Ανεξιχνίαστες δολοφονίες

Θάνατος μετά από βασανιστήρια του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ στο ΑΤ Νίκαιας – “Ασκήθηκε η αναγκαία βία”, δήλωνε ο πληροφοριοδότης της Χρυσής Αυγής Διοικητής Δημήτρης Γιοβανίδης, 09/10/2009.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2009, στις 1:30 π.μ., 15 αστυνομικοί εισβάλλουν σε σπίτι Πακιστανών εργατών, στην οδό Ηλιουπόλεως, στη Νίκαια. Ο 25χρονος Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ ξυλοκοπείται μαζί με συγγενείς και συγκατοίκους του και οδηγείται στο Α.Τ. Νίκαιας ως ύποπτος για ξυλοδαρμό ανηλίκου. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 9 Οκτωβρίου, έχασε τη ζωή του μετά από την κακοποίηση και τα βασανιστήρια που υπέστη στο Α.Τ. Νίκαιας.

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του αδερφού του, Ναβίντ Σαχίντ Ιμράν:

«Εκεί, κοντά στη μία και μισή, ενώ είχαμε αφήσει την πόρτα μισάνοιχτη για να φύγει ο καπνός, σταμάτησαν με θόρυβο αυτοκίνητα. Με κουκούλες και κράνη μπήκαν μέσα αρκετοί άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνω ελληνικά για να ξέρω τι είπαν. Μετά έμαθα πως ζητούσαν εκείνον. Χωρίς να μιλήσουν, έσβησαν το φως μας και άρχισαν να μας χτυπούν αδιάκριτα. Με κλωτσιές και μπουνιές. Ο αδελφός μου ξύπνησε μέσα σε εφιάλτη. Κανένας μας δεν ήξερε τι είχε γίνει.

Αφού άναψαν το φως, ρώτησαν ποιος από μας έχει ένα κομμένο δάχτυλο. Δάχτυλο κομμένο είχε ο αδελφός μου, που είχε ένα ατύχημα στη δουλειά του. Αφού τους είπε πως είναι εκείνος, τον έριξαν κάτω με κλωτσιές και μπουνιές, τον γύρισαν μπρούμυτα και του έβαλαν χειροπέδες. Από το πόδι τον τράβηξαν μέχρι έξω στο αυτοκίνητο. Το κεφάλι του χτύπησε αρκετές φορές στο τσιμέντο και στις σκάλες. Ένας από αυτούς γύρισε, μας διέταξε να κατεβάσουμε τα κεφάλια μας και μας είπε να μην βλέπουμε, αλλά και να μην πούμε τίποτα.

Τον κράτησαν τέσσερις μέρες στο κρατητήριο κι εκεί τον βασάνισαν φρικτά. Ο ίδιος μάς είπε ότι τον κρατούσαν δεμένο πισθάγκωνα όλες τις ημέρες. Τον κρατούσαν κρεμασμένο με τα χέρια πίσω. Του έκαναν ηλεκτροσόκ και αυτό εύκολα μπορούσε να το δει ο καθένας. Τα χέρια του και τα πόδια του είχαν όλα τα σημάδια της φρίκης των βασανιστηρίων. Τον είδε κι ένας συμπατριώτης μας με τα μάτια του».

Ο Μακμπούλ Χουσείν, που ήταν κρατούμενος την βραδιά που συνελήφθη ο Μοχάμεντ Καμράν, δήλωσε:

«Έφεραν τον Μοχάμεντ Καμράν στο Τμήμα και δεν μιλούσε. Οι αστυνομικοί μου ζήτησαν να κάνω μετάφραση. Τα ρούχα του ήταν σκισμένα, το παντελόνι και η μπλούζα και δεν φορούσε παπούτσια. Δεν είχε επικοινωνία με το περιβάλλον, δεν καταλάβαινε, πόναγε, ήταν σχεδόν λιπόθυμος. Επειδή δεν απαντούσε, τον χτύπησαν μπροστά μου με γκλόμπ και κλωτσιές για τρία με πέντε λεπτά. Στο κρατητήριο τον χτύπαγαν ξανά, πολλές φορές και άκουγα κραυγές. Όταν προσπάθησαν να τον μεταφέρουν αλλού δεν μπορούσε ούτε να σηκωθεί και αυτοί τον έσερναν για να το βγάλουν έξω από το κρατητήριο του πρώτου και να τον πάνε σε ένα γραφείο στο τρίτο όροφο. Δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια, ήταν παράλυτα. Τον είχαν δέσει και τον σήκωναν ψηλά».

