EUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ.
Ο υπαρχηγός του Μιχαλολιάκου ομολόγησε ότι για τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής μπορεί να είναι ένοχοι «μέλη, υποστηρικτές, ακόμα και βουλευτές» ● Για τη ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης επικαλέστηκε την «ελευθερία της έκφρασης», ενώ εξαπέλυσε πρωτοφανή επίθεση στον αναπληρωτή εισαγγελέα της έδρας.
(Κείμενο: Γιάννης Μπασκάκης, ΕφΣυν, 17/10/2019)
Είναι τέτοιος ο όγκος του αποδεικτικού υλικού που έχει περιέλθει σε γνώση του δικαστηρίου, που υποχρεώνει πλέον τη Χρυσή Αυγή σε μεγάλες αναδιπλώσεις στην υπερασπιστική της τακτική. Το είδαμε χθες πολύ καθαρά κατά την απολογία του Κασιδιάρη.
Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει η ναζιστική οργάνωση, προκειμένου να γλιτώσει από τις ποινικές της ευθύνες, να αρνείται με κάθε τρόπο τις πράξεις της και να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι δεν έχει καμία σχέση με τα εγκλήματά της. Και όταν κάποιο στέλεχός της πιανόταν με τη γίδα στην πλάτη, βλέπαμε τον Αρχηγό να σπεύδει να το «αδειάσει», προσπαθώντας να το παρουσιάσει απλώς ως ένα περιφερειακό μέλος ή υποστηρικτή της οργάνωσης.
Αποκορύφωμα στην τακτική αυτή ήταν βέβαια η περίπτωση του Ρουπακιά, τον οποίο ο Μιχαλολιάκος προσπάθησε να εμφανίσει ως δήθεν «περαστικό» από τα γραφεία της οργάνωσης, ενώ ήταν φυσικά ηγετικό στέλεχος της Νίκαιας.
Αλλά χθες ο υπαρχηγός του Μιχαλολιάκου, ο Κασιδιάρης, στην προσπάθειά του να διασώσει τον Αρχηγό και τον στενό ηγετικό του πυρήνα, στον οποίο ανήκει και ο ίδιος, έβαλε για πρώτη φορά στο κάδρο της ενοχής τους ίδιους τους βουλευτές.
Προσπαθώντας δηλαδή να ισχυριστεί ότι η ποινική ευθύνη για τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής δεν ανήκει συνολικά στην οργάνωση, αλλά μόνο σε όσα στελέχη εμπλέκονται σε αυτά ενώπιον της Δικαιοσύνης, δεν δίστασε να ομολογήσει ότι ένοχος θα μπορούσε να κριθεί «όποιο μέλος, υποστηρικτής, ακόμα και βουλευτής».
Αλλα βέβαια μας έλεγε μέχρι πρότινος ο συνήγορος και αδελφός του Μιχαλολιάκου Τάκης Μιχαλόλιας, όταν έσπευδε να καλύψει όλους τους κατηγορουμένους, δηλώνοντας ότι και οι 68 «δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά πολιτικές επιλογές και αγώνες».
Με αυτόν τον τρόπο ο Κασιδιάρης θέλησε να «αδειάσει» κυρίως τον πρόσφατα αποχωρήσαντα από την οργάνωση Λαγό, επειδή εμπλέκεται σε όλες τις υποθέσεις που διερευνά το Κακουργιοδικείο, αλλά και τον Ν. Μίχο που μαζί με τον Λαγό καταδικάστηκαν πρόσφατα για ηθική αυτουργία στην επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο της Ηλιούπολης «Συνεργείο». Αλλά βέβαια με το να στρέψει το βλέμμα του δικαστηρίου στους βουλευτές και στενούς συνεργάτες του Αρχηγού, τοποθέτησε πλέον στο κάδρο της ενοχής τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο και τον εαυτό του.
Μεγάλη αναδίπλωση είδαμε και στο θέμα της ιδεολογίας. Μας είχε προϊδεάσει γι’ αυτήν, είναι η αλήθεια, η υπεράσπιση, κατά τον σχολιασμό των αναγνωστέων, όταν τα αλλεπάλληλα ντοκουμέντα την είχαν υποχρεώσει να υποχωρήσει από το κραυγαλέο ψέμα ότι η οργάνωση δεν είναι ναζιστική.
Ετσι είδαμε τον Κασιδιάρη να ρωτάται για άρθρο του στο οποίο εξυμνούσε τον Χίτλερ και να αποφεύγει να απαντήσει επικαλούμενος την «ελευθερία του λόγου» και λέγοντας ότι τήρησε τη νομιμότητα. Το ίδιο και για τη φωτογραφία του με τη σημαία της Βέρμαχτ, όπου πλέον ξέχασε τα περί «φωτομοντάζ» που ψέλλιζε όταν την είχαμε αποκαλύψει. Το ίδιο και για τη συμμετοχή του στη ναζιστική συναυλία του 2005 όπου ο Μιχαλολιάκος και ο ηγετικός του πυρήνας τραγουδούσαν τον ύμνο της Γερμανίας του Χίτλερ. Το ίδιο και για τη σβάστικα που έχει τατουάζ στο μπράτσο.
Σε όλα επικαλούνταν την ελευθερία διακίνησης ιδεών, λέγοντας ότι είναι ποινικά αδιάφορα. Και ναι, πράγματι, από μόνα τους είναι ποινικά αδιάφορα. Μόνο που εδώ προδίδουν το κίνητρο των εγκληματικών πράξεων που δεν είναι άλλο από τη ναζιστική ιδεολογία.
