Ενημέρωση για τη δίκη Λουκμάν – ημέρα 7η

(Κείμενο: Γιώργος Πίττας, Εργατική Αλληλεγγύη)

Την καταδίκη των Δ. Λιακόπουλου και Χ. Στεργιόπουλου, δραστών της δολοφονίας του Σαχζάτ Λουκμάν, πρότεινε η εισαγγελέας επισημαίνοντας, όσον αφορά στο κίνητρο, ότι «δεν υπάρχει άλλο φανερό κίνητρο παρά μόνο η διαφορετικότητα» του θύματος.

Η 7η μέρα εκδίκασης της υπόθεσης, στις 10 Απρίλη κύλησε με την πρόταση της εισαγγελέα και τις αγορεύσεις των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής Θανάση Καμπαγιάννη, Κώστα Παπαδάκη, Τάκη Ζώτου και αναμένεται να ολοκληρωθεί την Μεγάλη Τρίτη με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης και την απόφαση του επταμελούς (τρεις δικαστές και 4 ένορκοι) Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.

Εξω και μέσα στο δικαστήριο παραβρέθηκαν για ακόμα μια φορά δεκάδες συμπαραστάτες που βρέθηκαν στο πλευρό των γονιών του Σαχζάτ Λουκμάν που μέσα στην ασφυκτικά αστυνομοκρατούμενη αίθουσα -πλήθος μασκοφόρων αστυνομικών κάποιοι με αυτόματα όπλα στα χέρια- περίμεναν την πρόταση της εισαγγελέα.

Η ΚΕΕΡΦΑ και η Πακιστανική Κοινότητα καλούν σε νέα συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια Αλεξάνδρας και Λουκάρεως, στις 9πμ την Μεγάλη Τρίτη.

Η πρόταση της εισαγγελέα είναι μια πρώτη δικαίωση για τον αδικοχαμένο Σαχζάτ Λουκμάν, τους γονείς του Σουκράν Μπίμπι και Χαντίμ Χουσεϊν, αλλά και για όλους αυτούς τους χιλιάδες ανθρώπους που τους συμπαραστάθηκαν.

Βούλευμα

Η πρόταση της εισαγγελέα ανατρέπει επίσης το βούλευμα με το οποίο έφτασαν οι κατηγορούμενοι στο δικαστήριο, σύμφωνα με τον οποίο το έγκλημα είχε υποτίθεται διαπραχθεί «δι’ ασήμαντον αφορμή», αλλά και τους ισχυρισμούς των κατηγορούμενων: τους παλαιότερους ότι ο Λουκμάν τους έκλεινε το δρόμο με το ποδήλατο, αλλά και τους πιο όψιμους ότι τάχα υπήρξε συμπλοκή και το θύμα τους «επιτέθηκε» πρώτο.

Η εισαγγελέας αναφέρθηκε επίσης στα ευρήματα, το οπλοστάσιο που βρέθηκε στα σπίτια και των δύο και το υλικό της Χρυσής Αυγής σε «ικανό αριθμό» στο σπίτι του Λιακόπουλου.

Τόνισε, ανάμεσα σε άλλα, στην αγόρευση της ότι οι ισχυρισμοί των κατηγορουμένων «δεν αντέχουν την λογική και σαφώς δεν μπορούν να γίνουν πιστευτοί».

«Η δίκυκλη μοτοσυκλέτα των δραστών έκλεισε το δρόμο στο ποδήλατο και όχι το αντίθετο».

«Οι αυτόπτες μάρτυρες δεν άκουσαν καυγά και διένεξη, ξύπνησαν από τα βογγητά και τα ουρλιαχτά που καλούσαν σε βοήθεια, η ρόδα του ποδηλάτου ακόμα γύριζε».

Οι δράστες «γνώριζαν τι όπλο είχε ο καθένας» και «ξεκίνησαν από το σπίτι τους με συγκεκριμένες προθέσεις».

«Αφού επέφεραν 7 πλήγματα έφυγαν, δεν πήγαν προς το σπίτι τους. Σαν να έκαναν τον γύρο του θριάμβου… Σταμάτησαν στον αστυνομικό έλεγχο ατάραχοι, δεν πέταξαν τα στιλέτα, είχαν σιγουριά, ηρεμία ψυχραιμία».