Ένας άλλος μετανάστης δήλωσε ότι ο 3ος όροφος του ΑΤ Νίκαιας είναι γνωστός ως χώρος απομόνωσης και ανάκρισης πριν σε κατεβάσουν για να υπογράψεις κατάθεση.

Ο Ουαχέντ, συμπατριώτης του Καμράν, δήλωσε:

Ο Μοχάμεντ μου διηγήθηκε κλαίγοντας ότι τον χτύπαγαν πριν πάει να παρουσιαστεί στο δικαστήριο την Δευτέρα 29 Σεπτέμβρη. Του έδωσαν να φορέσει καλά ρούχα και ένας αστυνομικός τον ρωτούσε «Θα πεις ότι σε χτυπήσαμε;». Ο Μοχάμεντ απάντησε δύο φορές ναι κι ο αστυνομικός του έλεγε «θα πεις όχι, εντάξει;». Την τρίτη φορά ο Μοχάμεντ είπε τελικά «ναι» κι ο αστυνομικός του είπε γελώντας «Μπράβο, αυτό θα πεις!».

Όταν βγήκε η απόφαση για απελευθέρωση του Καμράν με περιοριστικούς όρους, μετά από την κατάθεση του μηνυτή συμπατριώτη του ότι το έκανε γιατί θύμωσε μαζί του γιατί δεν έδινε λεφτά για τα έξοδα του σπιτιού, οι αστυνομικοί που τον είχαν συλλάβει τον ξαναχτύπησαν άσχημα μέσα στο Τμήμα και του είπαν απειλητικά «άμα βγεις μην πεις τίποτα, γιατί εμείς εδώ είμαστε!»”.

Σύμφωνα με τη συγκλονιστική μαρτυρία του αδερφού του:

Στο δικαστήριο που τον πήγαν μετά από τέσσερις ημέρες, ο συμπατριώτης μας, που υποτίθεται ότι τον είχε κατηγορήσει, αναίρεσε. Δεν γνώρισε στο πρόσωπό του αυτόν που κατηγορούσε. Και τότε τον άφησαν ελεύθερο. Του έδωσαν ένα χαρτί που έγραφε ότι σε ένα μήνα πρέπει να φύγει από την Ελλάδα. Γύρισε στο σπίτι, αλλά δεν ήταν πια ο ίδιος. Ένα παιδί εικοσιπέντε ετών που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Δεν πήγε στη δουλειά του πια… Φοβηθήκαμε πολύ, αλλά μας έδινε κουράγιο. Θα φύγει, έλεγε, ο πόνος από το ηλεκτροσόκ και θα γίνω καλά. Με αυτή την ελπίδα μέναμε κι εμείς. Μα βλέπαμε ότι δεν γινόταν καλά. Στο νοσοκομείο δεν μπορούσαμε να τον πάμε, από φόβο. Δεν είχε κανένας μας χαρτιά. Μετά δεν ξέραμε αν θα τον έπιαναν και εκεί. Και έτσι, μέρα με τη μέρα, χειροτέρευε η κατάστασή του. Μέχρι που, μια μέρα, κοιμήθηκε το βράδυ αργά και όταν πήγαμε να τον ξυπνήσουμε είχε παγώσει… Ήταν νεκρός.”.

Η ΓΑΔΑ σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι:

«Στις 02.00 της 28/09/09 συνελήφθη από αστυνομικούς του Α.Τ. Νίκαιας 27χρονος, υπήκοος Πακιστάν, για απειλή και σωματική βλάβη σε βάρος 15χρονου ομοεθνούς του», επισημαίνοντας και μάλιστα ως δεδομένο ότι «τα αδικήματα διέπραξε με τον αδελφό του στις 19.00 της 27/09 στη Νίκαια». Επίσης, αναφέρει, ότι: «Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά μετέτρεψε το κατηγορητήριο σε απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος ανηλίκου και παραπέμφθηκε στον ανακριτή. Την 1/10, μετά την απολογία του, αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Την 9/10 και ώρα 17.00 βρέθηκε νεκρός εντός της οικίας του, από τον αδελφό του. Στο σημείο κλήθηκε ιατροδικαστής και ακολούθως παραγγέλθηκε νεκροψία-νεκροτομή, η οποία έγινε την 10/10 από δύο ιατροδικαστές, ενώ ενημερώθηκε ο αρμόδιος εισαγγελέας. Από τον προϊστάμενο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Πειραιά έγινε γνωστό ότι ο θάνατός του δεν οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια, αλλά σε ενδογενή αίτια (πνευμονικό οίδημα). Προανάκριση ενεργεί η υποδιεύθυνση Ασφαλείας Πειραιά».

