Γιατί;
Με τη δημοσιοποίηση χτες του βίντεο από την Εφημερίδα των Συντακτών στο οποίο ο Μιχαλολιάκος, στις 26 Σεπτεμβρίου 2013, δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά ότι ουδέποτε έκλεισε η τοπική οργάνωση της Νίκαιας και ότι η δράση της ήταν απολύτως “συνήθης” και όμοια με τις υπόλοιπες τοπικές, κατεδαφίζεται και το τελευταίο τέχνασμα της υπεράσπισης της ναζιστικής οργάνωσης: ότι δήθεν, μετά την δολοφονία Φύσσα, με πρωτοβουλία Μιχαλολιάκου η τοπική της Νίκαιας έκλεισε και οι υπεύθυνοι διεγράφησαν.
Ο ισχυρισμός αυτός προβλήθηκε για πρώτη φορά από την υπεράσπιση 6 χρόνια μετά την ανθρωποκτονία και ενώ έχουν υπάρξει εκατοντάδες απολογίες και υπομνήματα στα οποία ουδέποτε ειπώθηκε κάτι αντίστοιχο. Περαιτέρω ο ισχυρισμός αυτός προβάλλεται εν μέσω αντιφατικών απολογιών και καταθέσεων όπου: ο Μίχος λέει ότι διαγραφές δεν έγιναν, ο Κασιδιάρης ότι δεν θα μπορούσαν να γίνουν λόγω μη ύπαρξης μελών, ο Παναγιώταρος ισχυρίζεται ότι και διαγραφές έγιναν και το γραφείο της Νίκαιας έκλεισε, ενώ ο Παππάς δηλώνει ότι “δεν γνωρίζει για διαγραφές”. Θυμίζουμε ότι ο Πατέλης δήλωσε ότι ποτέ δεν διαγράφτηκε και ότι επισκεπτόταν μέχρι και πρόσφατα τα γραφεία της Χρυσής Αυγής, ισχυρισμός που στηρίζεται πράγματι από τηλεφωνικές κλήσεις και φωτογραφικό υλικό.
Όλα αυτά, ωστόσο, μικρή σημασία έχουν αφού πλέον υπάρχει το βίντεο των δηλώσεων Μιχαλολιάκου στις 26 Σεπτεμβρίου, σε συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Βεργίνα, όπου, ερωτώμενος άμεσα “Το κλείσατε το γραφείο σας;”, δηλώνει ευθαρσώς: “Όχι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο” και στη συνέχεια ερωτώμενος για το αν η Νίκαια είναι “σκληροπυρηνική” απαντά: “Όχι, όλα αυτα είναι μυθεύματα των δημοσιογράφων… Είναι μια συνήθης τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής”.
Είναι η πολλοστή φορά που η υπεράσπιση, ευρισκόμενη σε δύσκολη θέση, σπεύδει να προβάλλει έναν ισχυρισμό, χωρίς να έχει εξασφαλίσει εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να διαψευστεί από αποδεικτικά στοιχεία που είναι γνωστά και απολύτως προβλέψιμα. Το μοτίβο είναι τόσο επαναλαμβανόμενο, που για τα δεδομένα της δίκης μοιάζει πλέον “σύνηθες”, όσο “συνήθεις” ήταν και οι εγκληματικές πράξεις της Νίκαιας στα πλαίσια των οργανώσεων της Χρυσής Αυγής. Ενδεικτικά:
α. Ο συνήγορος υπεράσπισης Γ. Μιχαλόλιας κατέθεσε ένσταση ανάγνωσης του Καταστατικού που προσκόμισε ο Δ. Ψαρράς (η οποία τελικά απορρίφθηκε την 9/7/2018), λέγοντας ότι η σφραγίδα του εν λόγω Καταστατικού “Χρυσή Αυγή – Αγχιβασίην” δεν υφίστατο στην οργάνωση, προσκόμισε μάλιστα έγγραφο του έτους 1991 όπου η σφραγίδα γράφει μόνον “Λαϊκός Σύνδεσμος”. Όμως, το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιούσε τη συγκεκριμένη σφραγίδα προκύπτει όχι μόνο από το Καταστατικό και το έγγραφο που βρέθηκε στην οικία Παππά (“Εσωτερικός Κώδικας – Κύκλος Χρυσής Αυγής”), αλλά και από περιοδικά της Χρυσής Αυγής. Τη σελίδα ενός τέτοιου περιοδικού προσκόμισε η πολιτική αγωγή στο δικαστήριο, αμέσως μετά τον προβληθέντα ισχυρισμό.
Tεύχος Φεβρουαρίου 1988 περιοδικού ΧΑ, σελ. 15, όπου εμφαίνεται η σφραγίδα “Χρυσή Αυγή Αγχιβασίην”.
