Για την απρόκλητη επίθεση σε φωτορεπόρτερ στο Εφετείο, κατά τη μεταγωγή των Μιχαλολιάκου, Παππά και Λαγού τον Ιούλιο του 2014 κατέθεσε ο Ιωάννης Λιάκος στην 166η δικάσιμο της δίκης της Χρυσής Αυγής (28/6).

Ο μάρτυρας, φωτορεπόρτερ που βρέθηκε στο Εφετείο για να καλύψει τη μεταγωγή, περιέγραψε ότι, εν μέσω επεισοδίων μεταξύ συγκεντρωμένων χρυσαυγιτών και αστυνομίας, «εμφανίστηκαν μπροστά μας κάποιοι διαδηλωτές, επτά με δέκα άτομα. Είπαν απειλητικά ‘αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι’. Φορούσαν μαύρα μπλουζάκια και σε έναν ή δύο είδα το διακριτικό της οργάνωσης. Ήμουν με τις συναδέλφισσες Συμέλα Παντζαρτζή από το ΑΠΕ και Λουίζα Γκουλιαμάκη από το Γαλλικό Πρακτορείο. Αμέσως μετά τις απειλές οι χρυσαυγίτες χειροδίκησαν στη Συμέλα και τη Λουίζα. Μάλιστα τη Συμέλα τη χτύπησαν στη λεκάνη όπου ήταν πρόσφατα εγχειρισμένη».

Ο μάρτυρας, απαντώντας στις ερωτήσεις της έδρας και της πολιτικής αγωγής τόνισε ότι η αστυνομία ήταν και σε αυτό το περιστατικό αδρανής, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό της Σ. Παντζαρτζή. Η υπεράσπιση επιχείρησε να σχετικοποιήσει το γεγονός ότι οι χρυσαυγίτες θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της προβολής τους από τα ΜΜΕ χρησιμοποιώντας τη βία και ρωτούσε επίμονα σε ποιο χώρο ανήκει το σύνθημα «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι». Ο μάρτυρας ξεκαθάρισε ότι αυτή η συμπεριφορά είναι αποκλειστικότητα της Χρυσής Αυγής. «Ήταν μια απειλή που έγινε πράξη», είπε.

Στις 30/6 κατέθεσε ο πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ, Μάριος Λώλος, μιλώντας για το ίδιο περιστατικό όπως και για άλλα, που δείχνουν την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής για την ενημέρωση. Ο μάρτυρας ξεκίνησε τονίζοντας ότι «εμείς οι φωτορεπόρτερ δεν έχουμε αντιπαράθεση. Δεν επεμβαίνουμε στο γεγονός, απλά το καλύπτουμε. Προφανώς η αντίδραση των χρυσαυγιτών έγινε γιατί επρόκειτο για φωτορεπόρτερ». Ανέφερε ότι στην εκπομπή της οργάνωσης που έγινε αμέσως μετά τα επεισόδια στη μεταγωγή, ο Κασιδιάρης όχι μόνο αρνήθηκε ότι έγινε το γεγονός, αλλά απείλησε ότι θα μηνύσει τους φωτορεπόρτερ. Ωστόσο στην πραγματικότητα η εγκληματική οργάνωση ομολόγησε, αφού «ο διπλανός του Κασιδιάρη [στην εκπομπή] είπε ‘πού να ξέρουμε ότι έχει κάνει εγχείριση;’», εννοώντας τη Συμέλα Παντζαρτζή, θύμα της επίθεσης.

Για το αν οι χρυσαυγίτες επιτίθενται σε δημοσιογράφους σε όλες τις περιπτώσεις ο μάρτυρας απάντησε «ανάλογα αν θέλουν να προβάλουν το γεγονός […] κρίνουν αν θέλουν να φωτογραφηθούν ή όχι. […] Για παράδειγμα όταν το 2014 έμπαινε ο αρχηγός στην Ολομέλεια και χρυσαυγίτες φώναζαν συνθήματα δε δεχτήκαμε καμία επίθεση. Ήθελαν το κεντρικό γεγονός να είναι ότι ο αρχηγός πίσω του έχει ένα μπλοκ που φωνάζει συνθήματα. Το ίδιο και με τις διανομές τροφίμων, ήθελαν να προβληθεί».