Η προσπάθεια των αρμόδιων του Α.Τ. Νίκαιας να συγκαλύψουν αυτή τη δολοφονία είναι ενδεικτική. Πίεζαν τον αδελφό του που προσήχθη για να υπογράψει καταθέσεις του στυλ «δεν έφερε μώλωπες όταν έφυγε από το Α.Τ.», την στιγμή που ο μεταφραστής του αγνοούσε το νόημα της λέξης «μώλωπες». Και επιπλέον βεβαίωναν ότι η ιατροδικαστική έρευνα δεν θα βγάλει «τίποτα προβληματικό για την Αστυνομία».

Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Όπως σημειώνει η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης(CPT), «η ατιμωρησία ενθαρρύνει την κακοποίηση μεταναστών και άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων από τις αστυνομικές και άλλες Αρχές».

Επιπλέον ίδια ήταν και η αντιμετώπιση απέναντι στους μάρτυρες που προσήλθαν στο αστυνομικό τμήμα για να μπορέσουν να καταθέσουν για να διαλευκανθεί ένα έγκλημα. Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Τζαβέντ Ασλάμ προσήλθε στο αστυνομικό τμήμα μετά από πρόσκληση συνοδεύοντας τους μάρτυρες και η απάντηση από τη μεριά των αστυνομικών αρχών ήταν ότι εφόσον οι μετανάστες-μάρτυρες δεν έχουν χαρτιά δεν μπορούν να καταθέσουν. Ζητήθηκε επίσης να φύγει ο Τζαβέντ Ασλάμ διότι δεν παρείχε τα εχέγγυα ενός αμερόληπτου διερμηνέα και κλήθηκε άλλος διερμηνέας. Η αντίδραση από τη μεριά του δικηγόρου της Πακιστανικής κοινότητας Φραγκίσκου Ραγκούση υπήρξε έντονη και απεστάλη εξώδικο τόσο στην εποπτεύουσα Εισαγγελέα όσο και στην Α’ Αστυνομική Διεύθυνση Ασφαλείας Πειραιώς προκειμένου να εξεταστούν οι εν λόγω μάρτυρες. Παράλληλα το ίδιο εξώδικο κοινοποιήθηκε και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για άμεση επέμβαση. Το γεγονός ωστόσο ότι για να καταθέσει ένας μάρτυρας μετανάστης χρειάζεται παρουσία του δικηγόρου και η εγγύηση της εισαγγελέως Πειραιά ότι δεν θα συλληφθεί σκιαγραφεί την αντιμετώπιση των αστυνομικών αρχών στην εν λόγω υπόθεση.

Τις αμέσως επόμενες ημέρες διοχετεύονται στα ΜΜΕ κατευθυνόμενες «πληροφορίες αγνώστων πηγών» για τις αιτίες θανάτου του Μοχάμεντ Καμράν, του Πακιστανού μετανάστη που έχασε τη ζωή του στις 9 Οκτώβρη μετά από άγριο ξυλοδαρμό στο Α.Τ. Νίκαιας, χωρίς να έχει καν ολοκληρωθεί η ιατροδικαστική έρευνα και τα πορίσματα της τοξικολογικής και ιστολογικής εξέτασης. Πριν καν βγει το πόρισμα της τοξικολογικής και ιστολογικής εξέτασης διάφοροι «καλοθελητές» των ΜΜΕ έτρεξαν να αποδώσουν το θάνατο του Μοχαμέντ Καμράν στη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ.

Ενδεικτική για την κατευθυνόμενη τροπή στην έρευνα που διεξήχθη άνωθεν για την υπόθεση του θανάτου του Μοχάμεντ Καμράν, αποτελούσε και η «προφητική» ερώτηση, στο ALTER, του τότε γραμματέα του ΛΑΟΣ,  Άδωνη Γεωργιάδη προς τον δικηγόρο της υπόθεσης Φραγκίσκο Ραγκούση: «τι θα λέγατε αν η τοξικολογική έβγαζε ότι ήταν γεμάτος ναρκωτικά;»…

