθηκαν ότι είναι της Χρυσής Αυγής και δήλωσαν ότι το Συνδικάτο τέλειωσε και ότι θα τους εξαφανίσουν, ακαριαία επιτέθηκαν πρώτα στον πρόεδρο του Συνδικάτου, Σωτήρη Πουλικόγιαννη, τον χτύπησαν στο κεφάλι με καδρόνι που έφερε μεταλλική αιχμηρή απόληξη με προφανή σκοπό να του αφαιρέσουν τη ζωή. Από το χτύπημα ο Πουλικόγιαννης γέμισε αίματα και έπεσε κάτω ημιλιπόθυμος, σώθηκε δε η ζωή του όταν οι σύντροφοί του τον κάλυψαν με τα σώματά τους για να τον προστατεύσουν αλλά και γιατί από καθαρή τύχη και λόγω του σκότους δεν τον πέτυχε στο κεφάλι το μεταλλικό μέρος του καδρονιού αλλά το ξύλινο. Στη συνέχεια επιτέθηκαν και τραυμάτισαν άλλους 8, μεταξύ των οποίων ήταν ο πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου Ιορδάνης Πουντίδης, ο αντιπρόεδρος Μιχάλης Βαξεβάνης και άλλα δοκιμασμένα στελέχη του ταξικού σωματείου, με στόχο να τους εξοντώσουν βιολογικά, γιατί τα όπλα που χρησιμοποίησαν αυτό τον σκοπό εξυπηρετούσαν. Για να πετύχουν ανενόχλητοι τον σκοπό τους είχαν αποκλείσει τη λεωφόρο Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα με τις δύο ομάδες επιτέθηκε και τρίτη ομάδα, επίσης οπλισμένη, προερχόμενη από τον πυρήνα της Σαλαμίνας, η οποία μόλις είχε αποβιβασθεί από τα καραβάκια Σαλαμίνας – Περάματος».
Στις 28 Γενάρη ξεκίνησε την αγόρευσή του ο Θ. Θεοδωρόπουλος, ο οποίος θα συνεχίσει στις 29/1 (πιο αναλυτικό ρεπορτάζ στο επόμενο φύλλο). Η συνεδρίαση της 30/1 ματαιώνεται.
Επόμενες δικάσιμες
Οι επόμενες δικάσιμες για τον Φλεβάρη είναι: 10/2, 11/2, 12/2, 17/2, 20/2, 21/2, 25/2 και 26/2 στο Εφετείο. 13/2, 19/2 και 27/2 στον Κορυδαλλό.