Η Χρυσή Αυγή στη γερμανική Βουλή

ios

(Έρευνα: Ο Ιός, Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς, ΕφΣυν, 13/12/2014)

Αν παρακολουθεί κανείς τα γραπτά και τις ομιλίες των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής θα πιστέψει ότι η οργάνωση συγκαταλέγει τη γερμανική κυβέρνηση -και ειδικά την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ– στους μεγαλύτερους εχθρούς της. Αν όμως παρατηρήσει προσεκτικότερα τις αναφορές αυτές, θα διαπιστώσει ότι ο πραγματικός στόχος της ναζιστικής οργάνωσης δεν είναι η κυρία Μέρκελ και το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, αλλά το κόμμα της αριστερής αντιπολίτευσης Die Linke! Ο λόγος είναι απλός. Το κόμμα αυτό είναι εκείνο που έφερνε διαρκώς με παρεμβάσεις του στη γερμανική ομοσπονδιακή Βουλή, την Bundestag, αλλά και στα Κοινοβούλια των κρατιδίων, το ζήτημα του νεοναζιστικού κινδύνου στην Ευρώπη και ειδικά το ζήτημα της δράσης της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα.

Μέρος αυτής της επίθεσης της Χρυσής Αυγής στρέφεται εναντίον του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ (Rosa Luxemburg Stiftung, RLS), το οποίο συνδέεται με το κόμμα Die Linke. Λίγο δύσκολο να χωνέψει η Χρυσή Αυγή τη δραστηριότητα του ελληνικού παραρτήματος του RLS, τις εκδόσεις και τα συνέδρια που έχει διοργανώσει για τον νεοναζισμό. Και προκειμένου να συκοφαντήσει το γερμανικό αυτό Ιδρυμα στα μάτια των οπαδών της, φροντίζει να το συνδέει με την Ανγκελα Μέρκελ, η οποία φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με τη γερμανική Αριστερά και τους επιστημονικούς της οργανισμούς.

Ως γνωστόν εκείνο που συνδέεται με το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα και την καγκελάριο Μέρκελ είναι το Ιδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ (Konrad-Adenauer-Stiftung), που κι αυτό δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από το 2012. Ε, λοιπόν, γι’ αυτό το Ιδρυμα δεν φαίνεται να ανησυχεί καθόλου η Χρυσή Αυγή. Μόνο δυο αναφορές υπάρχουν γι’ αυτό το Ιδρυμα στον ιστότοπο και στην εφημερίδα της οργάνωσης και μάλιστα αυτές οι αναφορές είναι θετικές!

Φέρνουμε σήμερα στη δημοσιότητα ορισμένα επίσημα ντοκουμέντα από τη γερμανική ομοσπονδιακή Βουλή, στα οποία αποδεικνύεται ο λόγος που ανησυχεί η Χρυσή Αυγή με τη δραστηριότητα του Die Linke, ενώ είναι τόσο ήσυχη για το κόμμα της καγκελαρίου Μέρκελ. Πρώτα πρώτα το κόμμα της Αριστεράς είναι το μοναδικό γερμανικό κόμμα που ζητά συστηματικά από την κυβέρνησή του εξηγήσεις για τον τρόπο που χειρίζεται το «ελληνικό θέμα» και ειδικά την ανάπτυξη του νεοναζισμού στην Ελλάδα.

1. Οι αδελφοί μας οι Κύπριοι

Η πρώτη σχετική αναφορά είναι έμμεση. Πρόκειται δηλαδή για μια ερώτηση που κατατέθηκε στις 23.8.2011 από επτά βουλευτές του Die Linke (Σεβίμ Νταγκντελέν, Χάικε Χένζελ, Ντίτμαρ Μπαρτς, Ανέτε Γκροθ, Αντρέι Χούνκο, Σάρα Βάγκενκνεχτ, Κάτριν Βέρνερ) και αφορά την κυπριακή «αδελφή» οργάνωση ΕΛΑΜ. Η ερώτηση έχει τίτλο «Συνεργασία του NPD με Κύπριους νεοφασίστες του ΕΛΑΜ» και περιλαμβάνει πολλές αναφορές για τις σχέσεις του ΕΛΑΜ και της Χρυσής Αυγής με τα νεοναζιστικά μορφώματα της Γερμανίας. Στην απάντηση (17/6968, 9.9.2011) η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται να γνωρίζει μόνο διάσπαρτα κάποια παλιά γεγονότα, ενώ για τις κρίσιμες ερωτήσεις κρατάει απόλυτη σιωπή.