Ο δικηγόρος της Πακιστανικής Κοινότητας καταθέτει αίτηση επανάληψης της νεκροψίας με παρουσία τεχνικού συμβούλου. Στο πόρισμα της δεύτερης τοξικολογικής και ιστολογικής εξέτασης αναφέρεται ότι στο αίμα του Mοχαμέντ Καμράν ανιχνεύθηκαν φάρμακα-ναρκωτικά και πιστοποιήθηκε η ύπαρξη αιθανόλης, μορφίνης και κωδείνης. Αυτό έδωσε τροφή εκ νέου στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ να λένε ότι ο Μοχαμέντ Καμράν είχε κάνει χρήση οπιούχων πριν πεθάνει και άρα πέθανε από χρήση ναρκωτικών. Μόνο που πρέπει να επισημανθεί ότι οπιούχα περιέχονται και σε παυσίπονα ευρείας κατανάλωσης (κωδεΐνες κλπ) τα οποία χρησιμοποιούνται ως αναλγητικά. Ως εκ τούτου ένα πράγμα διαφαίνεται σε κάθε περίπωση: ότι ο Μοχαμέντ Καμράν πριν το θάνατο του υπέφερε από φριχτούς πόνους εξαιτίας των βασανιστηρίων που υπέστη στο ΑΤ Νίκαιας.

Είναι επίσης αξιοσημείωτη η συγκροτημένη προσπάθεια των αστυνομικών αρχών να κλείσει γρήγορα η υπόθεση όσον αφορά τις πειθαρχικές ευθύνες των αστυνομικών. Με την από 3-11-2009 αναφορά του δικηγόρου της Πακιστανικής Κοινότητας υπεβλήθη αίτημα διενέργειας Προκαταρκτικής Διοικητικής Εξέτασης για την εξακρίβωση τυχόν πειθαρχικής ευθύνης Αστυνομικών. Επί του αιτήματος αυτού απεστάλη στις 15-01-2010 απαντητικό έγγραφο της Ελληνικής Αστυνομίας βάσει του οποίου από τη διενέργεια της Προκαταρκτικής Διοικητικής Εξέτασης δεν προέκυψε ποινική ή πειθαρχική ευθύνη των Αστυνομικών του Α.Τ. Νίκαιας, καθώς από τα στοιχεία της σχηματισθείσας διοικητικής δικογραφίας δεν προέκυψε αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ του θανάτου του Μοχαμέντ Καμράν και των συνθηκών κράτησης του στο Α.Τ. Νίκαιας και ως εκ τούτου η εν λόγω υπόθεση από πειθαρχικής πλευράς τέθηκε στο αρχείο.

Προκύπτει με εμφανή τρόπο το γεγονός ότι καταβλήθηκε η μέγιστη προσπάθεια με σκοπό τη συγκάλυψη των ευθυνών της αστυνομίας, ενώ παράλληλα επεδείχθη αξιοσημείωτος ζήλος ώστε να κλείσει η αστυνομική έρευνα. Στο απαντητικό έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ. γίνεται απαράδεκτη αναφορά ότι δεν προέκυψε ποινική ευθύνη κατά αστυνομικών, η οποία μάλιστα προτάσσεται, ενώ η έρευνα που είχε διαταχθεί αφορούσε τη διαπίστωση ύπαρξης ή ανυπαρξίας μόνον πειθαρχικής ευθύνης. Προκαλεί επίσης τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι αποφασίστηκε να κλείσει άρον- άρον η πειθαρχική διαδικασία, την ίδια ώρα που ως προς το ποινικό μέρος της υπόθεσης διενεργείτο διακριτή προανάκριση υπό την εποπτεία του Εισαγγελέα Πειραιά και εκκρεμούσε η ποινική διαδικασία.

Ένας ολόκληρος κατασταλτικός μηχανισμός που έχει συνηθίσει να συγκαλύπτει ρατσιστικά εγκλήματα μπήκε μπροστά από την πρώτη στιγμή για να διασώσει το κύρος του ΑΤ Νίκαιας, όταν εμφανίστηκαν αυτόπτες μάρτυρες που καταθέτουν ότι μπροστά στα μάτια τους βασανίστηκε ο Μοχάμεντ Καμράν. Την ώρα που οι ανακριτικές αρχές κωλυσιεργούσαν να δεχτούν για κατάθεση αυτούς τους βασικούς μάρτυρες, γίνονται προκλητικές προσπάθειες συγκάλυψης των ευθυνών της αστυνομίας και των πολιτικών της προϊστάμενων με διαρροές αφενός ότι ο θάνατος προήλθε από ένα πνευμονικό οίδημα αγνώστου αιτιολογίας και αφετέρου για …«ευρήματα» της τοξικολογικής και τα «πορίσματα» της ιατροδικαστικής. Ο ζήλος τους να κλείσουν άρον-άρον την αστυνομική έρευνα προχωράει ταυτόχρονα με την προκλητική αναβάθμιση του διοικητή του ΑΤ Νίκαιας από τον Χρυσοχοϊδη και την τοποθέτηση του στην Αντιτρομοκρατική!