«Το ποιο πλήγμα ήταν θανατηφόρο δεν έχει σημασία».

«Ανθρωποι που δεν υπολογίζουν την ανθρώπινη αξία, τον άλλο άνθρωπο. Αποδείχθηκε ότι είχαν συναποφασίσει να αφαιρέσουν τη ζωή σε ήρεμη ψυχική κατάσταση… Από την αρχή κατάλαβαν ότι το θύμα ήταν πακιστανικής καταγωγής».


«Η απόφασή σας να είναι πιο δυνατή»

Ο Τάκης Ζώτος ξεκίνησε την αγόρευσή του μιλώντας για το ρατσιστικό έγκλημα και πόσο σημαντικό είναι ένα μικτό δικαστήριο ενόρκων να καλείται να δικάσει ένα περιστατικό ρατσιστικής δολοφονίας.

Αναφέρθηκε σε ανάλογες υποθέσεις, όπως στην Γερμανία με την υπόθεση της ναζιστικής οργάνωσης που δολοφονούσε συστηματικά μετανάστες, ανάμεσά τους 8 Τούρκους και 1 Έλληνα, αλλά πέρασαν ολόκληρα χρόνια μέχρι να αποκαλυφθούν. Μίλησε για την ρατσιστική ρητορική κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ενωσης που δημιουργεί το υπόστρωμα ώστε οργανωμένα κάποιοι να έρχονται να κάνουν πράξη αυτήν την ρητορική,» παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους».

«H υπόθεση Λουκμάν αποτελεί σύμβολο των ρατσιστικών επιθέσεων, αλλά και της αντιρατσιστικής οργής» τόνισε ο Τάκης Ζώτος. «Μέχρι σήμερα, με καταγεγραμμένα εκατοντάδες περιστατικά ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα, είναι τραγικό να μην υπάρχει μια δικαστική απόφαση που αναγνωρίζει το ρατσιστικό κίνητρο».

«Όπως τόνισε στην κατάθεσή του στο δικαστήριο ο Δημήτρης Χριστόπουλος, ‘το ρατσιστικό έγκλημα φωνάζει’. Η απόφασή σας πρέπει να είναι μια πιο δυνατή, μια φωνή που θα καλύψει αυτού του είδους τις φωνές και θα δώσει απάντηση στο ρατσιστικό έγκλημα» έκλεισε μιλώντας προς δικαστές και ενόρκους ο Τάκης Ζώτος.


«Γιατί δεν ζει ο Σαχζάτ Λουκμάν;»

Στην αγόρευσή του ο Θανάσης Καμπαγιάννης κατέρριψε την προσπάθεια των κατηγορούμενων να εμφανιστούν ως «θύματα»:

«Ο Λουκμάν πηγαίνει στη δουλειά του, ζει ήδη στις 17 Γενάρη το πρωί. Οι κατηγορούμενοι είναι στη βραδινή τους έξοδο, ζουν ακόμα στις 16 Γενάρη το βράδυ. Ο Λουκμάν έχει την αίσθηση του σκοπού, ότι πάει στη δουλειά. Οι κατηγορούμενοι δεν έχουν τίποτε που να τους απασχολεί.

Ο Λουκμάν είναι με το ποδήλατό του, ξοδεύει ενέργεια προκειμένου να κινείται. Οι δυνατότητες επιτάχυνσής του είναι ανάλογες με τη δύναμη των ποδιών του. Οι κατηγορούμενοι είναι με το μηχανάκι του Στεργιόπουλου, έχουν στη διάθεσή τους έναν κινητήρα 250 cc. Οι δυνατότητες επιτάχυνσής τους είναι πολλαπλάσιες.

Ο Λουκμάν είναι ιδρωμένος. Εχει κάνει έναν μεγάλο δρόμο από το Περιστέρι στα Πετράλωνα. Οι κατηγορούμενοι, είναι άνετοι, ‘καβάλα στο άλογο’. Ο Λουκμάν είναι ξέπνοος. Οι ανάσες των κατηγορουμένων και οι σφυγμοί τους είναι φυσιολογικοί, και αν δεν είναι, αυτό έχει να κάνει με την αδρεναλίνη των σκοπών και των κινήτρων τους.