β. Παρομοίως, σε κατάθεση του μάρτυρα Γιάννη Μπασκάκη στη συνεδρίαση της 4/7/2017, η υπεράσπιση αμφισβήτησε ότι υπάρχει βίντεο όπου ο Αρχηγός θέτει το πλαίσιο των εγκληματικών ενεργειών έξω από τα εκάστοτε γραφεία της Χρυσής Αυγής (ξυλοδαρμοί διερχόμενων μεταναστών, “αντιφρονούντων” αναλόγως εμφάνισης, κλπ) με τη φράση “όσοι περνούσαν έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής (σσ: αλλοδαποί ή συριζαίοι)… ή τρέχανε ή δεν προλάβαιναν να τρέξουν”.
Μάλιστα η οργάνωση έκανε και ανάρτηση στον ιστότοπο που διατηρούσε για τη δίκη της Χρυσής Αυγής (σωσμένο εδώ):
Όμως την επόμενη μέρα, η Εφημερίδα των Συντακτών ανήρτησε το βίντεο στο διαδίκτυο, το οποίο μάλιστα προβλήθηκε και στα αναγνωστέα της δίκης αφού βρέθηκε στο σκληρό δίσκο του ίδιου του Μιχαλολιάκου:
γ. Ίδια ήταν η αντιμετώπιση όσον αφορά την αναγνώριση του Νικόλαου Μίχου από τη δασκάλα Μαρία Τρούλλου. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι ο Μίχος φορούσε, όταν τη χτύπησε, ένα λαδί τζάκετ. Κατά τη συνεδρίαση της 27/4/2017, ο συνήγορος Γ. Μιχαλόλιας (αν και δεν εκπροσωπούσε τον κατηγορούμενο) προσκόμισε φωτογραφία από την ομιλία του Μίχου την ίδια μέρα σε εσωτερικό χώρο, όπου αυτός φοράει ένα μαύρο πουλόβερ, αμφισβητώντας έτσι την αναγνώριση.
Η φωτογραφία που επέδειξε ο συνήγορος Μιχαλόλιας.
Όμως για άλλη μια φορά, η διάψευση ήρθε με την προβολή φωτογραφίας της ίδιας μέρας στον εξωτερικό χώρο (ήταν μήνας Φεβρουάριος), όπου φαίνεται ο Μίχος να φοράει το λαδί τζάκετ για το οποίο μίλησε η μάρτυρας.
Ο Μίχος με το χαρακτηριστικό λαδί τζάκετ, αμέσως μετά την επίθεση.
Η κρίσιμη διαφορά αυτών των ενδεικτικών περιστατικών με το σήμερα είναι ότι πλέον είμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο της δίκης.
Ο ισχυρισμός της διαγραφής Πατέλη, Καζαντζόγλου και λοιπών μελών της Νίκαιας και κλεισίματος των γραφείων ήταν προϊόν εξαναγκασμού, μετά την απολύτως ενοχοποιητική για τον Μιχαλολιάκο απολογία Μίχου. Αυτή εξάλλου ήταν και η αιτία των δημόσιων αντεγκλήσεων των συνηγόρων (και ανιψιών) του Μιχαλολιάκου με τον συνήγορο υπεράσπισης του Μίχου Στ. Γρηγορίου.
Ωστόσο, αν κάποιος μπορεί να δικαιολογήσει μια αψυχολόγητη δημόσια αντίδραση σε μια δυσάρεστη απολογία, δεν μπορεί σίγουρα να το κάνει για έναν τόσο κρίσιμο ισχυρισμό όπως είναι το κλείσιμο των γραφείων της Νίκαιας. Πριν προβληθεί ο ισχυρισμός, θα έπρεπε η υπεράσπιση να έχει ανατρέξει στις (ελάχιστες) δημόσιες παρεμβάσεις που είχε κάνει ο Μιχαλολιάκος το δεκαήμερο 18-28 Σεπτεμβρίου. Δεν το έπραξε, σε αντίθεση με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Ψαρρά που έφερε χτες στη δημοσιότητα το συγκεκριμένο βίντεο, με αποτέλεσμα την αυτοπαγίδευση.
Είμαστε μάρτυρες μιας τυπικής περίπτωσης κατηγορούμενου που, έχοντας πει τόσα πολλά ψέματα, έχει ξεχάσει τους ισχυρισμούς του. Και πλέον κάθε υπερασπιστικός ελιγμός προσφέρει περαιτέρω αποδείξεις αντιφάσεων, αναξιοπιστίας και, εν τέλει, ενοχής.
Μια απολύτως δυσάρεστη κατάσταση, για την οποία ο Αρχηγός δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν άλλον (κατά τις συνήθεις κραυγές περί “σκευωρίας”) παρά μόνον την υπεράσπισή του.