Πρέπει επίσης να τονισθεί ότι Διοικητής του Τμήματος Ασφαλείας στο ΑΤ Νίκαιας ήταν κατά το επίδικο χρονικό διάστημα και έως τον Ιούλιο του 2013 ο Δημήτρης Γιοβανίδης, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων και μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις για τη Χρυσή Αυγή, ήταν συνεργάτης και πληροφοριοδότης του πυρήνα της Χρυσής Αυγής Νίκαιας. Όπως κατήγγειλαν μάρτυρες-πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής Νίκαιας, ο Γιοβανίδης πρόσφερε προνομιακή πληροφόρηση στη Χρυσή Αυγή για να «αποφεύγει τις κακοτοπιές και τις εφόδους της αστυνομίας», ενώ άλλοι μάρτυρες μιλούν για «χορηγία» χρήσιμου εξοπλισμού και για συνδέσεις με κυκλώματα της νύχτας που εκβίαζαν νυχτερινά μαγαζιά μαζί με το Γιάννη Λαγό.

Στις 11 Οκτώβρη 2009 η Πακιστανική Κοινότητα και η ΚΕΕΡΦΑ κάλεσαν συγκέντρωση έξω από σπίτι του δολοφονημένου και πορεία στο ΑΤ Νίκαιας. Ήταν μόλις τρεις μέρες μετά το θάνατό του Καμράν και το παρών έδωσαν εκατοντάδες Πακιστανοί μετανάστες, δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσά τους και οι βουλευτές Π. Λαφαζάνης και Θ. Δρίτσας. Αντιπροσωπεία έκανε διάβημα στον διοικητή Δημήτρη Γιοβανίδη. Ο ίδιος είχε τότε δηλώσει ότι «κατά την διάρκεια της σύλληψης του ασκήθηκε η αναγκαία βία» (σύμφωνα με μια μαρτυρία, ο Γιοβανίδης ήταν παρών στην αστυνομική επιδρομή στο σπίτι του Καμράν). Φυσικά, δεν ερευνήθηκαν ποτέ οι ευθύνες του για το θάνατο του Καμράν.

Η υπόθεση αυτή η οποία αποτέλεσε κορύφωση της αστυνομικής βίας εκείνη την περίοδο έχει μπει σήμερα στο αρχείο και δεν αποδόθηκαν ποτέ ευθύνες στο ΑΤ Νίκαιας.

(Κείμενο: Δήμητρα Λιναρδάκη)

——————————————-

Δολοφονία του ντελιβερά Τζαβέντ Μπασίρ στον Αγ. Παντελεήμονα, 01/06/2010.

Ο Πακιστανός μετανάστης Μοχάμεντ Τζαβέντ Μπασίρ, εργαζόμενος σε 24ωρης λειτουργίας πιτσαρία, βρέθηκε νεκρός με σφαίρα από πυροβολισμό στο στήθος, την Τετάρτη 1 Ιούνη 2010, γύρω στις 4.30πμ στην οδό Πιπίνου και Καλύμνου. Ο μετανάστης βρέθηκε να κουβαλάει μετά την δολοφονία του επάνω του χρήματα, το κινητό του και τις πιστωτικές του κάρτες και γι’ αυτό δεν πρόκειται για θύμα ληστείας, αλλά για θύμα ρατσιστικής δολοφονικής επίθεσης.

Πρόκειται για άνθρωπο που ζούσε με την οικογένεια και το δυόμισι χρόνων παιδί του καθώς και τους συγγενείς του στην Ελλάδα για πολλά χρόνια. Ο ξάδελφός του, Αζίζ, μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη για το στυγερό ρατσιστικό έγκλημα: «Μεγαλώσαμε μαζί με το Τζαβέντ. Στην Ελλάδα ζει πάνω από 18 χρόνια, από το 1992, έχει γυναίκα και παιδιά εδώ. Έγινε μια παραγγελία στο μαγαζί που δούλευε, χωρίς νούμερο. Αυτοί που παρήγγειλαν έδωσαν ένα όνομα, έδωσαν και ένα άλλο κινητό. Εμείς ρωτήσαμε το αφεντικό, αλλά είπε ότι δεν το σηκώνει κανείς αυτό το τηλέφωνο. Και το όνομά που έδωσαν στην περιοχή δεν υπάρχει. Τον περίμεναν στη διεύθυνση που είχαν δώσει και τον πυροβόλησαν».