«Τι γνωρίζετε για τη συμμετοχή Γερμανών νεοναζί, φασιστών και μελών ακροδεξιών οργανώσεων σε επιθέσεις εναντίον μεταναστών από την εποχή που εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση στην Κύπρο;»

Απάντηση: «Επ’ αυτού η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν διαθέτει καμιά πληροφορία».

«Τι γνωρίζει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τις έρευνες εναντίον Γερμανών υπηκόων στην Κύπρο, οι οποίοι φέρονται να διέπραξαν εγκληματικές πράξεις με ακροδεξιά κίνητρα;»

Απάντηση: «Επ’ αυτού η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν διαθέτει καμιά πληροφορία».

«Ποιες πληροφορίες διαβιβάστηκαν από τις αρχές της Κύπρου προς τις γερμανικές αρχές ασφαλείας σχετικά με ταξίδια, συναντήσεις και σχεδιαζόμενες ή διαπραχθείσες εγκληματικές ενέργειες με πολιτικά κίνητρα;»

Απάντηση: «Καμία».

«Ποιες πληροφορίες διαθέτει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τη συμμετοχή Κυπρίων νεοφασιστών σε εγκληματικές ενέργειες με ακροδεξιό κίνητρο που διαπράχθηκαν στη Γερμανία;»

Απάντηση: «Επ’ αυτού η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν διαθέτει καμιά πληροφορία».

Πήρατε μια πρώτη γεύση για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το ενοχλητικό αυτό ζήτημα η γερμανική κυβέρνηση. Αλλά το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς επέμενε.

2. Αστυνομία και ναζί

Η δεύτερη σημαντική ερώτηση του Die Linke κατατέθηκε στις 9.11.2012 από εννέα βουλευτές (Σεβίμ Νταγκντελέν, Κριστίνε Μπούχολτς, Ανέτε Γκροθ, Αντρέι Χούνκο, Ούλα Γέλπκε, Νίμα Μόβασατ, Πέτρα Πάου, Αλεξάντερ Ούλριχ, Κάτριν Βέρνερ) με θέμα «Ρατσιστική βία της αστυνομίας και των νεοναζί στην Ελλάδα και ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Η απάντηση κατατέθηκε στις 3.12.2012 με ένα έγγραφο που καταλαμβάνει 16 πυκνογραμμένες σελίδες (17/11774).

Mία από τις ερωτήσεις για τη Χρυσή Αυγή, που κατέθεσε το Die Linke στο γερµανικό οµοσπονδιακό Κοινοβούλιο

Οι ερωτώντες βουλευτές αναφέρονται αναλυτικά σε εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας που είχαν δημοσιευτεί το φθινόπωρο του 2012, καθώς και σε πληθώρα δημοσιευμάτων σχετικά με την αστυνομική βία που συνόδευε τις επιχειρήσεις-σκούπα εναντίον μεταναστών, αλλά και τη βίαιη καταστολή λαϊκών αντιδράσεων από την Αθήνα μέχρι τις Σκουριές. Επισήμαινε μάλιστα ότι η πίεση που ασκείται στην Ελλάδα από την Ε.Ε. μέσω της πολιτικής λιτότητας και καταστολής οδηγεί και στο φαινόμενο ανάδυσης ενός ισχυρού νεοναζιστικού μορφώματος.

Η ερώτηση κατέληγε ως εξής: «Το Συμβούλιο της Ε.Ε. θεωρεί την καταπολέμηση της ανεπιθύμητης μετανάστευσης στην Ελλάδα ύψιστης προτεραιότητας. Για τον φασισμό που ενδυναμώνεται μέσα από αυτή την πολιτική δεν έχει μέχρι στιγμής βρει τίποτα να πει ούτε το Συμβούλιο ούτε η Επιτροπή. Αλλά και για τις ρατσιστικές επιθέσεις της αστυνομίας σιωπά η Ε.Ε. Αντί γι’ αυτό, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο δηλώνει ότι η απόφαση για το αν ένα κόμμα μπορεί να χαρακτηριστεί “νεοναζιστικό” πρέπει να λαμβάνεται σε τοπικό επίπεδο. Ετσι, κατά τη γνώμη των ερωτώντων, η Ε.Ε. μετατρέπεται σε συνεργό της ενδυναμωμένης φασιστικής Χρυσής Αυγής».