Και όταν ρωτήθηκε ευθέως αν η Χρυσή Αυγή είναι εθνικοσοσιαλιστική, δήλωσε ότι «δεν θα απολογηθώ για την ιδεολογία του κόμματος», αλλά φρόντισε να κλείσει το μάτι στους μυημένους, λέγοντας ότι «η ιδεολογία μας είναι ο λαϊκός εθνικισμός», που είναι βέβαια απλώς μια παράφραση του «εθνικοσοσιαλισμού».
Οσο για την πρωταγωνιστική δράση του στα γεγονότα του ρατσιστικού πογκρόμ του Μαΐου του 2011, παραδέχτηκε τη συμμετοχή του, αλλά ισχυρίστηκε ότι ήταν «αυθόρμητη κατάσταση» και ότι «δεν υπήρχε οργανωμένη παρουσία του κόμματος».
Τον διαψεύδει βέβαια το βίντεο που αποκαλύψαμε και στο οποίο ο ίδιος ομολογεί ότι «ναι μεν ήταν οι κάτοικοι των Αθηνών που βγήκανε στον δρόμο, αλλά η Χρυσή Αυγή ήταν που τους οργάνωσε».
Τον διαψεύδει και η επίσημη εφημερίδα της οργάνωσης που ομολογούσε ότι οι προσαχθέντες για τα επεισόδια «ήταν 30 χρυσαυγίτες» και ότι ο μοναδικός δράστης που καταδικάστηκε ήταν «συναγωνιστής».
Επιπλέον ο Κασιδιάρης κατάφερε να βρει κάθε απίθανη δικαιολογία για τα πεπραγμένα του ίδιου και της οργάνωσης. Παραδέχτηκε ότι ως μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της οργάνωσης είχε την αρμοδιότητα της «ιδεολογίας και εκπαίδευσης», αλλά ισχυρίστηκε ότι η εκπαίδευση δεν αφορούσε όπλα και πολεμικές τέχνες αλλά τον «δημόσιο λόγο», ενώ ακόμα και για τις φωτογραφίες από εκπαιδεύσεις στα βουνά και τις εξοχές ισχυρίστηκε ότι αφορούν «την αθλητική μου δραστηριότητα της σκοποβολής».
Για τη στολή παραλλαγής των ταγμάτων εφόδου, ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει «καμία ομοιόμορφη ενδυμασία» και ότι ο Παναγιώταρος «είχε έρθει σε πορεία με μαγιό», ενώ για τη στρατιωτική δομή της οργάνωσης είπε ότι στον Μελιγαλά τού ήρθε απλώς μια «φαεινή ιδέα» να δώσει στρατιωτικά παραγγέλματα στα τάγματα για βηματισμό.
Τι κι αν ο πρώην «συναγωνιστής» του Κουκούτσης έχει ομολογήσει, αναφορικά με τον Μελιγαλά, ότι «η στρατιωτική δομή του κόμματός μας είναι αυτή και σε όποιον αρέσει».
Τι κι αν ο ίδιος ο Κασιδιάρης έχει μιλήσει για «στρατιωτική μονάδα» αναφορικά με τις συγκεντρώσεις, φράση για την οποία δεν βρήκε τρόπο να προσπαθήσει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.
Σαχλές εξηγήσεις
Οσο για τη φράση-ομολογία του Κασιδιάρη ότι «οι καλές δουλειές νύχτα γίνονται», ισχυρίστηκε ότι αναφερόταν σε… «αστυνομική επιχείρηση που θα έπρεπε να γίνει το βράδυ», ενώ για την άλλη ομολογία του ότι «σηκώνουμε το χέρι», είπε ότι στον επίλογο των ομιλιών του μιλάει για δράση «στο πλαίσιο της νομιμότητας», καθώς «υπήρχε ο κίνδυνος να τεθεί το κόμμα εκτός νόμου».
Αλλά ποιο κανονικό κόμμα αντιμετωπίζει τέτοιο κίνδυνο, αν δεν έχει εγκληματική δράση; Εδώ ο Κασιδιάρης μάς θύμισε και πάλι τη γνωστή τακτική του διπλού λόγου της οργάνωσης, που από τη μία «σηκώνει το χέρι» κατά των θυμάτων της και από την άλλη προσπαθεί να εμφανιστεί «νομιμόφρων» για να μην υποστεί τις ποινικές συνέπειες.
Αλλά το πιο ακραίο που έκανε ο Κασιδιάρης ήταν η επίθεσή του στον αναπληρωτή εισαγγελέα της έδρας, Στέλιο Κωσταρέλλο, για τον οποίο ισχυρίστηκε ότι είναι μέρος της δήθεν «πολιτικής σκευωρίας» της κυβέρνησης Σαμαρά σε συνεργασία με υποτιθέμενους επίορκους δικαστές, την οποία επικαλείται η ναζιστική οργάνωση προκειμένου να γλιτώσει από τις ποινικές τις ευθύνες.
Με αυτόν τον τρόπο η Χρυσή Αυγή επιλέγει πια μέσω του Κασιδιάρη να μεταφέρει τη θεωρία αυτή της δήθεν «σκευωρίας» και στη σύνθεση της ίδιας της έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων. Και αυτό γιατί έχει βέβαια καταλάβει ότι τα στοιχεία σε βάρος της είναι συντριπτικά και τρέμει ότι αυτό θα αποτυπωθεί και στη δικαστική απόφαση.