Το βίντεο που δημοσιοποιήθηκε χτες από τα ΜΜΕ, δεύτερη ημέρα της συγκλονιστικής κατάθεσης της Μάγδας Φύσσα, επιβεβαιώνει πανηγυρικά αυτό που η πολιτική αγωγή έλεγε εξαρχής: το ανακριτικό υλικό σε βάρος της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής είναι συντριπτικό και η κατηγορία της “εγκληματικής οργάνωσης” είναι απόλυτα στοιχειοθετημένη.
Ποτέ άλλοτε σε δίκη με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης δεν υπήρχε οπτικοακουστικό υλικό που να περιγράφει με τέτοια ακρίβεια τη δράση της. Όσοι νομικοί (δικαστές και δικηγόροι) είδαν και άκουσαν το βίντεο γνωρίζουν πολύ καλά τις συνέπειες που αυτό θα έχει στην εξέλιξη της δίκης και στην κρίση του δικαστηρίου. Όπως είναι γνωστό, για την στοιχειοθέτηση της ύπαρξης της εγκληματικής οργανωσης του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα απαιτείται:
α. ένα ποσοτικό στοιχείο: μια οργάνωση 3 ατόμων και άνω που φυσικά ισχύει στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής.
β. ένα ποιοτικό στοιχείο: δηλαδή μια ιεραρχικά δομημένη ομάδα. Η περιγραφή του έμμισθου υπαλλήλου της Χρυσής Αυγής Πατέλη για την “ομάδα επιφυλακής” των 30 ατόμων που αναμένουν εντολές στα γραφεία της Νίκαιας προκειμένου να “καθαρίσουν την Παναγίτσα”, και το ξεκαθάρισμα ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς εντολή ανωτέρου (συγκεκριμένα του γκαουλάιτερ βουλευτή, του Λαγού) δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας για την ύπαρξη ιεραρχικής δομής.
γ. ένα χρονικό στοιχείο: δηλαδή μια δράση σε βάθος χρόνου. Το γεγονός ότι το βίντεο χρονολογείται από το καλοκαίρι του 2012 και η δολοφονία Φύσσα γίνεται, από μια αντίστοιχη “ομάδα επιφυλακής” που εξορμά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής το φθινόπωρο του 2013, αποδεικνύει ότι έχουμε οργάνωση που δρα κατ’ εξακολούθηση και “σε βάθος χρόνου”.
Η διατύπωση τέλος της διαταγής του Πατέλη (“ο,τι κινείται σφάζεται”) δείχνει ότι οι συμμετέχοντες στην προετοιμασία της επίθεσης (ανάμεσά τους κάποιοι εκ των κατηγορουμένων για την δολοφονία Φύσσα, όπως ο Καζαντζόγλου και ο Ν. Τσόρβας) αποδέχονται και επιδιώκουν εμφανώς την τέλεση των κακουργηματικών πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 187 (ανθρωποκτονίες, βαριές σωματικές βλάβες, κλπ).
Κάποιοι παπαγάλοι της ναζιστικής συμμορίας έσπευσαν να πουν ότι αυτά είναι “προσωπικές σκέψεις του Πατέλη” ή ακόμα παραπέρα ότι δεν υπάρχει αποδεικτικό υλικό για το αν έλαβε χώρα η επίθεση στην οποία αναφέρεται ο Πατέλης στο βίντεο. Όμως, οι παπαγάλοι καλό θα ήταν να ρωτήσουν έναν οποιονδήποτε δικηγόρο (ακόμα και της Χρυσής Αυγής) πριν ανοίξουν το στόμα τους: ο Πατέλης είναι πυρηνάρχης της σημαντικότερης τοπικής της Χρυσής Αυγής, της Νίκαιας, γι’ αυτό και εξάλλου κατηγορείται ως διευθυντής της εγκληματικής οργάνωσης και όχι ως απλό μέλος. Περαιτερω, η υλοποίηση της επίθεσης είναι απολύτως άσχετη με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης. Το άρθρο 187 δεν ποινικοποιεί την τέλεση της συγκεκριμένης εγκληματικής ενέργειας (ανθρωποκτονία, βαριά σωματική βλάβη κλπ), αλλά την ύπαρξη της εγκληματικής δομής, ως εστίας διακινδύνευσης εννόμων αγαθών (αφενός της δημόσιας ασφάλειας αφετέρου ατομικών εννόμων αγαθών των θυμάτων της οργάνωσης). Οπότε είναι απολύτως αδιάφορη η τέλεση ή μη της επίθεσης που φαίνονται να οργανώνουν οι Χρυσαυγίτες στην Παναγίτσα.