Την Κυριακή 6 Ιούνη 2010, η Πακιστανική Κοινότητα, η Ένωση Μεταναστών Εργατών και η ΚΕΕΡΦΑ κάλεσαν συλλαλητήριο στην πλατεία Βικτωρίας για να καταγγείλουν τη φασιστική επίθεση. Συμμετείχαν εκατοντάδες μετανάστες, από το Πακιστάν και από την Ινδονησία, τόπο καταγωγής της Σαρχά, συζύγου του Τζαβέντ – καθώς και κάτοικοι της περιοχής που έχουν βιώσει τη σύγκρουση με τις φασιστικές συμμορίες. Ο θρήνος και η οργή ξεχείλιζε. «Είναι μια από τις πάρα πολλές επιθέσεις που δεν αναφέρονται καν στον τύπο. Οι επιθέσεις στους μετανάστες είναι καθημερινές, απλώς δεν ανακοινώνονται», είχε δηλώσει στην Εργατική Αλληλεγγύη η Σύλβια, κάτοικος της περιοχής.

bashir-poreia

Στη συγκέντρωση μίλησαν εκπρόσωποι της Ένωσης Μεταναστών Εργατών από το Μαρόκο και την Αλβανία, εκπρόσωποι της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος και ο πρόεδρός της Τζαβέντ Ασλάμ, ο δικηγόρος Φραγκίσκος Ραγκούσης και ο συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ Πέτρος Κωνσταντίνου. Στη συνέχεια με σύνθημα «κάτω τα χέρια από τους μετανάστες» ξεκίνησε η διαδήλωση που μέσω 3ης Σεπτεμβρίου έφθασε Πιπίνου και Καλύμνου.

Καταμεσής στο δρόμο, εκεί που ακόμα φαινόταν το αίμα του Τζαβέντ, η γυναίκα του ξέσπασε σε λυγμούς με λόγια αγάπης για τον αδικοχαμένο σύντροφό της και οργής για τους δολοφόνους και ένας-ένας οι διαδηλωτές πέρασαν αφήνοντας ένα κόκκινο λουλούδι. Η διαδήλωση συνέχισε μέχρι την Αχαρνών στο μαγαζί που δούλευε ο Τζαβέντ και κατέληξε ξανά στην Βικτώρια.

Μέλη της ρατσιστικής «επιτροπής κατοίκων» που στηρίζεται από το ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή προσπάθησαν να προβοκάρουν τη διαδήλωση προστατευόμενοι από ένα «Ζητά» και όταν δεν τα κατάφεραν, συγκεντρώθηκαν στον Αγ. Παντελεήμονα, όπου αργότερα, σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, επιτέθηκαν διώχνοντας μετανάστες από την πλατεία.

Η ρατσιστική δολοφονία δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Εκείνες τις ημέρες έξω από την Εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα δέχτηκαν επίθεση από ομάδες νεοναζί που είχαν μαχαίρια και λοστούς οι Αφγανοί οικοδόμοι Ρασούλ Αχμαντί και Φουάτ Μπαγιάτ. Η Αστυνομία και τα παπαγαλάκια της το μόνο που έκαναν ήταν να μιλούν για “ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα στη περιοχή” πίσω από την οποία καλύπτουν τα δεκάδες ρατσιστικά εγκλήματα μίσους συμμοριών της Χρυσής Αυγής που συνδέονται με τους μπράβους της νύχτας σε μαγαζιά της περιοχής.

Φυσικά η αστυνομία δεν έψαξε σε αυτά τα κυκλώματα να βρει τους ενόχους. Έτρεξε να βγάλει το πόρισμα ότι πρόκειται για “ξεκαθάρισμα λογαριασμών”.

(Κείμενο: Κατερίνα Θωίδου)

————————————————-

Δολοφονία Αλίμ Αμπντούλ Μάναν στα Πατήσια, 12/05/2011.

Στις 00.30 της Τετάρτης 12 Μαϊου 2011, άγνωστοι μαχαίρωσαν και σκότωσαν τον  Αλίμ Αμπντούλ Μάναν, 21 ετών και υπήκοο Μπανγκλαντές, στη διασταύρωση των οδών Στρατηγού Καλλάρη και Κωνσταντινίδη στα Κάτω Πατήσια.