Η απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης είναι εξαιρετικά διαφωτιστική γιατί εμφανίζεται να καλύπτει πλήρως τη γραμμή που ακολουθούσε η κυβέρνηση Σαμαρά εκείνη την περίοδο, κλείνοντας μέσω Μπαλτάκου το μάτι στη Χρυσή Αυγή και ενισχύοντας τη βαρβαρότητα της αστυνομίας.

«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση υποστηρίζει την ελληνική στην πορεία των μεταρρυθμίσεων και χαιρετίζει τα μέτρα που πήρε η Ελληνική Δημοκρατία στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι ο ελληνικός πληθυσμός υφίσταται μεγάλες θυσίες γι’ αυτά τα απαραίτητα μέτρα λιτότητας. Ομως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν συμμερίζεται τη γνώμη των ερωτώντων ως προς τα αίτια και τα συμπεράσματα των φαινομένων που περιγράφονται. Από τη σκοπιά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης δεν υφίσταται καμιά αιτιώδης σχέση μεταξύ των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών της διαδικασίας των μεταρρυθμίσεων και την “αυταρχική διαμόρφωση” της ελληνικής αστυνομίας. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση λαμβάνει σχετικές εκθέσεις, αλλά δεν διαθέτει αξιόπιστα στοιχεία για την αθέμιτη συνεργασία μεταξύ της ελληνικής αστυνομίας και δραστών επιθέσεων κατά αλλοδαπών, όπως υπονοεί η ερώτηση».

Και για όποιον δεν κατάλαβε, υπάρχει και συνέχεια: «Λαμβάνουμε εκθέσεις μέσων ενημέρωσης και μη κυβερνητικών οργανώσεων σχετικά με τη συμπεριφορά ελληνικών υπηρεσιών, αλλά δεν σχολιάζουμε μεμονωμένα. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εμπιστεύεται την ελληνική για την τήρηση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα».

Με άλλη παρατήρησή τους οι βουλευτές του Die Linke επισημαίνουν ότι «τα μέτρα κατά της μετανάστευσης που λαμβάνονται σε επίπεδο Ε.Ε. προκαλούν την όξυνση του ρατσιστικού αισθήματος εναντίον των μεταναστών στην Ελλάδα και εντέλει οδηγούν στην ενδυνάμωση του φασιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής». Η απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης είναι αποστομωτική: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει αυτή την άποψη».

Σε άλλο σημείο της εκτενούς ερώτησης αναφέρεται πιο συγκεκριμένα η Χρυσή Αυγή:

«Σε ποιο βαθμό παρακολουθεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση τις δραστηριότητες του φασιστικού κόμματος “Χρυσή Αυγή”»;

Απάντηση: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση παρακολουθεί συνολικά τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και ενημερώνεται σ’ αυτό το πλαίσιο και για το κόμμα Χρυσή Αυγή. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση παρακολουθεί την εξέλιξη αυτού του κόμματος με ανησυχία».

«Πόσο γνωρίζει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση τις ομοφοβικές και αντισημιτικές επιθέσεις»;

Απάντηση: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διαθέτει σχετικές αναφορές μέσων ενημέρωσης, αλλά δεν έχει ιδία γνώση για το ζήτημα».

«Σε ποιο βαθμό είναι γνωστό στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση το αν η Χρυσή Αυγή έχει επαφές με γερμανικές ή άλλες ξένες φασιστικές οργανώσεις; Για ποιες συναντήσεις, συνέδρια ή κοινές δραστηριότητες έχετε γνώση και ποιους άλλους συμμετέχοντες γνωρίζετε»;

Απάντηση: «Γι’ αυτά τα ερωτήματα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει καμία γνώση».

Αυτή η αρνητική απάντηση έχει ιδιαίτερη σημασία, εφόσον είναι γνωστό ότι στη Γερμανία υπάρχει ειδική μυστική υπηρεσία, η περιβόητη Υπηρεσία Προστασίας Συντάγματος, η οποία έχει υπό παρακολούθηση τα «δύο άκρα», και βέβαια εκείνη την περίοδο οι σχέσεις της Χρυσής Αυγής με γερμανικές «αδελφές» οργανώσεις ήταν πασίγνωστες. Η αρνητική απάντηση ασφαλώς κρύβει τη διάθεση της γερμανικής κυβέρνησης να μην ασχοληθεί με το ζήτημα.