Ο μάρτυρας ανέφερε και άλλα περιστατικά βίαιης αντιμετώπισης δημοσιογράφων, όπως στον Άγιο Παντελεήμονα: «Από την πλευρά των ‘κατοίκων’ δεν ήμασταν αρεστοί. Η Σκορδέλη τραβούσε φωτογραφίες με το κινητό. Ήθελε να θυμάται, να ξέρει ποιος είμαι. Και άλλους συναδέλφους, για να δημιουργήσουν ένα αρχείο, να ξέρουν σε επόμενη συγκέντρωση ποιοι είμαστε». Επίσης μίλησε για την παραλίγο δολοφονική επίθεση χρυσαυγίτη σε καμεραμάν του «Ε» στον Πειραιά με λοστό, κατά τη διάρκεια επεισοδίων: το θύμα γλίτωσε επειδή μετακινήθηκε τελευταία στιγμή, αλλιώς σύμφωνα με το μάρτυρα μπορούσε να του σπάσει το κεφάλι. Τέλος, αναφέρθηκε στην επίθεση Κασιδιάρη σε φωτορεπόρτερ και καμεραμάν του Reuters στην Ευελπίδων, επίσης απρόκλητη.

Ως αυτόπτης μάρτυρας τέλος περιέγραψε και τον ξυλοδαρμό ενός πρόσφυγα. «Είδα ομάδα ‘κατοίκων’, αποτελούμενη από άνδρες, να δέρνει ανηλεώς Αφγανό πρόσφυγα, όταν αντιλήφθηκαν ότι δεν ξέρει τη γλώσσα. Ένας συνάδελφος τον είχε φωτογραφίσει λίγους μήνες πριν, όταν έφτασε στη Μυτιλίνη».

«Πολυκατοικία του τρόμου»

Ξεκίνησε την κατάθεσή του ο δημοσιογράφος της ΕφΣυν Ιωάννης Μπασκάκης, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του μεγάλο όγκο έρευνας για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής από το 2012 και μετά, ενώ έχει παρακολουθήσει δημοσιογραφικά και υποθέσεις όπως η επίθεση στο Αντίπνοια, έχει μιλήσει με θύματα επιθέσεων κλπ.

Λόγω του επαγγέλματος αλλά και του έργου του συνολικά σε ό, τι αφορά στις υποθέσεις της δίκης, ο μάρτυρας ήταν σε θέση να δώσει ακόμα μια εικόνα που ενώνει τις επιμέρους καταθέσεις που έχουν εισφέρει οι αυτόπτες μάρτυρες.

Έτσι, ξεκίνησε την κατάθεσή του θυμίζοντας τα κεντρικά σημεία της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα: το κριτήριο με το οποίο στοχοποιήθηκε, το σχεδιασμό της συγκρότησης του τάγματος εφόδου, τη γνώση και την παρακολούθηση της εξέλιξης της επίθεσης απ’ τη μεριά της ηγεσίας και τέλος τη σημαντική θέση του Ρουπακιά στη Χρυσή Αυγή. Επιπλέον περιέγραψε με πολύ αναλυτικό τρόπο πώς από τη διαδοχή των μηνυμάτων και των τηλεφωνημάτων προκύπτει η κάθετη ιεραρχία που συνδέει τους δράστες της επίθεσης με τον υπόδικο βουλευτή Λαγό.

Ο μάρτυρας ανέδειξε με την κατάθεσή του τη λεγόμενη υπόθεση της «πολυκατοικίας του τρόμου», μια σειρά ρατσιστικών επιθέσεων που είχε ερευνήσει ο ίδιος λίγο μετά τη δίωξη της Χρυσής Αυγής (Οκτώβρης 2013) και στην οποία πρωταγωνιστούσε η τότε υποψήφια βουλευτής της ΧΑ στην Α’ Αθηνών, Γεωργία Δημοπούλου.

Με «δυο φουσκωτούς»

Η Δημοπούλου, μαζί με «δυο φουσκωτούς» όπως περιέγραψε το θύμα της, Αφγανός μετανάστης, τον χτύπησε και τον απείλησε ότι «θα σκοτώσει αυτόν και τα παιδιά του αν δεν φύγει» από την πολυκατοικία. Επίσης μπήκε στο σπίτι Κινέζας μετανάστριας και, σύμφωνα με δήλωση της ίδιας στον μάρτυρα, επιχείρησε να την πνίξει. Και τα δύο θύματα τρομοκρατήθηκαν από τις επιθέσεις.