Συγκεκριμένα, τον καταδίωξαν δύο άγνωστοι άνδρες που επέβαιναν σε μηχανή, οι οποίοι, όταν τον πρόφτασαν, έδρασαν ως εξής: ο ένας από τους δύο κατέβηκε από τη μηχανή, τον τραυμάτισε θανάσιμα με μαχαίρι πάνω από πέντε φορές και, στη συνέχεια, ανέβηκε στη μηχανή και, μαζί με τον οδηγό και συνεργό του, εξαφανίστηκαν. Ο 21χρονος διακομίσθηκε σε νοσοκομείο, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Αρχικά, πηγές της ΕΛ.ΑΣ. διέρρεαν ότι ερευνούνταν τα κίνητρα της δολοφονίας χωρίς να αποκλείουν την πιθανότητα να επρόκειτο για ρατσιστική επίθεση, με βάση μαρτυρίες ότι οι δράστες μιλούσαν Ελληνικά. Η δολοφονία του Αλίμ Αμπντούλ Μάναν συνδέθηκε με τα πογκρόμ που ακολούθησαν τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη στις 10/05/2011 στην Ιουλιανού.

Την εξιχνίαση της δολοφονίας του 21χρονου μετανάστη από το Μπαγκλαντές ζήτησε η μπαγκλαντεσιανή κοινότητα της Αθήνας. «Ο Αλίμ Αμπντούλ Μάναν ήταν μόνο 21 ετών. Ενα πολύ καλό παιδί. Τι έφταιγε; Πήγαινε σπίτι του και τον σκότωσαν», δήλωσε ο γραμματέας της Ενωσης Μπαγκλαντεσιανών Επιχειρηματιών στην Ελλάδα, Τζαχίρ Ντάκουα (τραγική σύμπτωση το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά ο Τζαχίρ Ντάκουα έπεσε ο ίδιος θύμα ρατσιστικής δολοφονικής επίθεσης).

Μετά από δύο μέρες, όμως, πάλι πηγές της ΕΛ.ΑΣ. διέρρεαν ότι το θύμα ήταν σεσημασμένος κακοποιός, που είχε φάκελλο για υποθέσεις ναρκωτικών. Παράλληλα, από “κάποιες πηγές” τονιζόταν ότι ο τρόπος δράσης των δολοφόνων παρέπεμπε σε μαφιόζικο χτύπημα που σχετιζόταν σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Άυτές οι τελευταίες αναφορές, σημειωτέον, προήλθαν από ιστοσελίδες με συγκεκριμένο ακροδεξιό ιδεολογικοπολιτικό πρόσημο.

Μετά τα τέλη Μαίου, η υπόθεση εξαφανίστηκε και από την ειδησεογραφία και από τις προαναφερθείσες ιστοσελίδες.

(Κείμενο: Βαγγέλης Τριμπόνιας)

———————————————————–

Δολοφονία ανώνυμου Ιρακινού ή Μαροκινού μετανάστη στην Αναξαγόρα, 12/08/2012.

Στις 4:37 τα ξημερώματα της 12ης Αυγούστου 2012, επί της οδού Αναξαγόρα 17, ένα μηχανοκίνητο τάγμα εφόδου, αποτελούμενο από πέντε μαυροντυμένους κρανοφόρους, επιβαίνοντες σε τέσσερις μοτοσικλέτες, επιτίθεται και τραυματίζει θανάσιμα έναν 19χρονο Ιρακινό, ο οποίος υπέκυψε τελικά με πολλαπλά τραύματα το μεσημέρι της ίδιας μέρας στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

Ο νεαρός Ιρακινός πιθανολογείται ότι βρισκόταν στην περιοχή προκειμένου να προσευχηθεί σε αυτοσχέδιο τζαμί της οδού Αναξαγόρα, όπου και είχαν μαζευτεί μουσουλμάνοι για την προσευχή τους. Σύμφωνα με μαρτυρίες, λίγο πριν τη δολοφονία του νεαρού Ιρακινού, οι ίδιοι δράστες, φωνάζοντας «Έξω από την Ελλάδα», είχαν επιτεθεί στην ίδια περιοχή σε άλλους δύο αλλοδαπούς, έναν Μαροκινό και έναν Ρουμάνο, οι οποίοι κατάφεραν να διαφύγουν.

Την υπόνοια ότι η επίθεση ήταν προσχεδιασμένη επιτείνει το γεγονός ότι, λίγες ημέρες νωρίτερα από το περιστατικό, μοτοσικλετιστές με μαύρες μπλούζες είχαν περάσει από τα καταστήματα της οδού Αναξαγόρα, απειλώντας τους μετανάστες που βρίσκονταν εκεί, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και από μέλη του ΣΕΚ (Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, που συμμετέχει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ), το οποίο διατηρεί γραφεία ακριβώς απέναντι από το τζαμί.