Θυμίζουμε ότι την περίοδο που έδινε αυτές τις απαντήσεις η γερμανική κυβέρνηση βρισκόταν ταυτόχρονα αντιμέτωπη με ένα μεγάλο σκάνδαλο που αφορούσε ακριβώς τις ίδιες υπηρεσίες. Η αποκάλυψη (τον Νοέμβριο του 2011) του Εθνικοσοσιαλιστικού Υπόγειου Δικτύου (NSU), μιας τρομοκρατικής νεοναζιστικής οργάνωσης που διέπραξε σειρά εγκλημάτων και κατά σειρά δολοφονίες μεταναστών, συνοδεύτηκε από μια σειρά αποκαλύψεις για τον ιδιαίτερο ρόλο των υπηρεσιών αυτών στη συγκάλυψη επί χρόνια αυτής της εγκληματικής δραστηριότητας.

Η υπόθεση έχει ιδιαίτερο ελληνικό ενδιαφέρον, όχι μόνο επειδή ένα από τα θύματα ήταν ελληνικής καταγωγής, αλλά επειδή ορισμένοι από τους φερόμενους ως συμπαραστάτες ή συνεργοί του εγκληματικού NSU είχαν αποδεδειγμένες σχέσεις με τους Ελληνες ναζιστές. Με την ελληνική πλευρά της υπόθεσης του NSU θα ασχοληθούμε σε μια από τις προσεχείς έρευνες του «Ιού». Εδώ ενδιαφέρει το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση αρνείται κάτι που ασφαλώς γνώριζε πολύ καλά. Και έτσι έμεινε στο απυρόβλητο η Χρυσή Αυγή.

Αντιφασιστική διαδήλωση του Die Linke στη Γερµανία, µε σύνθηµα «Ο φασισµός δεν είναι γνώμη, ο φασισμός είναι έγκλημα»

Σε άλλο σημείο της ερώτησης, οι βουλευτές του Die Linke θέτουν υπόψη της κυβέρνησης τα δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία η Χρυσή Αυγή είχε πολύ ψηλά ποσοστά στα εκλογικά τμήματα όπου ψήφισαν ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας.

Και πάλι η γερμανική κυβέρνηση νίπτει τας χείρας της: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διαθέτει αναφορές, σύμφωνα με τις οποίες το κόμμα Χρυσή Αυγή διαθέτει πολυπληθείς οπαδούς στα σώματα ασφαλείας. Ομως δεν έχουμε καθόλου επίσημα στοιχεία».

Ανάλογο περιεχόμενο είχε η απάντηση και στις αναφορές των βουλευτών της Αριστεράς για αξιωματούχους της ελληνικής αστυνομίας, οι οποίοι θεωρούν χρήσιμη την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής καθώς και για καταγγελίες πολλών πολιτών που παραπέμφθηκαν από τα αστυνομικά τμήματα στη Χρυσή Αυγή προκειμένου να λύσουν τα προβλήματά τους.

Απάντηση: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έλαβε με προσοχή υπόψη της αυτές τις αναφορές και πασχίζει να τις επαληθεύσει. Εφόσον ισχύουν αυτές οι αναφορές, κάτι τέτοιο θα ήταν απαράδεκτο».

Και βέβαια η λογική κατάληξη είναι ότι τίποτα δεν αλλάζει στις σχέσεις της γερμανικής κυβέρνησης με την ελληνική αστυνομία. Απαντώντας στο ερώτημα αν μετά από όλα αυτά επανεξετάζεται η συνεργασία αυτή, η γερμανική κυβέρνηση είναι και πάλι κατηγορηματική: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν προτίθεται να τροποποιήσει στην ουσία τη συνεργασία της με την Ελλάδα στον τομέα της ασφάλειας, πολύ περισσότερο δεν σκέφτεται να την αναστείλει».

Το κόµµα της γερµανικής Αριστεράς κάνει καµπάνια για την καταστροφή της Ευρώπης από τη Μέρκελ.

