(Κείμενο: Αντώνης Σκορδίλης, PressPublica.gr, 20/4/2015)
Αποκαλύπτοντας το πέπλο φόβου και σιωπής των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων έναντι του ναζιστικού θράσους των τελευταίων χρόνων
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις δοσμένες μέσα από έρευνα της “προχωρημένης” Κίνησης Καλλιτεχνών με αναπηρία.
Επιστημονική Διευθύντρια Κέντρου επαγγελματικής αποκατάστασης (ΚΕΑ) ατόμων με νοητική υστέρηση αρνείται να πιστοποιήσει ως “καταλληλότερα” για αμειβόμενες κηπουρικές εργασίες στον οικείο δήμο (λεκανοπέδιο Αττικής) τα παιδιά δυο μελών του Δ.Σ. του Κέντρου που είναι ταυτόχρονα μέλη του τοπικού γραφείου της Χρυσής Αυγής. Η πίεση που της ασκείται είναι έντονη, υποχρεώνεται να ενημερώσει αρμοδίως τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. του Κέντρου ζητώντας συμπαράσταση. Δεν της δίνεται. Αντί αυτού, λίγες εβδομάδες μετά προπηλακίζεται από “αγνώστους” επιστρέφοντας στο σπίτι της μετά από μια (ακόμα) κοπιαστική μέρα εργασίας. Την αμέσως επόμενη εβδομάδα επιστολή του ΚΕΑ με αποδέκτη τον δήμο που πιστοποιεί ως “καταλληλότερα” για τις κηπουρικές εργασίες τα παιδιά των δυο μελών της Χρυσής Αυγής, φέρει (και) την δική της υπογραφή.
Η “περίπτωση” δημοσιοποιήθηκε από την “προχωρημένη” Κίνηση Καλλιτεχνών με αναπηρία στη θεματική ενότητα με θέμα “Αναπηρία και Ναζισμός” που υπό την επιμέλεια της “Κίνησης” αναπτύχθηκε στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ στο πλαίσιο του πρόσφατου (19-29 Μαρτίου) αντιφασιστικού φεστιβάλ παραστατικών τεχνών. Εξελίχτηκε το χρονικό διάστημα Σεπτεμβρίου 2011- Μαρτίου 2012 και δεν ήταν η μόνη που η “Κίνηση” δημοσιοποίησε. Αντίθετα, ήταν μία από κάμποσες, τα δομικά χαρακτηριστικά των οποίων παραπέμπουν στην επιβολή επί χρόνια ενός πέπλου φόβου και σιωπής έναντι του ακραίου ναζιστικού θράσους των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και των φορέων ή εκπροσώπων τους.
Καταγράφηκε εξίσου αν όχι περισσότερο εντυπωσιακή περίπτωση οργανωμένων επιθέσεων – Δεκέμβριος 2012 – σε ψυχιατρικό οικοτροφείο (περιοχή Ιονίου) με πρωταγωνιστές πρώην εργαζόμενους/νοσηλευτές και από το 2010 και μετά μέλη της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί από το οικοτροφείο το 2008 κατηγορούμενοι για άγριους βασανισμούς των οικότροφων! Κατόπιν των επιθέσεων, το οικοτροφείο ανέστειλε πρακτικά τη λειτουργία του, οι οικότροφοι (ηλικιωμένοι με βαριά προβλήματα ψυχικής υγείας) μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν σε “δομές” στην Αθήνα.
Χαρακτηριστικότατη του “πέπλου φόβου και σιωπής” είναι και η περίπτωση του μετώπου εναντίον των Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (ΣΥΔ) για άτομα με νοητική υστέρηση, αυτισμό και/ή πολλαπλές αναπηρίες, που το δεύτερο εξάμηνο του 2012 αναπτύχθηκε σε τουριστική περιοχή του νομού Ηρακλείου (Κρήτη). Η εκρηκτική “συνταγή των αγανακτισμένων” ενεργοποιήθηκε από μέλη και φίλους της “ναζιστικής συμμορίας”, επιτυγχάνοντας να διακόψει την υλοποίηση εγκεκριμένου προγράμματος υλοποίησης “Στεγών” στα τελικά του στάδια! Το εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτής της “περίπτωσης” είναι η υιοθέτηση από πλευράς της επίσημης Πολιτείας (σε επίπεδο Περιφέρειας) των ίδιων ακριβώς επιχειρημάτων που χρησιμοποίησαν οι υποκινούμενοι από τους ναζιστές “αγανακτισμένοι”: “Άρουμε τη χρηματοδότηση διότι έχουν προκύψει εύλογες αμφισβητήσεις της αναγκαιότητας λειτουργίας των ΣΥΔ από την τοπική κοινωνία”. Κατόπιν της πολιτειακής συμπόρευσης με τη ναζιστική λογική, η όποια διάθεση “αντίστασης στο παράλογο” από πλευράς τοπικών αναπηρικών φορέων και σωματείων για τους οποίους η δημιουργία των ΣΥΔ ήταν πράξη διεκδίκησης και στιγμή δικαίωσης μιας ζωής ολάκερης, μονομιάς κάμφθηκε. Αντί αυτής “φόβος και σιωπή”…
Η απαρίθμηση των περιπτώσεων όπου το καθεστώς “φόβου και σιωπής” επικράτησε αντικαθιστώντας το επί χρόνια θεωρούμενο αυτονόητο δίκαιο των διεκδικήσεων, δεν τελειώνει με τις πιο πάνω τρεις χαρακτηριστικές. Εκτός αυτών, η Κίνηση Καλλιτεχνών με αναπηρία έχει επίσης καταγράψει: Επίθεση, καταστροφές, συνθήματα περί τελικής λύσης και σβάστικες στα γραφεία της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, λίγες μέρες μετά την επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ στην Αγία Παρασκευή Αθηνών. Άγρια επίθεση στον επικεφαλής κοινωνικού συνεταιρισμού όπου απασχολούνται άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας (Αιγάλεω Αττικής) από τοπικά μέλη της ναζιστικής συμμορίας λόγω της συμπερίληψης σε κείμενο καμπάνιας του συνεταιρισμού φράσης που αναφερόταν στην έξαρση του ρατσισμού. Απόπειρα δολοφονίας ακτιβιστή δασκάλου ειδικής αγωγής στην Θράκη λόγω της συμμετοχής αυτού και παιδιών των σχολείου του σε τοπική αντιφασιστική πορεία (κατόπιν, συνθήματα και δολιοφθορές στο σχολείο). Άδειασμα επί σειρά εβδομάδων βουνών σκουπιδιών στην είσοδο ψυχιατρικών ξενώνων/οικοτροφείων σε περιοχές της βορειοδυτικής Ελλάδας, με επικουρική τη σχετική ναζιστική εικονογράφηση. Και άλλα και άλλα, και πάρα πολλά άλλα πολλά.
ΚΟΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ ΟΛΩΝ: Ο φόβος και η σιωπή των θυμάτων. Αλλιώς, η επιβολή στην πράξη του νόμου της εγκληματικής ναζιστικής βίας, επί σειρά χρόνων. Τα στοιχεία ανάλυσης είναι δοσμένα, η ανάλυση καθαυτή, ο τρόπος της, το ίδιο. Αρκεί να κατανοήσουμε ότι το μεγαλύτερο στοίχημα στη μάχη ενάντια στο νεοελληνικό ναζιστικό άγος, είναι να νικηθεί ο φόβος και η σιωπή που δημιουργούν το έδαφος για να υπάρχει. Στο σημείο αυτό αρχίζει η πραγματική συζήτηση. Η ουσία της οποίας στο ελάχιστο δεν εξαντλείται, δεν μπορεί να εξαντληθεί εντός των συμβατικών ορίων και πλαισίων μιας δικαστικής υπόθεσης, είναι βαθιά κοινωνική και πολιτική.
Αντώνης Ρέλλας, σκηνοθέτης – ακτιβιστής, εκπρόσωπος της Κίνησης Καλλιτεχνών με αναπηρία: “Πρέπει να ανοίξουν στόματα”
*Την κύρια ευθύνη ανάπτυξης της ενότητας “Αναπηρία και Ναζισμός” και ανάδειξης των χαρακτηριστικών περιπτώσεων που αποδεικνύουν τη ντροπιαστική για μια δημοκρατική χώρα επικράτηση καθεστώτος φόβου και σιωπής έναντι της ασκηθείσας εγκληματικής βίας, ανέλαβε εκ μέρους της Κίνησης Καλλιτεχνών με αναπηρία ο σκηνοθέτης και ακτιβιστής Αντώνης Ρέλλας. Αποδίδοντας το κατ’ αυτόν μέτρο της ανάγκης η δίκη των ναζιστών της Χρυσής Αυγής να αποτελέσει την αρχή του τέλους του νεοελληνικού ναζιστικού άγους ο κ. Ρέλλας επισημαίνει ότι “οφείλουμε όλοι, καταρχάς μέσα μας, να αρνηθούμε να αποδεχτούμε το επιβληθέν τα τελευταία χρόνια κλίμα φόβου και σιωπής ως δεδομένο”. “Πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση”, συνεχίζει, “είναι να ανοίξουν στόματα και να καταγγελθούν πάρα πολλά αίσχη των τελευταίων χρόνων σε βάρος των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και των διεκδικήσεών τους που θάφτηκαν ως μυστικά επτασφράγιστα, υποταγμένα στο υποβληθέν καθεστώς φόβου”. Και ποιο είναι το επόμενο; “Η πυροδότηση στα όρια των κοινωνικών αυτοματισμών με πυροδότες τους εγκληματίες της ναζιστικής Χρυσής Αυγής”, αποτιμά ο κ. Ρέλλας, “υπήρξε αδιαμφισβήτητα βολική για την πολιτική εξουσία τα τελευταία χρόνια, διευκολύνοντάς την να αποποιείται την ευθύνη μη χρηματοδότησης των δομών και προγραμμάτων ένταξης των πλέον ευάλωτων. Επ’ αυτού, η δίκη των εγκληματιών μας προσφέρει την ευκαιρία να συνεννοηθούμε σε αυτή τη χώρα επιτέλους έντιμα. Η βολή του φόβου και της σιωπής είναι απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη, η έμμεση ή και άμεση θεσμική νομιμοποίηση και επικρότηση ρατσιστικών κοινωνικών συμπεριφορών η ενεργοποίηση των οποίων είχε πρωταγωνιστές τους ναζιστές εγκληματίες πρέπει να τελειώσει, η χώρα πρέπει να βαδίσει ξανά στο δρόμο της δημοκρατικής κανονικότητας”. Δύσκολος πιθανώς δρόμος αλλά αναγκαίος…
Διαβάστε ακόμα: Η Χρυσή Αυγή πιστή στις ναζιστικές πρακτικές της ευγονικής.