(Κείμενο: Δημήτρης Ψαρράς, ΕφΣυν, 27/12/2014)
Και ξαφνικά ανακάλυψαν κάποιοι πολιτικοί αναλυτές ότι μπορεί η Χρυσή Αυγή να ανακατέψει τη μεθαυριανή, τρίτη κατά σειρά, απόπειρα εκλογής Προέδρου συντασσόμενη με την επιλογή του Σταύρου Δήμα.
Το σενάριο αυτό δεν προέκυψε από πρωτοβουλία της ίδιας της ναζιστικής οργάνωσης -η οποία προς το παρόν επιμένει στη θέση της ότι καταψηφίζει τον Δήμα και κάθε άλλη υποψηφιότητα- αλλά από μερίδα των φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης, τα οποία έφτασαν να θεωρούν ότι «Η προεδρική εκλογή [έχει καταστεί] όμηρος της Χρυσής Αυγής» (πρωτοσέλιδος τίτλος στα «Νέα», 24.12).
Μάλιστα, χωρίς να έχουν καμιά σχετική ένδειξη, έσπευσαν να αποκηρύξουν αυτό το ενδεχόμενο κυβερνητικά στελέχη (Ντόρα Μπακογιάννη, Κυριάκος Μητσοτάκης, Χρήστος Μαρκογιαννάκης), με σκληρές δηλώσεις που έφταναν στο σημείο να προαναγγέλλουν δική τους μεταστροφή προς το «παρών» σε περίπτωση που η Χρυσή Αυγή εμφανιστεί να υπερψηφίζει τον υποψήφιο που έχει υποδείξει η κυβέρνηση. Ακόμα και ο ίδιος ο Σταύρος Δήμας θεώρησε σκόπιμο να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα κάνει δεκτή μια παρόμοια στήριξη στις ψήφους των ναζιστών.
Πολύμηνο φλερτ
Σε μεγάλο βαθμό αυτές οι κινήσεις μοιάζουν με επίδειξη μιας όψιμης και ανέξοδης αντιφασιστικής στράτευσης. Γιατί βέβαια είναι δύσκολο να πείσουν αυτές οι εκ του ασφαλούς διαβεβαιώσεις όταν έχει προηγηθεί πολύμηνο φλερτ μεταξύ των στελεχών του Μαξίμου και της Χρυσής Αυγής προκειμένου να συνεργαστούν εν όψει του «εθνικού κινδύνου» που φέρει το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι πλέον γνωστό ότι το 2013 ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Τάκης Μπαλτάκος καθοδηγούσε την κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής στα κρίσιμα νομοσχέδια με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Σαμαρά («Εφ.Συν.», 18 και 19.9.2014). Δεν είδαμε τότε κανένα από τα στελέχη αυτά της Νέας Δημοκρατίας να διαμαρτύρεται για την ανίερη συνεργασία και πολύ περισσότερο να αρνείται την ψήφο του για να μη συνυπολογιστεί με εκείνη των ναζιστών.
Τώρα είναι δεδομένο ότι η Χρυσή Αυγή δεν πρόκειται να ψηφίσει κανέναν υποψήφιο πρόεδρο. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πολιτικό της αυτοχειριασμό, εφόσον όλη της η προπαγάνδα από τη στιγμή που ασκήθηκαν οι διώξεις εις βάρος της ηγεσίας της στηρίζεται στο ότι είναι θύμα μιας σκευωρίας με ενορχηστρωτή τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Η υποστήριξη Δήμα θα ακύρωνε την ίδια την υπερασπιστική της γραμμή εν όψει της δίκης με την κατηγορία της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχτούμε και την εξήγηση που δίνει η ίδια η οργάνωση στην άρνησή της, ότι δηλαδή είναι γενικώς αντισυστημική και «εναντίον όλων». Θυμίζουμε ότι μετά τις πρώτες εκλογές του 2012, την περίοδο που δεν ήταν δυνατόν να σχηματιστεί κυβέρνηση, ήταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος εκείνος που πρώτος υπέδειξε τη «λύση» μιας εξωκοινοβουλευτικής «εθνικής» κυβέρνησης (13.5.2012), ο δε Κασιδιάρης κατονόμασε και ως κατάλληλο πρωθυπουργό τον «σερ» Βασίλειο Μαρκεζίνη, τον εκλεκτό μερίδας εφοπλιστικών συμφερόντων.
Μ’ άλλα λόγια, η σημερινή άρνηση της Χρυσής Αυγής είναι απλώς συγκυριακή. Κάτω από άλλες συνθήκες, ο δήθεν «αντισυστημισμός» της μπορεί να καμφθεί, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η ηγεσία της θα γλιτώσει τη φυλακή.
Αλλά τότε για ποιο λόγο πύκνωσαν όλες αυτές οι καταγγελίες κυβερνητικών στελεχών για το ανύπαρκτο ενδεχόμενο να ψηφίσει τον κ. Δήμα η Χρυσή Αυγή; Η απάντηση είναι απλή: όλοι έχουν δεδομένη την αρνητική έκβαση της μεθαυριανής ψηφοφορίας και ετοιμάζουν το επόμενο βήμα, δηλαδή την προεκλογική τους καμπάνια. Απ’ ό,τι φαίνεται, ένα από τα επιχειρήματα των Σαμαρά – Βενιζέλου θα είναι ότι η κυβέρνησή τους έπεσε χάρη (και) στη Χρυσή Αυγή.
Αλλά και αυτός ο ισχυρισμός αποδεικνύεται εντελώς προσχηματικός, από τη στιγμή που κανένα από τα κυβερνητικά στελέχη δεν αντέδρασε όταν οι δύο ψήφοι των μετανοημένων χρυσαυγιτών Μπούκουρα και Αλεξόπουλου συνυπολογίστηκαν στις 168 υπέρ του κ. Δήμα κατά τη δεύτερη ψηφοφορία. Η διαφοροποίηση των δύο βουλευτών από τη μητρική ναζιστική οργάνωση δεν σημαίνει τίποτα, εφόσον τους βαραίνει το ίδιο ακριβώς κατηγορητήριο.
Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι σήμερα ο κ. Δένδιας αρνείται να απαντήσει στις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις του Αλεξόπουλου (ο Μπούκουρας δεν υποβάλλει ερωτήσεις από τον Σεπτέμβριο του 2013), αναφέροντας ότι «κατόπιν της άσκησης ποινικής δίωξης για διεύθυνση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση σε βάρος πλειάδας στελεχών του κόμματος Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή […] ευρισκόμεθα σε αδυναμία να υπεισέλθουμε σε θέματα τιθέμενα από βουλευτή [του κόμματος] καθόσον η διεκπεραίωσή τους, εκκρεμούσης της δικαστικής έρευνας θα ερχόταν σε αντίθεση με τα συνταγματικά και κοινοβουλευτικά θέσμια» (10.12.2014).
Αντιφασισμός εκ του ασφαλούς, λοιπόν, για τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και ταυτόχρονα κλείσιμο ματιού προς τους ναζιστές, ότι είναι ανοιχτός ο δρόμος για επιστροφή στη δεξιά πολυκατοικία ή έστω σε κάποιο από τα ακροδεξιά υποκατάστατα που μαγειρεύει ο κ. Μπαλτάκος και οι ομόφρονές του.
———————————
Διαβάστε ακόμα:
- Για την προεδρική εκλογή και τις ψήφους της Χρυσής Αυγής.
- Αδιανόητη η συγκρότηση προεδρικής πλειοψηφίας με βουλευτές εκλεγμένους με τη Χρυσή Αυγή.