3. Η Χρυσή Αυγή στη Γερμανία

Η τρίτη ερώτηση του Die Linke (από τους βουλευτές Σεβίμ Νταγκντελέν, Γιαν βαν Ακεν, Ανέτε Γκροθ, Αντρέι Χούνκο, Ινγκε Χέγκερ, Ούλα Γέλπκε, Νίμα Μόβασατ, Πέτρα Πάου, Αλεξάντερ Ούλριχ, Φρανκ Τέμπελ, Κάθριν Βόγκλερ) κατατέθηκε στις 26.2.2013 με θέμα «Δραστηριότητες του νεοφασιστικού ελληνικού κόμματος Χρυσή Αυγή στη Γερμανία».

Ηταν λίγες μέρες μετά την αποκάλυψη ότι ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης υποδέχτηκαν μέσα στην ελληνική Βουλή δυο γνωστά στελέχη του γερμανικού νεοναζιστικού δικτύου Freies Netz Süd. Είχε προηγηθεί συνάντηση Γερμανών νεοναζί με στελέχη της Χρυσής Αυγής στη Νυρεμβέργη. Ωστόσο στην απάντησή της που κατατέθηκε στις 18.3.2013 (17/12791) η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται να μην έχει καμιά ιδέα. Λίγο δύσκολο, δεδομένου ότι το δίκτυο αυτό -το οποίο τελικά τέθηκε εκτός νόμου στις 23.7.2014- ήταν το μεγαλύτερο νεοναζιστικό δίκτυο της Βαυαρίας και λειτουργούσε ως οργάνωση-ομπρέλα για τις διάσπαρτες «συντροφίες» (Kameradschaften).

Η κυβέρνηση επιλέγει να απαντήσει με γενικές αναφορές και για γεγονότα του 2011: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση γνωρίζει ότι η Χρυσή Αυγή διατηρεί σχέσεις με άλλες ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό, είναι επίσης γνωστές ορισμένες μεμονωμένες διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής με το NPD και με τον χώρο των Ελεύθερων Συντροφιών (freie Kameradschaftsszene) στη Γερμανία, μεταξύ άλλων και με το Freies Netz Süd που αναφέρθηκε.

Στις 13 Φεβρουαρίου του 2011, μια αντιπροσωπεία της Χρυσής Αυγής έλαβε μέρος στην πορεία μνήμης στη Δρέσδη για τα θύματα των βομβαρδισμών από τους Συμμάχους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά από πρόσκληση του NPD. Επίσης η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει υπόψη της εκθέσεις σχετικά με τη συμμετοχή της γερμανικής Ακροδεξιάς σε εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα».

Το παράξενο είναι ότι την ίδια ώρα που η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται να αγνοεί τις συναντήσεις του 2012 και του 2013, η βαυαρική κυβέρνηση περιλάμβανε λεπτομερή σχετικά στοιχεία στην Εκθεση της τοπικής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος, όπου υπάρχει και ειδικό κεφάλαιο για τη Χρυσή Αυγή.

Την ίδια ώρα επισήμως η κυβέρνηση εμφανιζόταν να γνωρίζει μόνο έμμεσες και δευτερεύουσας σημασίας διασυνδέσεις:

«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν διαθέτει αξιόπιστα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι η Χρυσή Αυγή έχει πατήσει πόδι στη Γερμανία ούτε για τον αριθμό των πιθανών υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής στη Γερμανία. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση γνωρίζει την ύπαρξη ενός ιστολόγιου με κατάληξη “.de”, το οποίο είναι γραμμένο στη γερμανική γλώσσα και περιέχει αναφορές στη Χρυσή Αυγή. Σύμφωνα με δηλώσεις της ίδιας της Χρυσής Αυγής στο διαδίκτυο, φαίνεται ότι ιδρύθηκε ένας πυρήνας της οργάνωσης στη Νυρεμβέργη. Δημόσιες ανακοινώσεις και διαδηλώσεις του ελληνικού κόμματος Χρυσή Αυγή στη Γερμανία δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστές στις αρχές ασφαλείας της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Για τις άλλες δραστηριότητες οπαδών της Χρυσής Αυγής στη Γερμανία, τις οποίες αναφέρετε στην ερώτηση, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν διαθέτει καθόλου πληροφορίες».

Εκεί που αποδεικνύεται η απόλυτη άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης να ασχοληθεί σε βάθος με το ζήτημα είναι ο τρόπος που απάντησε στο ερώτημα ως προς τα αίτια της ενίσχυσης της Χρυσής Αυγής: «Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων που γεμίζει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση με ανησυχία δεν είναι ένα φαινόμενο που περιορίζεται στην Ελλάδα. Οι αιτίες αυτού του φαινομένου είναι το αντικείμενο εκτενούς και αμφιλεγόμενης συζήτησης στον Τύπο και τη δημοσιότητα, καθώς και στο χώρο της επιστήμης».