Ο Λουκμάν είναι μόνος. Οι κατηγορούμενοι είναι δύο. Ο Λουκμάν είναι άοπλος. Οι κατηγορούμενοι είναι ένοπλοι. Ο καθένας έχει από ένα μαχαίρι. Ο Λουκμάν νιώθει ανασφαλής, είναι ‘ξένος’. Οι κατηγορούμενοι νιώθουν ασφάλεια, ο ένας μάλιστα είναι άντρας των σωμάτων ασφαλείας.Ο Λουκμάν είναι μπροστά. Οι κατηγορούμενοι έρχονται από πίσω».

Στη συνέχεια τόνισε ότι υπάρχουν οργανωμένες δυνάμεις, κόμματα που καλούν σε τέτοιου τύπου πρακτικές, θυμίζοντας ότι σπίτι του Λιακόπουλου βρέθηκαν 117 προεκλογικά φυλλάδια, αυτοκόλλητα και 2 αφίσες της Χρυσής Αυγής.

«Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο να τιμωρηθούν παραδειγματικά αυτοί που σκότωσαν το παιδί τους. Δεν είναι μόνο αυτό που θέλουν οι γονείς. Δικαιοσύνη είναι να βρουν απάντηση στο ερώτημα: “Γιατί δεν ζει ο Σαχζάτ Λουκμάν”. Δώστε μας μια απόφαση που να μπορούμε να τους την πούμε» είπε κλείνοντας την αγόρευσή του ο Θανάσης Καμπαγιάννης.


«Ταξικό πρόσημο»

O Κώστας Παπαδάκης ξεκίνησε τονίζοντας ότι η δολοφονία δεν είχε ατομικό αλλά ρατσιστικό κίνητρο, καθώς και «ταξικό πρόσημο. Οι δράστες δεν έβαλαν στο στόχαστρο τον άραβα μεγιστάνα αλλά τον φτωχό μετανάστη».

Στη συνέχεια ανέπτυξε διεξοδικά τους νομικούς ισχυρισμούς της πολιτικής αγωγής, δίνοντας έμφαση στο γεγονός ότι οι δράστες συναποφάσισαν και συνεκτέλεσαν από πρόθεση και κατά συναυτουργία την δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν.

Χαρακτήρισε τον δεύτερο δράστη Χ. Στεργιόπολο ως «προέχουσα προσωπικότητα μεταξύ των δύο», «εξοικειωμένο με την πράξη», καθώς στην γεμάτη «κυνισμό και σκληρότητα» απολογία του περιέγραφε τις μαχαιριές απλά σαν «τσιμπήματα». Αναφέρθηκε στην «επιμέλεια» με την οποία, σκούπισε την δική του λεπίδα, έκρυψε την πινακίδα της μηχανής, δήλωσε στην πρώτη επαφή του με την αστυνομία «είμαι συνάδελφος».

Αναφέρθηκε διεξοδικά στην προσπάθεια κουκουλώματος της υπόθεσης Λουκμάν από την αστυνομία, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του αστυνομικού Μηλιγγώνη του τμήματος ανθρωποκτονιών που κλήθηκε σαν μάρτυρας στο δικαστήριο χωρίς να έχει καν ρόλο στην υπηρεσιακή διερεύνηση του εγκλήματος, ως ο αστυνομικός «επί της υποδοχής» (!) των κατηγορουμένων, μια ιδιότητα δικονομικά και υπηρεσιακά ανυπόστατη.

Μια ιδιότητα που όπως χαρακτηριστικά είπε ο Κώστας Παπαδάκης «άνοιξε τις πύλες του παραδείσου για τους δράστες» καθώς ανέλαβε «να προετοιμάσει την υποδοχή των κατηγορουμένων και να τους φτιάξει υπερασπιστική γραμμή» (κυρίως είναι η αλήθεια για τον δεύτερο: «ο Λιακόπουλος μαχαίρωσε, ο Στεργιόπουλος τσίμπησε»).

Η απόφαση που θα πάρετε τόνισε μιλώντας προς τους δικαστές και τους ενόρκους δεν πρέπει να είναι μόνο στο όνομα, αλλά και για λογαριασμό του ελληνικού λαού.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.