Με αυτά σαν δεδομένα, η παρουσίαση του βίντεο της τοπικής της Νίκαιας αποκτά ρόλο καταλύτη στην εξέλιξη της δίκης: η συνεχιζόμενη κάλυψη που προσφέρει ο Αρχηγός στον Λαγό κλειδώνει το αποτέλεσμα και επισφραγίζει την επιστροφή της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής στη φυλακή. Ο Μιχαλολιάκος είχε – από παλιότερα – δεχτεί εισηγήσεις να αποστασιοποιηθεί από τα βαρίδια τύπου Λαγού και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο “Αρχηγός” γνώριζε την ύπαρξη του συγκεκριμένου βίντεο μέσα στη δικογραφία. Κι όμως συνέχισε να καλύπτει τον Λαγό και να προπαγανδίζει τη γραμμή περί “αδύναμης δικογραφίας” και “ανυπαρξίας στοιχείων”, ελπίζοντας ότι η υπόθεση θα κουκουλωθεί.
Οι συνέπειες αυτής της αναβλητικότητας και της ατολμίας είναι φανερές σήμερα. Αν ο Μιχαλολιάκος επιλέξει να αποστασιοποιηθεί τώρα από τον Λαγό, θα ομολογήσει έμμεσα την ευθύνη του (και πλέον όχι μόνον την “πολιτική”…) για τις επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου του Πειραιά. Αν δεν το κάνει, θα τραβήξει στον βυθό όλο το “νόμιμο πολιτικό κόμμα” που θα κριθεί από το δικαστήριο ως “εγκληματική οργάνωση”. Φυσικά, ο Μιχαλολιάκος μπορεί να δηλώσει “άγνοια” για το τι συνέβαινε στον Πειραιά και τη Νίκαια. Το έχει εξάλλου ξανακάνει στην απολογία του, όπου δήλωσε ότι πληροφορήθηκε τη δολοφονία Φύσσα το μεσημέρι της 18ης Σεπτέμβρη! Ωστόσο η επίκληση της “ευήθειας” (κοινώς βλακείας) του κατηγορουμένου δύσκολα θα πείσει τη δικαστική έδρα, με δεδομένο το πολιτικό προφίλ του “Αρχηγού” που έχει οικοδομήσει ο Μιχαλολιάκος.
Δύσκολοι καιροί για Φυρερίσκους… Και ακόμα πιο δύσκολοι για εκείνους που επέλεξαν να “τζογάρουν” την επαγγελματική και κοινωνική τους επιφάνεια για να καλύψουν το ναζιστικό παραμάγαζο των “ηττημένων του 45”. Ας μην έχουν καμιά αμφιβολία: η συνέχιση του δικαστηρίου επιφυλάσσει ανάλογες και μεγαλύτερες εκπλήξεις. Κάτι είχε ακούσει η ακροδεξιά του “βαθέος ελληνικού κράτους” και έσπασε πρόσφατα από τη ναζιστική συμμορία. Όπως βέβαια έχουμε ξαναγράψει σ’ αυτήν εδώ την ιστοσελίδα στο κείμενο “Χρυσή Αυγή: μια εθνικιστική ποντικοπαγίδα” (04/09/2014), διαβλέποντας το τι έρχεται: “Όταν ένα καράβι βυθίζεται, ο δρόμος για τα ποντίκια δεν χρειάζεται να περνάει απαραίτητα από την ποντικοπαγίδα της κουζίνας. Υπάρχει πάντα και η επιλογή του πηδήματος στη θάλασσα“.
Λοιπόν: ποιός έχει σειρά;