Περιμένουμε λοιπόν από την «επιστήμη» να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της δολοφονικής ναζιστικής βίας.

Αναφορά στη Χρυσή Αυγή υπάρχει και σε μια άλλη απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης, και πάλι σε ερώτημα που είχαν υποβάλει βουλευτές του Die Linke σχετικά με δραστηριότητες των γερμανικών οργανώσεων Die Rechte (Η Δεξιά) και Der III. Weg (Ο Τρίτος Δρόμος): «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση γνωρίζει μεμονωμένες επαφές μελών του κόμματος Die Rechte με αλλοδαπές ακροδεξιές οργανώσεις. Μέλη της οργάνωσης του Ντόρτμουντ μετείχαν στις 1.2.2014 στην Ελλάδα στην πορεία για τα Ιμια που διοργανώνει κάθε χρόνο η Χρυσή Αυγή» (απάντηση 18/1937, 30.06.2014).

Μια έμμεση, τέλος, αναφορά στις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με Ρώσους ομοϊδεάτες περιλαμβάνεται σε απάντηση που δόθηκε σε βουλευτές του κόμματος των Πρασίνων, οι οποίοι ζητούσαν πληροφορίες για τις διασυνδέσεις μεταξύ ευρωπαϊκών και ρωσικών ακροδεξιών μορφωμάτων. Οι βουλευτές επισήμαιναν τον ιδιαίτερο ρόλο που φαίνεται να παίζει ο Ρώσος Αλεξάντερ Ντούγκιν, ο οποίος διατηρεί επαφές με το αυστριακό FPÖ, τη βουλγαρική Ataka, το ουγγρικό Jobbik, αλλά και τον Νικόλαο Μιχαλολιάκο (18/2980, 27.10.2014). Η απάντηση και εδώ δεν ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστική: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν γνωρίζει τίποτα περισσότερο από όσα έχουν γραφτεί στον Τύπο».

Διαπιστώνουμε, δηλαδή, μια προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να αποκρύψει τις ιδιαίτερες πληροφορίες της για τη Χρυσή Αυγή και έμμεσα να υποβαθμίσει το ζήτημα. Ακολουθώντας τη γραμμή της «αδελφής κυβέρνησης» Σαμαρά μέχρι το φθινόπωρο του 2013, δεν φαίνεται διατεθειμένη να προβάλει προσκόμματα στη δράση της οργάνωσης ακόμα και στη Γερμανία. Ούτε λόγος βέβαια να γίνεται για αμφισβήτηση των μεθόδων που ακολουθούσε η ελληνική κυβέρνηση. Ακόμα και για τον Ξένιο Δία είχε μόνο καλά λόγια η κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ στις ίδιες απαντήσεις. Και φυσικά ανύπαρκτες είναι οι περίφημες «πιέσεις» που φαντάστηκε η προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής. Η καγκελάριος έχει υποβάλει σε κάθε λογής «πιέσεις» το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου. Οπως αποδεικνύεται, όμως, όχι σ’ αυτό το ζήτημα.

Η κρυφή γοητεία της Γερμανίας

Οπως κάθε ναζιστής που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και ο σκληρός ηγετικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής τρέφει έναν ιδιαίτερο σεβασμό για τη Γερμανία, εφόσον σ’ αυτήν αναγνωρίζει τη γενέτειρα της «κοσμοθεωρίας» της και φυσικά του ιδρυτή του εθνικοσοσιαλιστικού ρεύματος. Η προφανής δυσκολία να είναι κανείς «γερμανόφιλος» στην Ελλάδα αυτές τις μέρες δεν εμποδίζει τη Χρυσή Αυγή να επιμένει «γερμανικά».