Για το γεγονός της δολοφονίας, δελτίο τύπου εξέδωσε η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής σημειώνοντας τα εξής:

“Σε εξέλιξη βρίσκονται οι έρευνες των αστυνομικών Αρχών για τον εντοπισμό και τη σύλληψη αγνώστων δραστών, οι οποίοι την 04:37 περίπου ώρα σήμερα, στην οδό Αναξαγόρα 17 στο κέντρο της Αθήνας, επιτέθηκαν και τραυμάτισαν νεαρό αλλοδαπό, υπήκοο Ιράκ.

Ο τραυματίας έφερε πολλαπλά τραύματα από αιχμηρό αντικείμενο (πιθανόν μαχαίρι) και διακομίστηκε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου την 13.15 ώρα κατέληξε.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, δράστες είναι πέντε (5) άτομα, που επέβαιναν σε τέσσερις (4) μοτοσικλέτες και λίγο πριν, στην ίδια περιοχή, είχαν επιχειρήσει να επιτεθούν σε άλλους δύο αλλοδαπούς (υπηκόους Ρουμανίας και Μαρόκου), οι οποίοι κατάφεραν να διαφύγουν.”

Για την δολοφονία δηλώσεις έκανε ακόμα ο Υπουργός ΠΡΟΠΟ Νίκος Δένδιας λέγοντας τα εξής:

“Εκφράζω την βαθύτατη θλίψη μου στους οικείους του υπηκόου Ιράκ, ο οποίος τραυματίσθηκε θανάσιμα από αγνώστους. Δηλώνω προς κάθε κατεύθυνση ότι η Πολιτεία θα είναι αμείλικτη προς όλους τους δράστες εγκληματικών ενεργειών, οποιαδήποτε υποτιθέμενη πρόφαση κι αν βρίσκουν. Ζήτησα ήδη από την Ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας την επιτάχυνση των ενεργειών για την ανακάλυψη των δραστών της δολοφονικής επίθεσης, προκειμένου να οδηγηθούν το συντομότερο δυνατόν ενώπιον της Δικαιοσύνης”.

Παρά τις καταφανείς ενδείξεις πως πρόκειται για δολοφονία με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, τις βαρύγδουπες δηλώσεις του υπουργού ΠΡΟΠΟ και την ύπαρξη δύο ένορκων καταθέσεων (ενός Ρουμάνου και ενός Μαροκινού μετανάστη), ουδέποτε διεξήχθη έρευνα για την εξιχνίαση της υπόθεσης, ενώ ένα μήνα αργότερα επιχειρείται η συγκάλυψη της δολοφονίας, καθώς πληροφορούμαστε ότι «ο δράστης φέρεται να ήταν αλλοδαπός και εναντίον του συλλέγονται στοιχεία» και ότι το μαχαίρωμα του Μαροκινού -και όχι πλέον Ιρακινού- μετανάστη δεν έχει σχέση με το μηχανοκίνητο τάγμα που πραγματοποίησε πογκρόμ την ίδια ώρα στο ίδιο σημείο.

Σημειώνεται δε, πως στο μεταξύ χρήστης του facebook φέρων το όνομα Ανδρέας Ασημακόπουλος, οπαδός ως ο ίδιος διατείνεται της Χρυσής Αυγής, δημοσιεύει στο προσωπικό του προφίλ ανάρτηση που παραπέμπει σε ομολογία για την επίθεση κατά του νεαρού Ιρακινού, εξαπολύοντας ταυτοχρόνως απειλές εναντίον άλλων χρηστών, μεταξύ των οποίων αναφέρει και τα εξής: «Έλα να βρεθούμε να κεντήσω το κορμάκι σου, όπως κεντήσαμε χθες τον Ιρακινό και τότε θα βάλεις μυαλό» (βλ. το σχετικό ρεπορτάζ εδώ).

Χαρακτηριστικό είναι επίσης πως το όνομα του νεαρού Ιρακινού ή Μαροκινού μετανάστη δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα, κατά την προσφιλή τακτική να αντιμετωπίζονται οι μετανάστες/θύματα ρατσιστικής βίας απρόσωπα και μαζικοποιημένα.

(Κείμενο: Αννίτα Γαραντζιώτη)

One thought on “Ανεξιχνίαστες δολοφονίες

  1. Pingback: Η νέμεση που δεν έρχεται ποτέ: οι δίκες των δοσιλόγων και η ρατσιστική/φασιστική βία σήμερα | JailGoldenDawn

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.