Στις πόρτες σπιτιών μεταναστών στην «πολυκατοικία του τρόμου» βρέθηκαν ζωγραφισμένοι κέλτικοι σταυροί (σύμβολο της «λευκής υπεροχής» και, πλέον, κατεξοχήν σύμβολο των χρυσαυγιτών), κάτι που θυμίζει την πρακτική των ναζί να μαρκάρουν τα σπίτια των Εβραίων. Το περιστατικό είχε καταθέσει και η μάρτυρας Β. Κατριβάνου, καθώς και η ίδια είχε ενημερωθεί από τον ιδιοκτήτη των διαμερισμάτων. Συνολικά, η έρευνα του Γ. Μπασκάκη έδειξε ότι η Δημοπούλου συνήθιζε να περιπολεί και να τρομοκρατεί τους μετανάστες της Ομόνοιας, γύρω δηλαδή από την πολυκατοικία αυτή στην οδό Βερανζέρου.

Ο μάρτυρας είχε διερευνήσει, επιπλέον, την επίθεση τάγματος εφόδου σε Αφγανό μετανάστη στον Άγιο Παντελεήμονα, υπόθεση για την οποία δικάζεται μεταξύ άλλων η Θέμις Σκορδέλη στις 7 Ιουλίου (βλ. σελ. 15). Το θύμα μίλησε στο μάρτυρα ένα χρόνο μετά την επίθεση (που έγινε το Σεπτέμβρη του 2011) και κάνει λόγο για μια ομάδα 15 ατόμων με χαρακτηριστικά τάγματος εφόδου, ενώ δηλώνει βέβαιο ότι ήταν χρυσαυγίτες. Τον χτύπησαν αρχικά στο κεφάλι με ένα μπουκάλι μπύρας και, ενώ ήταν ζαλισμένος, τον μαχαίρωσαν 3-4 φορές, η μία πολύ κοντά στην καρδιά. Το θύμα νοσηλεύτηκε για κάποιες ημέρες.

Η κατάθεση του μάρτυρα συνεχίζεται την Τετάρτη 5/7 στον Κορυδαλλό.

---

Την 167η δικάσιμο παρακολούθησαν δύο ευρωβουλευτές του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, η Άνχελα Βαγίνα (Ισπανία) και ο Χέλμουτ Σολτς (Γερμανία).

Κατά τη διάρκεια της δίωρης στάσης εργασίας των δικαστικών υπαλλήλων, οι ευρωβουλευτές παραχώρησαν συνέντευξη τύπου, σχολιάζοντας τη σημασία της δίκης για όλη την Ευρώπη, τις άθλιες συνθήκες διεξαγωγής της στις φυλακές Κορυδαλλού, την επιτακτικότητα να μεταφερθεί στο κέντρο της πόλης και να επιτραπεί η ηχογράφηση ή η βιντεοσκόπησή της. Μάλιστα, ο Σολτς ανέφερε και τη μακρόχρονη δίκη της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης NSU η οποία παρουσιάζει κοινά χαρακτηριστικά με τη δίκη της Χρυσής Αυγής σε σημασία και (χαμηλή) δημοσιότητα.

Οι δύο ευρωβουλευτές επισήμαναν την αναγκαιότητα να «αναλάβει δράση η Ευρωπαϊκή Ένωση» ενάντια στην άνοδο της ακροδεξιάς και του φασισμού αλλά απέφυγαν να απαντήσουν ξεκάθαρα στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων για τις ευθύνες της ΕΕ. Nα θυμίσουμε εδώ ότι η κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής στο Ευρωκοινοβούλιο συμμετέχει κανονικά στις επιτροπές του.

Είναι οι μάχες του αντιφασιστικού κινήματος στην Ελλάδα, καθώς και η μάχη που δίνουν καθημερινά η πολιτική αγωγή, οι μάρτυρες κατηγορίας και το κοινό μέσα στο δικαστήριο, που έφεραν τους συγκεκριμένους ευρωβουλευτές να παρακολουθήσουν τη δίκη.

Οι επόμενες δικάσιμοι (Ιούλιος)

• 5/7, 11/7, 17/7 και 19/7 στον Κορυδαλλό.
• 6/7, 10/7 και 13/7 στο Εφετείο.