Σε πρόσφατα θεωρητικά της κείμενα δεν παραλείπει να τονίσει ότι η αντίθεση με τη Γερμανία είναι τεχνητή: «Η πολύτροπα εξυφαινόμενη και μεθοδικά τροφοδοτούμενη ρήξη κι εχθρότητα μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών, που εξωθεί προϋπολογισμένα τους πρώτους στον εθνοαποδομητικό και στραγγαλιστικό εναγκαλισμό των ΗΠΑ κι αποστερεί μεσομακροπρόθεσμα κι οριστικά τους δεύτερους από την ενδεχόμενη πιθανότητα ανάληψης ισχυρής παρουσίας και ηγεμονικού ρόλου τους στα δρώμενα της Ανατολικής Μεσογείου» (Γ. Λύκος, «Η παγκοσμιοποίηση χωρίς μάσκα», εκδ. Διοτίμα, Αθήνα 2013, σ. 11-12).

Σε άλλο σημείο του ίδιου κειμένου η Χρυσή Αυγή φτάνει να μιλήσει για «μεθοδευμένη αναζωπύρωση εντόνων αντιγερμανικών συναισθημάτων (με μεταπολεμική στερεοτυπική κι ενοχική “ναζιστική σάλτσα”) σ’ ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, ώστε η επί του παρόντος κατεχόμενη, αλλά συνάμα και μόνη δυνητική υποψήφια φυσική ηγέτις της Ευρώπης [δηλ. η Γερμανία!], ν’ αποκτήσει ακόμη ένα ασφυκτικό χαλινάρι». Και βέβαια η οργάνωση οδύρεται για «την εκρίζωση της όποιας δυνατότητας ελληνογερμανικής σύμπραξης».

Προκειμένου να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, η προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής υποστηρίζει ότι η Γερμανία είναι σήμερα κατεχόμενη από τους «σιωνιστές», ενώ και η καγκελάριος είναι «εβραϊκής καταγωγής».

Στην πραγματικότητα η Χρυσή Αυγή τρέφει άπειρο θαυμασμό για τη Γερμανία και τους Γερμανούς ή μάλλον αισθάνεται δέος απέναντί τους. Και οι αντιγερμανικές της μεγαλοστομίες θυμίζουν το γνωστό ανέκδοτο του λαγού με το λιοντάρι. Χαρακτηριστική η περίπτωση με την αγωγή που είχε καταθέσει εναντίον του περιοδικού Der Spiegel, ζητώντας ένα εκατ. ευρώ επειδή το περιοδικό τη χαρακτήρισε «δολοφονική συμμορία».

Επί ενάμιση χρόνο, με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, η ναζιστική οργάνωση κατάγγελλε το γερμανικό περιοδικό και απειλούσε ότι θα το κατατροπώσει με την αγωγή της. Οταν όμως ήρθε η ώρα της κρίσης, δηλαδή η δίκη, στις 13.11, η Χρυσή Αυγή ήταν άφαντη. Αναμένεται τώρα η δικαστική κρίση που θα επιβεβαιώσει τον χαρακτηρισμό του περιοδικού.

Διαβάστε

  • Maik Fielitz, «Europas Goldene Morgenröte? Wie die griechische Chrysi Avgi die extreme Rechte Europas beeinflusst», (Fachinformationsstelle Rechtsextremismus, Μόναχο Νοέμβριος 2013).
  • Οι διεθνείς διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής και η επίδραση της ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης στην ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Ειδική αναφορά στη σχέση της με τους ομοϊδεάτες της στη Γερμανία.

Επισκεφτείτε

  • DIP, (Gemeinsames Dokumentations – und Informationssystem von Bundestag und Bundesrat), http://dip21.bundestag.de. Το αρχείο της ομοσπονδιακής γερμανικής Βουλής, το οποίο περιλαμβάνει τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις για τη Χρυσή Αυγή.
  • Kleine Anfragen der Fraktion Die Linke. im Bundestag, www.linksfraktion.de/kleine-anfragen. Οι γραπτές κοινοβουλευτικές ερωτήσεις του γερμανικού κόμματος Die Linke.
  • Ιδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, Παράρτημα Ελλάδας, http://rosalux.gr. Περιλαμβάνονται οι δράσεις (συνέδρια, εκδόσεις) του ιδρύματος με αντιφασιστικό περιεχόμενο που τόσο ενόχλησαν τη Χρυσή Αυγή. Αλλωστε για τη Χρυσή Αυγή το κύριο πρόβλημα είναι ότι η Λούξεμπουργκ ήταν «Εβραία κομμουνίστρια».

One thought on “Η Χρυσή Αυγή στη γερμανική Βουλή

  1. Pingback: Η Χρυσή Αυγή στη γερμανική Βουλή | JailGoldenDawn | kamaref

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.